Bojan Kurajica

Bojan Kurajica (ur. 15 listopada 1947 roku w Lublanie) – bośniacki szachista.

W 1965 roku w Barcelonie zdobył tytuł mistrza świata juniorów. W 1967 roku zajął trzecie miejsce na turnieju w Hastings, za Michaiłem Botwinnikiem i Wolfgangiem Uhlmannem. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych był czołowym szachistą Jugosławii i uczestnikiem prestiżowych turniejów międzynarodowych. W 1974 roku zajął trzecie miejsce na turnieju w Solingen, wspólnie z Borysem Spasskim, za Lwem Poługajewskim i Lubomirem Kavalkiem. W tym samym roku Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł arcymistrza. W 1976 roku podzielił z Michaiłem Talem trzecie miejsce w turnieju w Wijk aan Zee, za Ljubomirem Ljubojeviciem i Fridrikiem Ólafssonem. W 1980 roku w Sarajewie wspólnie z Borislavem Ivkovem zajął drugie miejsce, za Vlastimilem Hortem.

Reprezentował Jugosławię na dwóch olimpiadach szachowych, w 1980 roku w Valletcie, gdzie jego drużyna zdobyła brązowe medale i w 1982 roku w Lucernie. Od 1992 do 2004 roku uczestniczył we wszystkich siedmiu olimpiadach, reprezentując Bośnię i Hercegowinę. W 1994 roku na olimpiadzie w Moskwie jego drużyna niespodziewanie zajęła drugie miejsce za reprezentacją Rosji. Kurajica był jednym z głównych autorów sukcesu, uzyskując świetny wynik +6 -1 =6 na trzeciej szachownicy.

W 1997 roku Kurajica awansował do finału mistrzostw świata FIDE w Groningen, rozgrywanych systemem pucharowym, jednak odpadł w pierwszej rundzie.

Na liście rankingowej FIDE w lipcu 2005 roku z rankingiem 2537 punktów zajmował trzecią pozycję w swoim kraju.