Opatrunek indywidualny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (2) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q2513992 |
m lit. |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''Opatrunki indywidualne''' zostały wyprodukowane na potrzeby [[armia|wojska]] aby umożliwić szybkie opatrywanie rannych żołnierzy na polu walki. |
'''Opatrunki indywidualne''' zostały wyprodukowane na potrzeby [[armia|wojska]] aby umożliwić szybkie opatrywanie rannych żołnierzy na polu walki. |
||
[[Opatrunek]] składa się z elastycznej opaski (wykonanej z gazy muślinowej dł. 2,8 m i szer. 10 cm - po rozciągnięciu ok. 3,30 m ) i dwóch umocowanych na niej poduszek chłonnych (o wymiarach 11 cm na 10 cm i grubości 5 mm). Poduszki pełnią rolę podobną jak wyjałowione kompresy gazowe. Wykonane z waty i owinięte gazą stanowią gotowy opatrunek (z jednej strony materiał pokryty jest folią). Jedna z poduszek chłonnych jest przymocowana na stałe do końca bandaża, natomiast drugą można przesuwać wzdłuż opaski muślinowej (ma to ułatwić bandażowanie [[Rana postrzałowa|rany postrzałowej]] "na |
[[Opatrunek]] składa się z elastycznej opaski (wykonanej z gazy muślinowej dł. 2,8 m i szer. 10 cm - po rozciągnięciu ok. 3,30 m ) i dwóch umocowanych na niej poduszek chłonnych (o wymiarach 11 cm na 10 cm i grubości 5 mm). Poduszki pełnią rolę podobną jak wyjałowione kompresy gazowe. Wykonane z waty i owinięte gazą stanowią gotowy opatrunek (z jednej strony materiał pokryty jest folią). Jedna z poduszek chłonnych jest przymocowana na stałe do końca bandaża, natomiast drugą można przesuwać wzdłuż opaski muślinowej (ma to ułatwić bandażowanie [[Rana postrzałowa|rany postrzałowej]] "na wylot"). Kolorową nitką jest oznaczona strona poduszki, za którą można ująć ją w czasie opatrywania rany. Drugiej strony dotykać nie wolno, aby utrzymać jałowość opatrunku. |
||
[[File:Opatrunek otwarty.JPG|thumb|left|250px|Opatrunek indywidualny typu A, otwarty]] |
[[File:Opatrunek otwarty.JPG|thumb|left|250px|Opatrunek indywidualny typu A, otwarty]] |
||
W Polsce produkowane są przez [[Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych]] SA. |
W Polsce produkowane są przez [[Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych]] SA. |
||
Wersja z 07:06, 4 lip 2015
Opatrunki indywidualne zostały wyprodukowane na potrzeby wojska aby umożliwić szybkie opatrywanie rannych żołnierzy na polu walki.
Opatrunek składa się z elastycznej opaski (wykonanej z gazy muślinowej dł. 2,8 m i szer. 10 cm - po rozciągnięciu ok. 3,30 m ) i dwóch umocowanych na niej poduszek chłonnych (o wymiarach 11 cm na 10 cm i grubości 5 mm). Poduszki pełnią rolę podobną jak wyjałowione kompresy gazowe. Wykonane z waty i owinięte gazą stanowią gotowy opatrunek (z jednej strony materiał pokryty jest folią). Jedna z poduszek chłonnych jest przymocowana na stałe do końca bandaża, natomiast drugą można przesuwać wzdłuż opaski muślinowej (ma to ułatwić bandażowanie rany postrzałowej "na wylot"). Kolorową nitką jest oznaczona strona poduszki, za którą można ująć ją w czasie opatrywania rany. Drugiej strony dotykać nie wolno, aby utrzymać jałowość opatrunku.
W Polsce produkowane są przez Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych SA.
Produkowane są w dwóch wersjach:
- typu W – wodoodporny - w opakowaniu wodoodpornym z podgumowanego płótna, koloru khaki. Produkowany jest głównie dla wojska i służb OC. Ten typ opatrunku produkowany jest w dwóch wielkościach, które rożnią się chłonnością: mniejszej - "standardowej" i większej - jako opatrunek "włókninowy", popularnie nazywany "desantowym".
- typu A – pyłoszczelny - w opakowaniu papierowym, koloru białego. Jest popularny na rynku cywilnym.
W mundurze polowym żołnierza polskiego (wersja letnia) przewidziano specjalną kieszeń do przenoszenia opatrunku indywidualnego (jedna z kieszeni wew. bluzy). Podobnie ma się sprawa w US Army. Specjalne kieszenie przeznaczone na opatrunki osobiste występują w spodniach umundurowania ACU. Na opatrunki osobiste produkowane są specjane kieszenie w systemie MOLLE (przyłączane do taśm PALS), a dawniej w systemie ALICE.
Opatrunki indywidualne są szeroko stosowane w cywilnych: turystycznych i samochodowych apteczkach pierwszej pomocy, gdyż zajmują niewiele miejsca.
Bibliografia
- Podręcznik żołnierza wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979.
