Antytoksyna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
dostępne antytoksyny |
m źródła/przypisy |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Jeżeli gatunek drobnoustroju nie został zidentyfikowany, podawana jest [[antytoksyna poliwalentna]]. Odpowiednie antytoksyny stosuje się m.in. w przypadku podejrzenia zatrucia toksyną dowolnego mikroorganizmu, np. w przypadku podejrzenia zatrucia [[jad kiełbasiany|jadem kiełbasianym]] (toksyną botulinową), toksyną tężcową, toksyną błoniczą. |
Jeżeli gatunek drobnoustroju nie został zidentyfikowany, podawana jest [[antytoksyna poliwalentna]]. Odpowiednie antytoksyny stosuje się m.in. w przypadku podejrzenia zatrucia toksyną dowolnego mikroorganizmu, np. w przypadku podejrzenia zatrucia [[jad kiełbasiany|jadem kiełbasianym]] (toksyną botulinową), toksyną tężcową, toksyną błoniczą. |
||
Dostępne antytoksyny według Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych<ref>{{Cytuj stronę|url = http://dziennikmz.mz.gov.pl/DUM_MZ/2015/15/akt.pdf|tytuł = Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Lecznicznych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych|autor = Grzegorz Cessak|data dostępu = 2015-08-17|opublikowany = Dziennik urzędowy Ministra Zdrowia|język = pl}}</ref> to: |
|||
Dostępne antytoksyny według Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych to: |
|||
* [[antytoksyna jadu żmij]] |
* [[antytoksyna jadu żmij]] |
||
* Antytoksyna botulinowa A, B, E |
* Antytoksyna botulinowa A, B, E |
||
Wersja z 13:02, 17 sie 2015
Antytoksyna (pot. surowica) – preparat leczniczy zawierający swoiste przeciwciała skierowane przeciwko egzotoksynom wytwarzanym przez niektóre drobnoustroje (np. laseczkę tężca czy maczugowca błonicy) lub zawartymi w jadach węży.
Po raz pierwszy, w roku 1890, Emil Adolf von Behring i Shibasaburō Kitasato wykazali, że antytoksyna błonnicza neutralizuje działanie egzotoksyny i że to działanie daje się przenosić na osobniki, które wcześniej nie uzyskały takiej odporności. Za to odkrycie Behring otrzymał w roku 1901 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.
Jeżeli gatunek drobnoustroju nie został zidentyfikowany, podawana jest antytoksyna poliwalentna. Odpowiednie antytoksyny stosuje się m.in. w przypadku podejrzenia zatrucia toksyną dowolnego mikroorganizmu, np. w przypadku podejrzenia zatrucia jadem kiełbasianym (toksyną botulinową), toksyną tężcową, toksyną błoniczą.
Dostępne antytoksyny według Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych[1] to:
- antytoksyna jadu żmij
- Antytoksyna botulinowa A, B, E
Zobacz też
- ↑ Grzegorz Cessak: Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Lecznicznych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Dziennik urzędowy Ministra Zdrowia. [dostęp 2015-08-17]. (pol.).