Siarczan glinu: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Usunięto kategorię "Związki glinu"; Dodano kategorię "Nieorganiczne sole glinu" za pomocą HotCat |
Michał Ski (dyskusja | edycje) |
||
Linia 88: | Linia 88: | ||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
'''Siarczan glinu''' ([[łacina|łac.]] ''Aluminii sulfas''), Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub> – [[Związki nieorganiczne|nieorganiczny związek chemiczny]], [[Sole|sól]] [[Kwas siarkowy|kwasu siarkowego]] i [[glin]]u na +III [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]]. Tworzy szereg [[Hydraty|hydratów]], z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·16H<sub>2</sub>O i oktadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·18H<sub>2</sub>O. Heptadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·17H<sub>2</sub>O występuje naturalnie jako [[minerał]] [[alunogen]]. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako [[ligandy]] atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład [[Sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]], dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H<sub>2</sub>O)<sub>6</sub>]<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·xH<sub>2</sub>O. |
'''Siarczan glinu''' ([[łacina|łac.]] ''Aluminii sulfas''), Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub> – [[Związki nieorganiczne|nieorganiczny związek chemiczny]], [[Sole|sól]] [[Kwas siarkowy|kwasu siarkowego]] i [[glin]]u na +III [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]]. Tworzy szereg [[Hydraty|hydratów]], z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·16H<sub>2</sub>O i oktadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·18H<sub>2</sub>O. Heptadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·17H<sub>2</sub>O występuje naturalnie jako [[minerał]] [[alunogen]]. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako [[Ligand (chemia)|ligandy]] atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład [[Sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]], dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H<sub>2</sub>O)<sub>6</sub>]<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·xH<sub>2</sub>O. |
||
== Otrzymywanie == |
== Otrzymywanie == |
Wersja z 11:51, 18 sie 2017
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Al2(SO4)3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
342,15 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
białe lub prawie białe, krystaliczne kawałki[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Siarczan glinu (łac. Aluminii sulfas), Al2(SO4)3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i glinu na +III stopniu utlenienia. Tworzy szereg hydratów, z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al2(SO4)3·16H2O i oktadekahydrat Al2(SO4)3·18H2O. Heptadekahydrat Al2(SO4)3·17H2O występuje naturalnie jako minerał alunogen. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako ligandy atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład sieci krystalicznej, dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H2O)6]2(SO4)3·xH2O.
Otrzymywanie
Siarczan glinu otrzymuje się w wyniku działania kwasu siarkowego na wodorotlenek glinu, boksyty i inne związki glinu[4][5], np.:
- 2Al(OH)3 + 3H2SO4 + 12H2O ⇌ Al2(SO4)3·18H2O
W roztworach wodnych ulega częściowej hydrolizie do Al(OH)3 i H2SO4.
Zastosowanie
Stosowany jako zaprawa farbiarska, w przemyśle papierniczym, garbarstwie oraz jako półprodukt do otrzymywania innych związków glinu[4][5]. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod kodem E520[6].
Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w ginekologii w postaci wodnych roztworów 1–4% do irygacji pochwy.
Przypisy
Bibliografia
- Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński: Leksykon Leków. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1991.
- ↑ a b c d Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska VI. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176. ISBN 83-88157-18-3.
- ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieAldrich
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieAldrich-US
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieEncy
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieBielański
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieFSA
BŁĄD PRZYPISÓW