Filomena (dziewica): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Patronat: Poszerzono treść Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Wroc Loewe (dyskusja | edycje) m Wroc Loewe przeniósł stronę Święta Filomena do Filomena (dziewica): niektórzy święci z różnych względów bez tego określenia |
(Brak różnic)
|
Wersja z 11:08, 21 lis 2017
dziewica męczennica | |
Święta Filomena (Montauban). | |
Data urodzenia |
ok. 10 stycznia 289 |
---|---|
Data śmierci |
ok. 10 sierpnia 302 |
Czczona przez | |
Kanonizacja |
30 stycznia 1837 |
Wspomnienie | |
Patronka |
Żywego Różańca, Królestwa Neapolu, szczęśliwych narodzin dzieci, ludzi interesu i w potrzebach finansowych, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, spokojnej i szczęśliwej śmierci oraz katakumb |
Święta Filomena (ur. ok. 10 stycznia 289, zm. ok. 10 sierpnia 302) – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego, ujęta w kalendarzu liturgicznym do czasu wprowadzenia reformy przez papieża Pawła VI.
Żywot świętej
Filomena urodziła się za czasów panowania rzymskiego cesarza Dioklecjana, tyrana i prześladowcy chrześcijan. Pochodziła z greckiej rodziny arystokratycznej; jej rodzice, Kalistos i Eutropiau, mieszkali w Nikopolis w Macedonii. Ojciec był zarządcą prowincji. Małżonkowie przez wiele lat nie mogli mieć dzieci. W intencji posiadania dziecka wiele modlili się do pogańskich bogów, których wyznawali, jednak bezskutecznie. Ich lekarz, chrześcijanin, zasugerował, żeby modlili się do chrześcijańskiego Boga. Dopiero ta modlitwa okazała się skuteczna.
Córka na chrzcie otrzymała imię Filomena, co oznacza córka Światła, a jej rodzice przyjęli chrzest tego samego dnia. Filomena, jako dziecko, złożyła Jezusowi ślub dziewictwa i wierności. Cesarz postanowił zniewolić 13-letnią Filomenę, lecz ani propozycja bogactwa, ani namowa rodziców, ani groźba męczeńskiej śmierci nie zmieniła decyzji Filomeny, która powiedziała: lepiej jest stracić życie na ziemi, by osiągnąć wiekuiste szczęście, niż uniknąć śmierci doczesnej i zasłużyć na wiekuistą karę. Pozostanę wierna Jezusowi nawet za cenę mojego życia!
Po 40-dniowym więzieniu, skazano ją na śmierć męczeńską. Mając 13 lat, została ubiczowana i cudownie uzdrowiona, została utopiona z kotwicą u szyi w wodach Tybru, po czym znowu ocalona. Kilkakrotnie przeszyta gradem strzał przez oddział łuczników – ponownie uzdrowiona. Ostatecznie ścięto ją katowskim toporem 10 sierpnia 302 w piątek o godz. "trzeciej". Po 1500 latach, 24 maja 1802, w katakumbach odkryto grobowiec z jej szczątkami. Na grobowcu widniał napis LUMENIA PAX CUM, co oznacza „Pokój tobie Filomeno”, albo „Pokój tobie ukochana.” Na grobowcu wyryte były ponadto: kotwica, dwie strzały, włócznia, gałązka palmy i kwiat lilii, symbolizujące śmierć przez utopienie, męczeństwo, palmę zwycięstwa i symbol dziewictwa.
Kanonizacja
Filomena, słynąca z cudów w XIX wieku, została kanonizowana przez Grzegorza XVI 30 stycznia 1837 roku. Dzieje Filomeny, jej życie i męczeństwo zostały spisane i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 21 grudnia 1883, z kolei Mszę Świętą i nabożeństwo ku Jej czci zatwierdzono w 1854.
Dzień obchodów
Wspomnienie liturgiczne obchodzono oficjalne 11 sierpnia do czasu reformy liturgicznej, wprowadzanej przez papieża Pawła VI w latach 1965-1970, zakończonej Konstytucją Apostolską Laudis canticum[1], kiedy to zostało wykreślone z kalendarza liturgicznego, po ustaleniach Soboru watykańskiego II (łac. Festum... S. Philomenae... a quolibet calendario expungatur)[2].
Święta Filomena nadal jest wspominana przez katolików, zgodnie z klasycznym rytem rzymskim, zw. Mszą trydencką (Vetus Ordo), promulgowanym przez Piusa V.
Wykreślenie świętego z kalendarza liturgicznego nie oznacza pozbawienia świętego świętości, "bowiem, kto raz został uznany za świętego i wpisany do Martyrologium, pozostaje świętym na zawsze, chociażby wypisano go ze wszystkich kalendarzy liturgicznych na całym świecie"[3].
Patronat
Św. Filomena jest m.in. patronką Żywego Różańca, drugą patronką Królestwa Neapolu, szczęśliwych narodzin dzieci, matek i dzieci, ludzi interesu i w potrzebach finansowych, zdających egzaminy, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, czystości, spokojnej i szczęśliwej śmierci oraz katakumb[4].
Kult w Polsce
- Współczesne parafie i kościoły
- kościół oraz parafia pw. św. Filomeny w Gniechowicach[5],
- kaplica św. Filomeny w Kobyłce (wystawiona przez Wincentego Matuszewskiego w 1837)[6],
- sanktuarium św. Jana Marii Vianney'a w Mzykach - fresk przedstawiający Świętą Filomenę autorstwa Marty Powązki z 2014[7].
Święta Filomena przedstawiona jest na 10 wizerunkach, a w Chrząstawie Wielkiej, w polu środkowym ołtarza bocznego znajduje się jej obraz z XIX wieku[8].
- Nieistniejące
W 1914 roku wezwanie jej nosił jeszcze jeden kościół, a w XX wieku w Tarnowie otworzono dom dla pielęgnowania nieuleczalnie chorych[8] z inicjatywy Towarzystwa św. Filomeny dla Pielęgnowania Nieuleczalnie Chorych[9].
Zobacz też
- kult świętych
- męczennicy wczesnochrześcijańscy
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- Filomena – inne postaci o tym imieniu
- ↑ Reformy II Soboru Watykańskiego. - Rodzina katolicka
- ↑ Filomena, męczennica rzymska. DEON.pl (Księga imion i świętych). [dostęp 2012-01-14].
- ↑ Kult św. Huberta na wiadomości24.pl (z wypowiedzi ks. Arkadiusza Noconia z rzymskiej Kongregacji Kultu Bożego) [opublikowano: 2009-11-02]
- ↑ Patroni Parafii pw. Błogosławionej Karoliny Kózki. Oficjalna strona parafii. [dostęp 2016-07-29].
- ↑ Archidiecezja wrocławska
- ↑ Zwiedzanie Kobyłki na stronie Urzędu Miasta
- ↑ l, Sanktuarium - Home [online], janvianney.pl [dostęp 2016-03-22] .
- ↑ a b Filomena (archiwum) - Święci w Polsce i ich kult (autorzy: Jacek i Maria Łempiccy)
- ↑ Duchowieństwo diecezji tarnowskiej (1886-1918) – Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej (ks. Marek Łabuz)
Bibliografia
- Święta Filomena, męczennica. Internetowa Liturgia Godzin, brewiarz.pl. [dostęp 2016-07-29].
Linki zewnętrzne
- Świeta Filomena patronka końca czasów - Litania do św. Filomeny] – Parafia bł. Karoliny Kózkówny w Rzeszowie
- Strona poświęcona Świętej Filomenie