Przejdź do zawartości

Filomena (dziewica): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Patronat: Poszerzono treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wroc Loewe przeniósł stronę Święta Filomena do Filomena (dziewica): niektórzy święci z różnych względów bez tego określenia
(Brak różnic)

Wersja z 11:08, 21 lis 2017

Święta
Filomena
dziewica
męczennica
Ilustracja
Święta Filomena (Montauban).
Data urodzenia

ok. 10 stycznia 289

Data śmierci

ok. 10 sierpnia 302

Czczona przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

30 stycznia 1837
przez Grzegorza XVI

Wspomnienie

11 sierpnia (Vetus Ordo Piusa V)

Patronka

Żywego Różańca, Królestwa Neapolu, szczęśliwych narodzin dzieci, ludzi interesu i w potrzebach finansowych, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, spokojnej i szczęśliwej śmierci oraz katakumb

Święta Filomena (ur. ok. 10 stycznia 289, zm. ok. 10 sierpnia 302) – męczennica chrześcijańska, święta Kościoła katolickiego, ujęta w kalendarzu liturgicznym do czasu wprowadzenia reformy przez papieża Pawła VI.

Żywot świętej

Filomena urodziła się za czasów panowania rzymskiego cesarza Dioklecjana, tyrana i prześladowcy chrześcijan. Pochodziła z greckiej rodziny arystokratycznej; jej rodzice, Kalistos i Eutropiau, mieszkali w Nikopolis w Macedonii. Ojciec był zarządcą prowincji. Małżonkowie przez wiele lat nie mogli mieć dzieci. W intencji posiadania dziecka wiele modlili się do pogańskich bogów, których wyznawali, jednak bezskutecznie. Ich lekarz, chrześcijanin, zasugerował, żeby modlili się do chrześcijańskiego Boga. Dopiero ta modlitwa okazała się skuteczna.

Córka na chrzcie otrzymała imię Filomena, co oznacza córka Światła, a jej rodzice przyjęli chrzest tego samego dnia. Filomena, jako dziecko, złożyła Jezusowi ślub dziewictwa i wierności. Cesarz postanowił zniewolić 13-letnią Filomenę, lecz ani propozycja bogactwa, ani namowa rodziców, ani groźba męczeńskiej śmierci nie zmieniła decyzji Filomeny, która powiedziała: lepiej jest stracić życie na ziemi, by osiągnąć wiekuiste szczęście, niż uniknąć śmierci doczesnej i zasłużyć na wiekuistą karę. Pozostanę wierna Jezusowi nawet za cenę mojego życia!

Po 40-dniowym więzieniu, skazano ją na śmierć męczeńską. Mając 13 lat, została ubiczowana i cudownie uzdrowiona, została utopiona z kotwicą u szyi w wodach Tybru, po czym znowu ocalona. Kilkakrotnie przeszyta gradem strzał przez oddział łuczników – ponownie uzdrowiona. Ostatecznie ścięto ją katowskim toporem 10 sierpnia 302 w piątek o godz. "trzeciej". Po 1500 latach, 24 maja 1802, w katakumbach odkryto grobowiec z jej szczątkami. Na grobowcu widniał napis LUMENIA PAX CUM, co oznacza „Pokój tobie Filomeno”, albo „Pokój tobie ukochana.” Na grobowcu wyryte były ponadto: kotwica, dwie strzały, włócznia, gałązka palmy i kwiat lilii, symbolizujące śmierć przez utopienie, męczeństwo, palmę zwycięstwa i symbol dziewictwa.

Kanonizacja

Filomena, słynąca z cudów w XIX wieku, została kanonizowana przez Grzegorza XVI 30 stycznia 1837 roku. Dzieje Filomeny, jej życie i męczeństwo zostały spisane i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską 21 grudnia 1883, z kolei Mszę Świętą i nabożeństwo ku Jej czci zatwierdzono w 1854.

Szablon:CytatD

Dzień obchodów

Wspomnienie liturgiczne obchodzono oficjalne 11 sierpnia do czasu reformy liturgicznej, wprowadzanej przez papieża Pawła VI w latach 1965-1970, zakończonej Konstytucją Apostolską Laudis canticum[1], kiedy to zostało wykreślone z kalendarza liturgicznego, po ustaleniach Soboru watykańskiego II (łac. Festum... S. Philomenae... a quolibet calendario expungatur)[2].

Święta Filomena nadal jest wspominana przez katolików, zgodnie z klasycznym rytem rzymskim, zw. Mszą trydencką (Vetus Ordo), promulgowanym przez Piusa V.

Wykreślenie świętego z kalendarza liturgicznego nie oznacza pozbawienia świętego świętości, "bowiem, kto raz został uznany za świętego i wpisany do Martyrologium, pozostaje świętym na zawsze, chociażby wypisano go ze wszystkich kalendarzy liturgicznych na całym świecie"[3].

Patronat

Św. Filomena jest m.in. patronką Żywego Różańca, drugą patronką Królestwa Neapolu, szczęśliwych narodzin dzieci, matek i dzieci, ludzi interesu i w potrzebach finansowych, zdających egzaminy, szkół i konwentów, zakonników, misji i nawróceń, czystości, spokojnej i szczęśliwej śmierci oraz katakumb[4].

Kult w Polsce

Święta Filomena - fresk
Święta Filomena w sanktuarium Świętego Jana Marii Vianney'a w Mzykach
Współczesne parafie i kościoły

Święta Filomena przedstawiona jest na 10 wizerunkach, a w Chrząstawie Wielkiej, w polu środkowym ołtarza bocznego znajduje się jej obraz z XIX wieku[8].

Nieistniejące

W 1914 roku wezwanie jej nosił jeszcze jeden kościół, a w XX wieku w Tarnowie otworzono dom dla pielęgnowania nieuleczalnie chorych[8] z inicjatywy Towarzystwa św. Filomeny dla Pielęgnowania Nieuleczalnie Chorych[9].

Zobacz też

Szablon:Portal

  1. Reformy II Soboru Watykańskiego. - Rodzina katolicka
  2. Filomena, męczennica rzymska. DEON.pl (Księga imion i świętych). [dostęp 2012-01-14].
  3. Kult św. Huberta na wiadomości24.pl (z wypowiedzi ks. Arkadiusza Noconia z rzymskiej Kongregacji Kultu Bożego) [opublikowano: 2009-11-02]
  4. Patroni Parafii pw. Błogosławionej Karoliny Kózki. Oficjalna strona parafii. [dostęp 2016-07-29].
  5. Archidiecezja wrocławska
  6. Zwiedzanie Kobyłki na stronie Urzędu Miasta
  7. l, Sanktuarium - Home [online], janvianney.pl [dostęp 2016-03-22].
  8. a b Filomena (archiwum) - Święci w Polsce i ich kult (autorzy: Jacek i Maria Łempiccy)
  9. Duchowieństwo diecezji tarnowskiej (1886-1918)Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej (ks. Marek Łabuz)

Bibliografia

Linki zewnętrzne