Przejdź do zawartości

Chloropikryna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
Linia 78: Linia 78:


== Działanie toksyczne ==
== Działanie toksyczne ==
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002&nbsp;mg/dm³. Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1&nbsp;mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20000 mg·min·m<sup>-3</sup>.
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002&nbsp;mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1&nbsp;mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20000 mg·min·m<sup>-3</sup>.


== Zastosowania ==
== Zastosowania ==

Wersja z 18:31, 25 mar 2018

Chloropikryna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CCl3NO2

Masa molowa

164,38 g/mol

Wygląd

bezbarwna lub żółta ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

76-06-2

PubChem

{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.).

Podobne związki
Podobne związki

tetrachlorodinitroetan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd[5][6].

Właściwości chemiczne

Chloropikryna jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie, lepiej w rozpuszczalnikach organicznych i wielu bojowych środkach trujących (iperyty, fosgen, difosgen, fosforoorganiczne bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. Hydrolizuje tylko w środowisku zasadowym przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory alkoholanów i siarczków metali alkalicznych. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem fosgenu.

Działanie toksyczne

Pary chloropikryny silnie drażnią błony śluzowe oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, obrzęku płuc i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20000 mg·min·m-3.

Zastosowania

Chloropikrynę stosuje się do oceny sprawności technicznej środków ochrony dróg oddechowych.

Przypisy

  1. a b c d e f Chloropikryna. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-07-07]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
  2. a b Chloropikryna (nr 34321) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. a b c Chloropikryna, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
  4. a b Chloropikryna, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
  5. Amos Alfred Fries, Clarence Jay West: Chemical warfare. New York: McGraw-Hill book company, inc., 1921, s. 144.
  6. Chloropicrin. W: Benjamin C. Garrett, John Hart Garrett: The A to Z of Nuclear, Biological, and Chemical Warfare. Lanham: Scarecrow Press, Inc., s. 53. ISBN 978-0-8108-7040-6.

Bibliografia