Henryk Sokolak: Różnice pomiędzy wersjami

Henryk Sokolak
	; Funkcjonariusz Henryk Sokolak
	pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia	16 grudnia 1921 ; być może Powiat tarnopolski (Galicja)
Data śmierci	9 grudnia 1984
	Przebieg służby
Formacja	Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego Służba Bezpieczeństwa
Stanowiska	dyrektor Departamentu I MSW

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:14, 28 kwi 2019

Henryk Sokolak, właśc. Mikołajczak (ur. 16 grudnia 1921, zm. 9 grudnia 1984^[1]) – działacz komunistyczny, funkcjonariusz organów bezpieczeństwa i wywiadu PRL, dyplomata.

Uzyskał wykształcenie średnie. Po ataku wojsk niemieckich na Polskę 1 września 1939 i ich szybkich postępach w październiku 1939 dostał się w ręce niemieckie i został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie przebywał aż do kwietnia 1945, działając w tym czasie w obozowym ruchu oporu.

Następnie od kwietnia 1946 rozpoczął pracę w świeżo uformowanych organach bezpieczeństwa publicznego (MBP); zaczynał jako starszy referent Sekcji I Wydziału V w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu. Później od 25 lipca 1949 wykładowca Szkoły Polityczno-Wychowawczej Departamentu VII (wywiadowczego) MBP. Od 1 sierpnia 1950 komendant Szkoły Oficerskiej Departamentu VII MBP, później od 1 maja 1952 naczelnik Wydziału IV Departamentu VII. Po opuszczeniu kierownictwa Wydziału IV Departamentu VII (15 czerwca 1953) pozostał do dyspozycji płk. Stefana Antosiewicza, dyrektora Departamentu I Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

Po likwidacji struktur MBP przeszedł do Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego, następnie po likwidacji tej struktury i przejęcia jej obowiązków przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w 1956 przeszedł 28 listopada t.r. tam na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu I MSW (płk. Witolda Sienkiewicza).

Po odejściu Sienkiewicza 31 lipca 1961 zastąpił go na stanowisku dyrektora Departamentu I MSW (mianowany 6 sierpnia 1961); stanowisko dyrektora Departamentu I sprawował do 15 stycznia 1969. Po zastąpieniu go przez gen. Mirosława Milewskiego pozostał do dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr MSW. Zwolniony z MSW 1 listopada 1974.

W roku 1975 został mianowany ambasadorem PRL nowo tworzonej placówki dyplomatycznej, ambasady PRL w Tunisie, gdzie w spokoju doczekał stanu spoczynku (1980 r.).

Przypisy

↑ Henryk Sokolak. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2019-04-28].

Bibliografia

Leszek Pawlikowicz, Tajny front zimnej wojny. Uciekinierzy z polskich służb specjalnych 1956-1964, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2004, ISBN 83-7399-074-7.

Linki zewnętrzne

[1]. Wspomnienia Sokolaka, Wacława Czarneckiego, Tadeusza Findzińskiego o ruchu oporu w Buchenwaldzie, audycja radiowa „Zerwane druty” nadana 4.4.1975 r.

O roli Sokolaka w zabójstwie podwójnego agenta kapitana Mroza, por. Zaranek Łukasz, „Chaszodżdżi po polsku. Jak PRL likwidowała zdrajców”, 23.10.2018, [2].

[1] Henryk Sokolak. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2019-04-28].

[1]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Żołnierz infobox
- |imię i nazwisko     = Kazimierz Aleksanderek
+ |imię i nazwisko     = Henryk Sokolak
  |imię i nazwisko org =
  |pseudonim           =
@@ Linia 30: / Linia 30: @@
 [[Plik:Henryk Sokolak grób.JPG|mały|Grób Henryka Sokolaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach]]
-'''Henryk Sokolak''', właśc. Mikołajczyk (ur. [[16 grudnia]] [[1921]], zm. [[9 grudnia]] [[1984]]<ref>[http://95.50.23.26:8008/mapa/wyniki.php?imie=Henryk&nazwisko=Sokolak&check_nazwisko=on&rok=1800&miesiac=1&dzien=1&rok2=1800&miesiac2=7&dzien2=17&rok_zg1=1800&miesiac_zg1=1&dzien_zg1=1&rok_zg2=1800&miesiac_zg2=7&dzien_zg2=17&cmentarz=&send=Szukaj Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>) – [[pułkownik]], długoletni funkcjonariusz organów bezpieczeństwa i wywiadu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], m.in. dyrektor [[Departament I MSW|Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych]] w latach 1961–1969.
+'''Henryk Sokolak''', właśc. Mikołajczak (ur. [[16 grudnia]] [[1921]], zm. [[9 grudnia]] [[1984]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/henryk-sokolak |tytuł = Henryk Sokolak |opublikowany = Internetowy Polski Słownik Biograficzny |data = |data dostępu = 2019-04-28}}</ref>) – działacz komunistyczny, funkcjonariusz organów bezpieczeństwa i wywiadu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]], dyplomata.
 Uzyskał wykształcenie średnie. Po ataku wojsk niemieckich na [[Polska|Polskę]] 1 września 1939 i ich szybkich postępach w październiku 1939 dostał się w ręce niemieckie i został wywieziony do [[Buchenwald (KL)|obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie]], gdzie przebywał aż do kwietnia 1945, działając w tym czasie w obozowym [[Ruch oporu|ruchu oporu]].
 Następnie od kwietnia 1946 rozpoczął pracę w świeżo uformowanych organach bezpieczeństwa publicznego ([[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|MBP]]); zaczynał jako starszy referent Sekcji I Wydziału V w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w [[Poznań|Poznaniu]]. Później od 25 lipca 1949 wykładowca Szkoły Polityczno-Wychowawczej Departamentu VII (wywiadowczego) MBP. Od 1 sierpnia 1950 komendant Szkoły Oficerskiej Departamentu VII MBP, później od 1 maja 1952 naczelnik Wydziału IV Departamentu VII. Po opuszczeniu kierownictwa Wydziału IV Departamentu VII (15 czerwca 1953) pozostał do dyspozycji płk. [[Stefan Antosiewicz|Stefana Antosiewicza]], dyrektora Departamentu I [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego]].
 Po likwidacji struktur MBP przeszedł do [[Komitet do spraw Bezpieczeństwa Publicznego|Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego]], następnie po likwidacji tej struktury i przejęcia jej obowiązków przez [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji|Ministerstwo Spraw Wewnętrznych]] w 1956 przeszedł 28 listopada t.r. tam na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu I MSW (płk. [[Witold Sienkiewicz (działacz PRL)|Witolda Sienkiewicza]]).
 Po odejściu Sienkiewicza 31 lipca 1961 zastąpił go na stanowisku dyrektora [[Departament I MSW|Departamentu I MSW]] (mianowany 6 sierpnia 1961); stanowisko dyrektora Departamentu I sprawował do 15 stycznia 1969. Po zastąpieniu go przez gen. [[Mirosław Milewski (1928–2008)|Mirosława Milewskiego]] pozostał do dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr MSW. Zwolniony z MSW 1 listopada 1974.
@@ Linia 49: / Linia 49: @@
 == Linki zewnętrzne ==
-[http://www.polskieradio24.pl/39/156/Artykul/820537,Buchenwald-–-miejsce-kazni-56-tysiecy-wiezniow]. Wspomnienia Sokolaka, [[Wacław Czarnecki|Wacława Czarneckiego]], [[Tadeusz Findziński|Tadeusza Findzińskiego]] o ruchu oporu w Buchenwaldzie, audycja radiowa „Zerwane druty” nadana 4.4.1975 r.
+* [http://www.polskieradio24.pl/39/156/Artykul/820537,Buchenwald-–-miejsce-kazni-56-tysiecy-wiezniow]. Wspomnienia Sokolaka, [[Wacław Czarnecki|Wacława Czarneckiego]], [[Tadeusz Findziński|Tadeusza Findzińskiego]] o ruchu oporu w Buchenwaldzie, audycja radiowa „Zerwane druty” nadana 4.4.1975 r.
 O roli Sokolaka w zabójstwie podwójnego agenta kapitana [[Władysław Mróz|Mroza]], por. Zaranek Łukasz, „Chaszodżdżi po polsku. Jak PRL likwidowała zdrajców”, 23.10.2018, [https://www.tvp.info/39584643/chaszodzdzi-po-polsku-jak-prl-likwidowala-zdrajcow].
 {{ka}}