Przejdź do zawartości

Jerzy Grygorczuk: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne merytoryczne
wikizacja
Linia 45: Linia 45:
}}
}}


'''Jerzy Stanisław Grygorczuk''' (ur. [[19 kwietnia]] [[1949]]<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), s. 48, poz. 55131, dz. 1, rub. 7, wpis 4 i dz. 2, prub., wpis 2, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].</ref> w Warszawie) – polski naukowiec i konstruktor, doktor inżynier. Specjalista do spraw mechaniki, robotyki i tribologii kosmicznej. Wieloletni pracownik Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk. Założyciel spółki Astronika i kierownik jej działu badawczo-rozwojowego.
'''Jerzy Stanisław Grygorczuk''' (ur. [[19 kwietnia]] [[1949]]<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), s. 48, poz. 55131, dz. 1, rub. 7, wpis 4 i dz. 2, prub., wpis 2, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].</ref> w Warszawie) – polski naukowiec i konstruktor, doktor inżynier. Specjalista do spraw mechaniki, robotyki i tribologii kosmicznej. Wieloletni pracownik [[Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk]]. Założyciel spółki Astronika i kierownik jej działu badawczo-rozwojowego.


== Życiorys ==
== Życiorys ==


W 1972 ukończył studia inżynierskie, a w 1973 roku studia magisterskie na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej. 1 czerwca 2010 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW za rozprawę Kluczowe problemy projektowania, modelowania i aplikacji autopenetratora kometarnego MUPUS, której promotorem był prof. dr hab. inż. Paweł Pyrzanowski<ref>Dr inż. Jerzy Grygorczuk, https://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=105843&_k=8nx2lh [dostęp 2021-04-15].</ref>.
W [[1972]] ukończył studia inżynierskie, a w 1973 roku studia magisterskie na [[Wydział Mechatroniki Politechniki Warszawskiej|Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej]]. 1 czerwca 2010 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na [[Wydział Mechatroniki Politechniki Warszawskiej|Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej]] za rozprawę ''Kluczowe problemy projektowania, modelowania i aplikacji autopenetratora kometarnego MUPUS'', której promotorem był prof. dr hab. inż. Paweł Pyrzanowski<ref>Dr inż. Jerzy Grygorczuk, https://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=105843&_k=8nx2lh [dostęp 2021-04-15].</ref>.


Staż studencki odbył w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Nagrania Muza”. W latach 1973–1977 zatrudniony w Zakładzie Doświadczalnym „Techpan” w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN jako inżynier mechatronik. W latach 1977<ref>Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2017, nr 1, s. 53.</ref>–2010 główny inżynier, od 2010 do 2017 kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej w CBK PAN<ref>Jerzy Grygorczuk, Akademia. Magazyn Polskiej Akademii Nauk, http://naukaonline.pan.pl/index.php/nasze-teksty/nauki-scisle/itemlist/user/238-jerzygrygorczuk [dostęp 2021-04-16].</ref>. Członek Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych przy Prezydium PAN w kadencji 2019–2022<ref>Komitet Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN – kadencja 2019-2022. Skład, Polska Akademia Nauk, http://www.kbkis.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=43 [dostęp 2021-04-16]</ref>.
Staż studencki odbył w [[Polskie Nagrania „Muza”|Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Nagrania Muza”]]. W latach 1973–1977 zatrudniony w Zakładzie Doświadczalnym „Techpan” w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN jako inżynier mechatronik. W latach 1977<ref>Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2017, nr 1, s. 53.</ref>–2010 główny inżynier, od 2010 do 2017 kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej w CBK PAN<ref>Jerzy Grygorczuk, Akademia. Magazyn Polskiej Akademii Nauk, http://naukaonline.pan.pl/index.php/nasze-teksty/nauki-scisle/itemlist/user/238-jerzygrygorczuk [dostęp 2021-04-16].</ref>. Członek Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych przy Prezydium PAN w kadencji 2019–2022<ref>Komitet Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN – kadencja 2019-2022. Skład, Polska Akademia Nauk, http://www.kbkis.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=43 [dostęp 2021-04-16]</ref>.
W latach 1980–1981 przebywał na stażu w Space Physics Research Laboratory na Uniwesytecie Michigan w Ann Arbor, zaś od w latach 1988–1989 w Swedish Space Corporation w Kirunie.
W latach 1980–1981 przebywał na stażu w Space Physics Research Laboratory na [[Uniwersytet Michigan|Uniwesytecie Michigan]] w [[Ann Arbor]], zaś od w latach 1988–1989 w Swedish Space Corporation w Kirunie.


Od 5 kwietnia 2013 wspólnik i członek oraz wiceprezes Zarządu Astronika Sp. z o.o., odpowiedzialny za prace badawczo-rozwojowe<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), poz. 55131, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].</ref>. Od 1 maja 2015<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2018, nr 237 (5625), s. 68, poz. 54905, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/237/2018/2.742830276489258/$N [dostęp 2021-04-15].</ref> do 30 kwietnia 2020 członek Rady Polskiej Agencji Kosmicznej jako przedstawiciel polskiego przemysłu kosmicznego.
Od 5 kwietnia 2013 wspólnik i członek oraz wiceprezes Zarządu Astronika Sp. z o.o., odpowiedzialny za prace badawczo-rozwojowe<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), poz. 55131, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].</ref>. Od 1 maja 2015<ref>„Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2018, nr 237 (5625), s. 68, poz. 54905, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/237/2018/2.742830276489258/$N [dostęp 2021-04-15].</ref> do 30 kwietnia 2020 członek Rady Polskiej Agencji Kosmicznej jako przedstawiciel polskiego przemysłu kosmicznego.

Wersja z 14:44, 17 kwi 2021

Jerzy Grygorczuk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1949
Warszawa

doktor
Alma Mater

Politechnika Warszawska

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Komitet Badań Kosmicznych i Satelitarnych
kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej
Okres spraw.

1 maja 2015–30 kwietnia 2020

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Stanisław Grygorczuk (ur. 19 kwietnia 1949[1] w Warszawie) – polski naukowiec i konstruktor, doktor inżynier. Specjalista do spraw mechaniki, robotyki i tribologii kosmicznej. Wieloletni pracownik Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk. Założyciel spółki Astronika i kierownik jej działu badawczo-rozwojowego.

Życiorys

W 1972 ukończył studia inżynierskie, a w 1973 roku studia magisterskie na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej. 1 czerwca 2010 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej za rozprawę Kluczowe problemy projektowania, modelowania i aplikacji autopenetratora kometarnego MUPUS, której promotorem był prof. dr hab. inż. Paweł Pyrzanowski[2].

Staż studencki odbył w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Nagrania Muza”. W latach 1973–1977 zatrudniony w Zakładzie Doświadczalnym „Techpan” w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN jako inżynier mechatronik. W latach 1977[3]–2010 główny inżynier, od 2010 do 2017 kierownik Laboratorium Mechatroniki i Robotyki Satelitarnej w CBK PAN[4]. Członek Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych przy Prezydium PAN w kadencji 2019–2022[5]. W latach 1980–1981 przebywał na stażu w Space Physics Research Laboratory na Uniwesytecie Michigan w Ann Arbor, zaś od w latach 1988–1989 w Swedish Space Corporation w Kirunie.

Od 5 kwietnia 2013 wspólnik i członek oraz wiceprezes Zarządu Astronika Sp. z o.o., odpowiedzialny za prace badawczo-rozwojowe[6]. Od 1 maja 2015[7] do 30 kwietnia 2020 członek Rady Polskiej Agencji Kosmicznej jako przedstawiciel polskiego przemysłu kosmicznego.

Uczestniczył w przygotowaniu ponad 30 misji kosmicznych, głównie międzynarodowych, prowadzonych przez Interkosmos, Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) i amerykańską Narodową Agencję Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA)[8]. Od 2018 członek zespołu naukowo-badawczego misji Insight[9].

Projekty i konstrukcje

Twórca penetratorów, manipulatorów robotycznych i innych urządzeń eksplorujących podpowierzchniowo ciała niebieskie.

W latach 1988–1989 zaprojektował spektomerty TICS oraz MATE, umieszczone na szwedzkim satelicie Freja.

W latach 1997–2001 rozwinął konstrukcję penetratora gruntu, pracującego w warunkach mikrograwitacji, dla instrumentu Multi-Purpose Sensors for Surface and Subsurface Science (MUPUS)[10], wysłanego na kometę w ramach misji Rosetta. W ramach współpracy CBK PAN z Instytutem Badań Kosmicznych Rosyjskiej Akademii Nauk, kierował projektem mechanizmu Chomik[11], mającego pobrać próbki w ramach misji Fobos-Grunt. Od 2013 współtworzył mechanizm wbijający Kret[12], stanowiący część instrumentu HP3 Niemieckiej Agencji Kosmicznej (DLR), wysłany na Marsa w ramach misji InSight.

Konstruktor wielu komponentów satelitów, takich jak: mechanizmy blokujące podczas startu rakiet, elementy optomechaniczne spektrometrów czy ultralekkie rozwijane anteny radiowe oraz wysięgniki.

Pionier technologii ultralekkich taśm zwijanych, stosowanych w polskich urządzeniach kosmicznych, takich jak: antena RABBER (40 MHz), trzykrotnie wystrzelona w 1998 na indyjskich rakietach MR-500[13], wysięgnik odpowiadający za posadowienie instrumentu MUPUS na powierzchni komety, wystrzelony w 2004[14], czy antena RFA-AE (50 kHZ ÷ 18 MHz)[15], będąca częścią eksperymentu RELECna rosyjskim satelicie Vernov, wystrzelonym w 2014[16].

W latach 2011–2021 nadzorował opracowanie kluczowych instrumentów dla szwedzkiego eksperymentu fal radiowych i plazmowych Radio & Plasma Wave Investigation (RPWI)[17] w ramach europejskiej misji JUICE. Są to cztery wysięgniki Langmuir Probe Plasma Wave Instrument (LP-PWI), odpowiedzialne za precyzyjne umiejscowienie czujników potencjału plazmy względem satelity[18], oraz system antenowy Radio Wave Instrument (RWI) do pomiarów pola elektromagnetycznego Jowisza i jego księżyców[19].

Jest autorem i współautorem dziesięciu patentów[20].

Odznaczenia i wyróżnienia

Na wniosek Prezesa PAN prof. Jerzego Duszyńskiego odznaczony 17 maja 2017 przez prezydenta Andrzeja Dudę Złotym Krzyżem Zasługi za działalność na rzecz rozwoju nauki w dziedzinie technologii kosmicznych[21].

 

Publikacje

  • Michał Drogosz, Krzysztof Bieńkowski, Jerzy Grygorczuk, Bartosz Kędziora, Impact of tubular reluctance motor design parameters on the performance of ground penetrator for space missions, „Przegląd Elektrotechniczny” 2017, nr 2, s. 30–33, DOI: 10.15199/48.2017.02.08.

[link: http://pe.org.pl/articles/2017/2/8.pdf]

  • Jerzy Grygorczuk et al., Advanced Mechanisms and Tribological Tests of the Hammering Sampling Device CHOMIK, w: Proceedings of the 14th European Space Mechanisms and Tribology Symposium – ESMATS 2011’, ESA, Konstancja 2011.

[link: https://esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2011/grygorczuk.pdf]

  • Jerzy Grygorczuk et al., Advanced Penetrators and hammering sampling devices for planetary body exploration, w: Proceedings of the 11th Symposium on Advanced Space Technologies in Robotics and Automation – ASTRA, ESA/ESTEC, Noordwijk 2011.

[link: https://www.researchgate.net/publication/313393647_ADVANCED_PENETRATORS_AND_HAMMERING_SAMPLING_DEVICES_FOR_PLANETARY_BODY_EXPLORATION]

  • Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2007, nr 1, s. 50–53.

[link: https://www.researchgate.net/publication/228874814_MUPUS_insertion_device_for_the_Rosetta_mission]

  • Jerzy Grygorczuk, Karol Seweryn, Roman Wawrzaszek, Marek Banaszkiewicz, Technological Features in the New Mole Penetrator "KRET", w: Proceedings of the 13th European Space Mechanisms and Tribology Symposium – ESMATS 2009’, ESA, Wiedeń 2009.

[link: https://www.esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2009/grygorczuk.pdf]

  • Jerzy Grygorczuk, Łukasz Wiśniewski et al., Hammering Mechanism for HP3 Experiment (InSight), w: Proceedings of the 43rd Aerospace Mechanisms Symposium, NASA Ames Research Center, Santa Clara, Kalifornia 2016.

[link: https://esmats.eu/amspapers/pastpapers/pdfs/2016/grygorczuk2.pdf]

  • Jerzy Grygorczuk, Łukasz Wiśniewski et al., High Energy and Efficiency Penetrator HEEP, w: Proceedings of the15th European Space Mechanisms and Tribology Symposium – ESMATS 2011’, ESA, Nordwijk 2013.

[link: https://www.esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2013/grygorczuk.pdf]

  • Romana Ratkiewicz, Jerzy Grygorczuk, Lofti Ben-Jaffel, The Termination Shock and Beyond. MHD Modelling, w: Gang Li, Gary P. Zank, Christopher T. Russell (red.), The Phycis of Collisionless shocks. 4th Annual IGPP International Astrophysics Conference. Palm Springs, California 26 February – 3 March 2005, American Institute of Physics, Melville, New York 2005, s. 294–298, ISBN 0-7354-0268-X („AIP Conference Proceedings” 2005, vol. 781).

[link: https://aip.scitation.org/doi/pdf/10.1063/v781.frontmatter]

  • Tilman Spohn, John Knollenberg et al. (Marek Banaszkiewicz, Jerzy Grygorczuk), Thermal and mechanical properties of the near-surface layers of comet 67P/Churyumov-Gerasimenko, „Science” 2015, Vol. 349, Issue 6247, DOI: 10.1126/science.aab0464, PubMed: 26228152

[link: https://science.sciencemag.org/content/349/6247/aab0464.abstract]

Przypisy

  1. ↑ „Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), s. 48, poz. 55131, dz. 1, rub. 7, wpis 4 i dz. 2, prub., wpis 2, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].
  2. ↑ Dr inż. Jerzy Grygorczuk, https://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=105843&_k=8nx2lh [dostęp 2021-04-15].
  3. ↑ Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2017, nr 1, s. 53.
  4. ↑ Jerzy Grygorczuk, Akademia. Magazyn Polskiej Akademii Nauk, http://naukaonline.pan.pl/index.php/nasze-teksty/nauki-scisle/itemlist/user/238-jerzygrygorczuk [dostęp 2021-04-16].
  5. ↑ Komitet Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN – kadencja 2019-2022. Skład, Polska Akademia Nauk, http://www.kbkis.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=43 [dostęp 2021-04-16]
  6. ↑ „Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2013, nr 71 (4188), poz. 55131, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/71/2013/2.0261077880859375/$N [dostęp 2021-04-15].
  7. ↑ „Monitor Sądowy i Gospodarczy” 2018, nr 237 (5625), s. 68, poz. 54905, za: https://ems.ms.gov.pl/msig/przegladaniemonitorow.monitoritem.pobierzmonitor/237/2018/2.742830276489258/$N [dostęp 2021-04-15].
  8. ↑ Katarzyna Florencka, W sobotę start misji NASA z udziałem Polaków, PAP – Nauka w Polsce, https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C29342%2Cw-sobote-start-misji-nasa-z-udzialem-polakow.html [dostęp 2021-04-16].
  9. ↑ Instrument Teams. HP3 Team Members, w: MARS InSight Mission / Mission / Teams, https://mars.nasa.gov/insight/mission/teams/instrument-teams/ [dostęp 2021-04-15].
  10. ↑ Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2007, nr 1, s. 53, za: https://www.researchgate.net/publication/228874814_MUPUS_insertion_device_for_the_Rosetta_mission] [dostęp 2021-04-15].
  11. ↑ ekr/ tot / bsz, Polski „Chomik” we wtorek wyruszy po próbki kosmicznego gruntu, PAP – Nauka w Polsce, 2011-11-08, za: https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C385962%2Cpolski-chomik-we-wtorek-wyruszy-po-probki-kosmicznego-gruntu.html [dostęp 2021-04-15].
  12. ↑ Michał Wąsowski, NASA wysyła nową misję na Marsa. Polska firma ma w niej bardzo istotny udział, https://businessinsider.com.pl/technologie/nowe-technologie/misja-nasa-insight-maj-2018-udzial-polskiej-firmy-astronika/j1m39t6 [dostęp 2021-04-16].
  13. ↑ Piotr Orleański, Top quality hardware at reasonale cost: 35 years of Polish activities in space projects, w: Ryszard S. Romaniuk (red.), Photonics Applications in Astronomy, Communications, Industry, and High-Energy Physics Experiments IV, Bellingham, Washington 2006, ISBN 081946211X 9780819462114, za: „Proceedings of SPIE – the International Society for Optical Enginnering” 2006, vol. 6159, DOI: 10.1117/12.675027, https://www.spiedigitallibrary.org/conference-proceedings-of-spie/6159/61590Q/Top-quality-hardware-at-reasonable-cost--35-years-of/10.1117/12.675027.short [dostęp 2021-04-16].
  14. ↑ Jerzy Grygorczuk, Marek Banaszkiewicz, Karol Seweryn, Tilman Spohn, MUPUS insertion device for the Rosetta mission, „Journal of Telecommunications and Information Technology” 2007, nr 1, s. 50, za: https://www.researchgate.net/publication/228874814_MUPUS_insertion_device_for_the_Rosetta_mission [dostęp 2021-04-15].
  15. ↑ Marta Tokarz, Jerzy Grygorczuk, Stanisław Jarzynka, Henryk Gut, Innovative Escapement-Based Mechanism for Micro-Antenna Boom Deployment, w: Edward A. Boesiger, Claef Hakun (red.), 42nd Aerospace Mechanisms Symposium, National Aeronautics and Space Administration, Greenbelt, Maryland 2014, s. 511–522, za: https://core.ac.uk/reader/42729340 [dostęp 2021-04-17].
  16. ↑ Relec, Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk, 2014-05-27, https://www.cbk.waw.pl/en/index.php?option=com_content&view=article&id=359:the-relec&catid=103:plasma-physics-division-projects&Itemid=213 [dostęp 2021-04-21].
  17. ↑ Ewelina Ryszawa, Stanisław Jarzynka, Marta Tokarz, Łukasz Wiśniewski, Tomasz Kuciński, Jerzy Grygorczuk, Maciej Ossowski, Challenges in the Design of Ultralight Mechanisms for Deep Space Exploration - Based on RPWI Instruments for ESA JUICE Mission, w: 69th International Astronautical Congress (IAC 2018): Involving Everyone. Proceedings of a meeting held 1-5 October 2018, Bremen, Germany, Curran Associates, Red Hook, New York 2019, vol. 13, s. 9597, za: https://iafastro.directory/iac/paper/id/44439/abstract-pdf/IAC-18,C2,IP,6,x44439.brief.pdf?2018-08-01.23:08:33 [dostęp 2021-04-16].
  18. ↑ Maciej Borys, Łukasz Wiśniewski, Jerzy Grygorczuk et al., LP-PWI Deployable Boom for JUICE Mission – Innovative Features and Breadboard Model Development, w: Proceedings of the17th European Space Mechanisms and Tribology Symposium – ESMATS 2017’, ESA, Hatfield 2017, https://www.esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2017/borys.pdf [dostęp 2021-04-16].
  19. ↑ Marta Tokarz, Jerzy Grygorczuk, Stanisław Jarzynka, Daniel Nolbert, Inertial Damping System for Deployment Speed Reduction of Tubular Boom Antenna Unit for JUICE Mission, w: Proceedings of the 18th European Space Mechanisms and Tribology Symposium – ESMATS 2017’, ESA, Monachium 2017, https://esmats.eu/esmatspapers/pastpapers/pdfs/2019/tokarz.pdf [dostęp 2021-04-17].
  20. ↑ Pat. 129133, Pat. 136604, Pat. 157295, Pat. 219604, Pat. 225750, Pat. 226536, Pat. 227379, Pat. 229850, Pat. 235631, EP3066716, za: Grygorczuk, [w:] Wyszukiwarka, Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, https://ewyszukiwarka.pue.uprp.gov.pl/search/search-results/2b1f4df6-a778-4038-9460-aef054666a87 [dostęp 2021-04-13].
  21. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 maja 2017 roku o nadaniu odznaczeń (M. P. z 2017 poz. 737), za: https://monitorpolski.gov.pl/M2017000073701.pdf [dostęp 2021-04-12].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Grygorczuk&oldid=63031161”