Edward Leszczyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Zamiana linków do kalendariów - inwencja własna operatora |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Edward Leszczyński''' (ur. [[5 czerwca]] [[1880]] w [[Przemyśl]]u – zm. [[26 września]] [[1921]]) – krytyk literacki i poeta. Był mężem [[Eliza Pareńska|Elizy Pareńskiej]], szwagrem [[Tadeusz Boy-Żeleński|Tadeusza Boya-Żeleńskiego]],pochodził ze środowiska ziemiańskiego. Pochowany został na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w grobowcu rodziny Pareńskich. |
'''Edward Leszczyński''' (ur. [[5 czerwca]] [[1880]] w [[Przemyśl]]u – zm. [[26 września]] [[1921]]) – krytyk literacki i poeta. Był mężem [[Eliza Pareńska|Elizy Pareńskiej]], szwagrem [[Tadeusz Boy-Żeleński|Tadeusza Boya-Żeleńskiego]], pochodził ze środowiska ziemiańskiego. Pochowany został na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim]] w grobowcu rodziny Pareńskich. |
||
Studiował filozofię na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], uzyskując doktorat w roku [[1905]]. Współtwórca |
Studiował filozofię na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]], uzyskując doktorat w roku [[1905]]. Współtwórca ''[[Zielony Balonik|Zielonego Balonika]]''. |
||
===Twórczość literacka=== |
===Twórczość literacka=== |
||
Wersja z 10:29, 10 lut 2007
Edward Leszczyński (ur. 5 czerwca 1880 w Przemyślu – zm. 26 września 1921) – krytyk literacki i poeta. Był mężem Elizy Pareńskiej, szwagrem Tadeusza Boya-Żeleńskiego, pochodził ze środowiska ziemiańskiego. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w grobowcu rodziny Pareńskich.
Studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując doktorat w roku 1905. Współtwórca Zielonego Balonika.
Twórczość literacka
- 1901 Poezje
- 1903 Cupio dissolvi – poemat prozą
- 1904 Jolanta – poemat dramatyczny
- 1907 Płomień ofiarny
- 1908 Kabaret szalony
- 1908 Piosenki Zielonego Balonika
- 1909 Atlantyda – dramat
- 1910 Konik Zwierzyniecki – widowisko
Jego twórczość dramatyczna pozostawała pod wpływem Stanisława Wyspiańskiego.
Dla teatru im. Słowackiego w Krakowie przełożył Teatr cudowności Cervantesa i Zwiastowanie Claudela.