Chloropikryna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Właściwości chemiczne: Zdanie o rozpuszczalności jest niepoprawne gramatycznie. |
Michał Ski (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne, wikizacja, źródła/przypisy, drobne merytoryczne |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|1. grafika = Chloropicrin.png |
|1. grafika = Chloropicrin.png |
||
|opis 1. grafiki = |
|opis 1. grafiki = |
||
|2. grafika = |
|2. grafika = |
||
|opis 2. grafiki = |
|opis 2. grafiki = |
||
|3. grafika = |
|3. grafika = |
||
Linia 76: | Linia 76: | ||
== Właściwości chemiczne == |
== Właściwości chemiczne == |
||
Chloropikryna |
Chloropikryna słabo rozpuszcza się w wodzie, jest natomiast mieszalna z większością rozpuszczalników organicznych<ref>{{PubChem|cid=6423|nazwa=Chloropicrin|data dostępu = 2022-03-30}}</ref>. Rozpuszcza się w wielu [[Bojowy środek trujący|bojowych środkach trujących]] ([[Iperyt siarkowy|iperyty]], [[fosgen]], [[difosgen]], [[Związki fosforoorganiczne|fosforoorganiczne]] bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. [[Hydroliza|Hydrolizuje]] tylko w środowisku [[Zasady|zasadowym]] przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory [[alkoholany|alkoholanów]] i [[Siarczki|siarczków]] metali [[alkalia|alkalicznych]]. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem [[fosgen]]u. |
||
== Działanie toksyczne == |
== Działanie toksyczne == |
||
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny |
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20 g·min·m<sup>-3</sup>. |
||
== Zastosowania == |
== Zastosowania == |
Wersja z 10:38, 30 mar 2022
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
CCl3NO2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
164,38 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
oleista bezbarwna lub żółta ciecz[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd[7][8].
Właściwości chemiczne
Chloropikryna słabo rozpuszcza się w wodzie, jest natomiast mieszalna z większością rozpuszczalników organicznych[9]. Rozpuszcza się w wielu bojowych środkach trujących (iperyty, fosgen, difosgen, fosforoorganiczne bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. Hydrolizuje tylko w środowisku zasadowym przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory alkoholanów i siarczków metali alkalicznych. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem fosgenu.
Działanie toksyczne
Pary chloropikryny silnie drażnią błony śluzowe oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, obrzęku płuc i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20 g·min·m-3.
Zastosowania
Chloropikrynę stosuje się do oceny sprawności technicznej środków ochrony dróg oddechowych.
Przypisy
- ↑ a b CHLOROPICRIN | CAMEO Chemicals | NOAA. [dostęp 2019-01-26].
- ↑ a b Trichloronitromethane (nr 34321) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- ↑ a b c Chloropicrin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
- ↑ GESTIS Substance database. [dostęp 2019-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-16)].
- ↑ Chloropicrin | CCl3NO2 - PubChem. [dostęp 2019-01-26].
- ↑ a b Chloropikryna, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
- ↑ Amos Alfred Fries, Clarence Jay West: Chemical warfare. New York: McGraw-Hill book company, inc., 1921, s. 144.
- ↑ Chloropicrin. W: Benjamin C. Garrett, John Hart Garrett: The A to Z of Nuclear, Biological, and Chemical Warfare. Lanham: Scarecrow Press, Inc., 2009, s. 53. ISBN 978-0-8108-7040-6.
- ↑ Chloropicrin, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 6423 [dostęp 2022-03-30] (ang.).
Bibliografia
- 1000 słów o chemii i broni chemicznej : praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.
- NetTAX – Dziennik Ustaw, Monitor Polski, Dzienniki Urzędowe. [dostęp 2009-10-05].