Przejdź do zawartości

Chloropikryna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Właściwości chemiczne: Zdanie o rozpuszczalności jest niepoprawne gramatycznie.
drobne redakcyjne, wikizacja, źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 3: Linia 3:
|1. grafika = Chloropicrin.png
|1. grafika = Chloropicrin.png
|opis 1. grafiki =
|opis 1. grafiki =
|2. grafika = Chloropicrin-3D-balls.png
|2. grafika =
|opis 2. grafiki =
|opis 2. grafiki =
|3. grafika =
|3. grafika =
Linia 76: Linia 76:


== Właściwości chemiczne ==
== Właściwości chemiczne ==
Chloropikryna jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie, w przeciwieństwie do rozpuszczalników organicznych i wielu bojowych środków trujących ([[Iperyt siarkowy|iperyty]], [[fosgen]], [[difosgen]], fosforoorganiczne bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. [[Hydroliza|Hydrolizuje]] tylko w środowisku [[Zasady|zasadowym]] przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory [[alkoholany|alkoholanów]] i [[Siarczki|siarczków]] metali [[alkalia|alkalicznych]]. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem [[fosgen]]u.
Chloropikryna słabo rozpuszcza się w wodzie, jest natomiast mieszalna z większością rozpuszczalników organicznych<ref>{{PubChem|cid=6423|nazwa=Chloropicrin|data dostępu = 2022-03-30}}</ref>. Rozpuszcza się w wielu [[Bojowy środek trujący|bojowych środkach trujących]] ([[Iperyt siarkowy|iperyty]], [[fosgen]], [[difosgen]], [[Związki fosforoorganiczne|fosforoorganiczne]] bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. [[Hydroliza|Hydrolizuje]] tylko w środowisku [[Zasady|zasadowym]] przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory [[alkoholany|alkoholanów]] i [[Siarczki|siarczków]] metali [[alkalia|alkalicznych]]. W temperaturach powyżej 400&nbsp;°C rozkłada się z wydzieleniem [[fosgen]]u.


== Działanie toksyczne ==
== Działanie toksyczne ==
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002&nbsp;mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1&nbsp;mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20000 mg·min·m<sup>-3</sup>.
Pary chloropikryny silnie drażnią [[błona śluzowa|błony śluzowe]] oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002&nbsp;mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, [[obrzęk płuc|obrzęku płuc]] i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1&nbsp;mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20 g·min·m<sup>-3</sup>.


== Zastosowania ==
== Zastosowania ==

Wersja z 10:38, 30 mar 2022

Chloropikryna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CCl3NO2

Masa molowa

164,38 g/mol

Wygląd

oleista bezbarwna lub żółta ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

76-06-2

PubChem

6423

Podobne związki
Podobne związki

tetrachlorodinitroetan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chloropikryna, trichloro(nitro)metan – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, używany także jako nematocyd oraz fumigycyd[7][8].

Właściwości chemiczne

Chloropikryna słabo rozpuszcza się w wodzie, jest natomiast mieszalna z większością rozpuszczalników organicznych[9]. Rozpuszcza się w wielu bojowych środkach trujących (iperyty, fosgen, difosgen, fosforoorganiczne bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. Hydrolizuje tylko w środowisku zasadowym przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory alkoholanów i siarczków metali alkalicznych. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem fosgenu.

Działanie toksyczne

Pary chloropikryny silnie drażnią błony śluzowe oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³). Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, obrzęku płuc i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20 g·min·m-3.

Zastosowania

Chloropikrynę stosuje się do oceny sprawności technicznej środków ochrony dróg oddechowych.

Przypisy

  1. a b CHLOROPICRIN | CAMEO Chemicals | NOAA. [dostęp 2019-01-26].
  2. a b Trichloronitromethane (nr 34321) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  3. a b c Chloropicrin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
  4. GESTIS Substance database. [dostęp 2019-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-16)].
  5. Chloropicrin | CCl3NO2 - PubChem. [dostęp 2019-01-26].
  6. a b Chloropikryna, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
  7. Amos Alfred Fries, Clarence Jay West: Chemical warfare. New York: McGraw-Hill book company, inc., 1921, s. 144.
  8. Chloropicrin. W: Benjamin C. Garrett, John Hart Garrett: The A to Z of Nuclear, Biological, and Chemical Warfare. Lanham: Scarecrow Press, Inc., 2009, s. 53. ISBN 978-0-8108-7040-6.
  9. Chloropicrin, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 6423 [dostęp 2022-03-30] (ang.).

Bibliografia