Przejdź do zawartości

Xie Jun: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Drobne techniczne.
m Zbędne linki.
Linia 20: Linia 20:


== Kariera szachowa ==
== Kariera szachowa ==
Jako dziecko Xie Jun osiągała spore sukcesy grając w chińską odmianę szachów - [[xiangqi]]. W wieku dziesięciu lat zdobyła tytuł mistrzyni Pekinu juniorów. Wówczas jej opiekunowie podjęli brzemienną w skutki decyzję, polecając jej porzucenie xiangqi i naukę szachów zachodnich. Regularny trening wkrótce przyniósł wymierne efekty. W [[1984]] i [[1985]] roku Xie Jun zdobyła tytuł mistrzyni Chin juniorek, cztery lata później zwyciężyła w kobiecych mistrzostwach kraju.
Jako dziecko Xie Jun osiągała spore sukcesy grając w chińską odmianę szachów - [[xiangqi]]. W wieku dziesięciu lat zdobyła tytuł mistrzyni Pekinu juniorów. Wówczas jej opiekunowie podjęli brzemienną w skutki decyzję, polecając jej porzucenie xiangqi i naukę szachów zachodnich. Regularny trening wkrótce przyniósł wymierne efekty. W 1984 i 1985 roku Xie Jun zdobyła tytuł mistrzyni Chin juniorek, cztery lata później zwyciężyła w kobiecych mistrzostwach kraju.


W [[1990]] roku Xie Jun zadebiutowała na arenie międzynarodowej. W turnieju międzystrefowym w [[Kuala Lumpur]] zajęła drugie miejsce za byłą mistrzynią świata, [[Nona Gaprindaszwili|Noną Gaprindaszwili]]<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/90wo2iix.htm 1990 Genting Interzonal Tournament]</ref>, a następnie, po wygraniu turnieju pretendentek (w dogrywce pokonała [[Alisa Marić|Alisę Marić]] 4½ - 2½)<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/90wo$cix.htm 1990 Borzomi Candidates Tournament]</ref> awansowała do meczu o tytuł z [[Maja Cziburdanidze|Mają Cziburdanidze]], która była mistrzynią świata od [[1978]] roku. Xie Jun dość niespodziewanie pokonała w 1991 r. renomowaną przeciwniczkę 8½ - 6½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/91wo$wix.htm 1991 Xie Jun - Chiburdanidze Title Match]</ref>, tym samym przerywając passę [[Gruzja|Gruzinek]], które niemal od trzydziestu lat skutecznie odpierały ataki rywalek. Swoją pozycję w elicie kobiecych szachów nowa mistrzyni świata potwierdziła w [[1993]] roku, gdy w przekonującym stylu wygrała mecz z kolejną kandydatką, Gruzinką [[Nana Ioseliani|Naną Joseliani]] 8½ - 2½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/93wo$wix.htm 1993 Xie Jun - Ioseliani Title Match]</ref>.
W 1990 roku Xie Jun zadebiutowała na arenie międzynarodowej. W turnieju międzystrefowym w [[Kuala Lumpur]] zajęła drugie miejsce za byłą mistrzynią świata, [[Nona Gaprindaszwili|Noną Gaprindaszwili]]<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/90wo2iix.htm 1990 Genting Interzonal Tournament]</ref>, a następnie, po wygraniu turnieju pretendentek (w dogrywce pokonała [[Alisa Marić|Alisę Marić]] 4½ - 2½)<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/90wo$cix.htm 1990 Borzomi Candidates Tournament]</ref> awansowała do meczu o tytuł z [[Maja Cziburdanidze|Mają Cziburdanidze]], która była mistrzynią świata od 1978 roku. Xie Jun dość niespodziewanie pokonała w 1991 r. renomowaną przeciwniczkę 8½ - 6½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/91wo$wix.htm 1991 Xie Jun - Chiburdanidze Title Match]</ref>, tym samym przerywając passę [[Gruzja|Gruzinek]], które niemal od trzydziestu lat skutecznie odpierały ataki rywalek. Swoją pozycję w elicie kobiecych szachów nowa mistrzyni świata potwierdziła w 1993 roku, gdy w przekonującym stylu wygrała mecz z kolejną kandydatką, Gruzinką [[Nana Ioseliani|Naną Joseliani]] 8½ - 2½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/93wo$wix.htm 1993 Xie Jun - Ioseliani Title Match]</ref>.


W następnym cyklu rozgrywek o mistrzostwo świata uczestniczyła [[Zsuzsa Polgár|Zsuzsa Polgar]], która w pierwszych latach swojej szachowej kariery nie była zainteresowana rozgrywkami w wyłącznie kobiecym gronie. W [[1996]] roku Polgar łatwo przeszła przez sito eliminacji i odebrała tytuł Xie Jun w meczu, który zakończył się rezultatem 8½ - 4½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/96wo$wix.htm 1996 Z.Polgar - Xie Jun Title Match]</ref>. W [[1999]] roku Polgar zrezygnowała z obrony tytułu. Prawo do gry o mistrzostwo świata otrzymały Xie Jun i [[Alisa Gallamowa|Alisa Galliamowa]], które zajęły dwa pierwsze miejsca w turnieju pretendentek w [[1997]] roku w [[Groningen]]<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/97wo$cix.htm 1997 Groningen Candidates Tournament]</ref>. W meczu rozegranym w [[Kazań|Kazaniu]] i [[Shenyang]] zwyciężyła Chinka 8½ - 6½ i po raz drugi zdobyła tytuł<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/99wo$wix.htm 1999 Xie Jun - Galliamova Title Match]</ref>. Rok później [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE]] zmieniła system rozgrywek. W pierwszym turnieju o mistrzostwo świata kobiet rozgrywanym [[system pucharowy|systemem pucharowym]] Xie Jun po raz trzeci sięgnęła po tytuł, w finale pokonując swoją rodaczkę, [[Qin Kanying]] 2½ - 1½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/a0wo$wix.htm 2000 FIDE Knockout Matches]</ref>.
W następnym cyklu rozgrywek o mistrzostwo świata uczestniczyła [[Zsuzsa Polgár|Zsuzsa Polgar]], która w pierwszych latach swojej szachowej kariery nie była zainteresowana rozgrywkami w wyłącznie kobiecym gronie. W 1996 roku Polgar łatwo przeszła przez sito eliminacji i odebrała tytuł Xie Jun w meczu, który zakończył się rezultatem 8½ - 4½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/96wo$wix.htm 1996 Z.Polgar - Xie Jun Title Match]</ref>. W 1999 roku Polgar zrezygnowała z obrony tytułu. Prawo do gry o mistrzostwo świata otrzymały Xie Jun i [[Alisa Gallamowa|Alisa Galliamowa]], które zajęły dwa pierwsze miejsca w turnieju pretendentek w 1997 roku w [[Groningen]]<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/97wo$cix.htm 1997 Groningen Candidates Tournament]</ref>. W meczu rozegranym w [[Kazań|Kazaniu]] i [[Shenyang]] zwyciężyła Chinka 8½ - 6½ i po raz drugi zdobyła tytuł<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/99wo$wix.htm 1999 Xie Jun - Galliamova Title Match]</ref>. Rok później [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE]] zmieniła system rozgrywek. W pierwszym turnieju o mistrzostwo świata kobiet rozgrywanym [[system pucharowy|systemem pucharowym]] Xie Jun po raz trzeci sięgnęła po tytuł, w finale pokonując swoją rodaczkę, [[Qin Kanying]] 2½ - 1½<ref>[http://www.mark-weeks.com/chess/a0wo$wix.htm 2000 FIDE Knockout Matches]</ref>.


W latach 1988–2004 ośmiokrotnie (w tym 7 razy na I szachownicy) reprezentowała Chiny na kobiecych [[olimpiada szachowa|olimpiadach szachowych]], zdobywając wraz z drużyną 7 medali: 3 złote (1998, 2000, 2004), srebrny (1996) i 3 brązowe (1990, 1992, 1994), jak również 4 za wyniki indywidualne: srebrny (2004) i 3 brązowe (1990, 1992, 2000)<ref>[http://www.olimpbase.org/playersw/fbbnbxb7.html OlimpBase]</ref>.
W latach 1988–2004 ośmiokrotnie (w tym 7 razy na I szachownicy) reprezentowała Chiny na kobiecych [[olimpiada szachowa|olimpiadach szachowych]], zdobywając wraz z drużyną 7 medali: 3 złote (1998, 2000, 2004), srebrny (1996) i 3 brązowe (1990, 1992, 1994), jak również 4 za wyniki indywidualne: srebrny (2004) i 3 brązowe (1990, 1992, 2000)<ref>[http://www.olimpbase.org/playersw/fbbnbxb7.html OlimpBase]</ref>.

Wersja z 22:28, 11 maj 2022

{{{imię i nazwisko}}}
ilustracja
Strona internetowa

Xie Jun, chiń. 谢军, pinyin Xiè Jūn (ur. 30 października 1970 w Pekinie) – chińska szachistka, mistrzyni świata w szachach w latach 1991–1996 oraz 1999–2001.

Kariera szachowa

Jako dziecko Xie Jun osiągała spore sukcesy grając w chińską odmianę szachów - xiangqi. W wieku dziesięciu lat zdobyła tytuł mistrzyni Pekinu juniorów. Wówczas jej opiekunowie podjęli brzemienną w skutki decyzję, polecając jej porzucenie xiangqi i naukę szachów zachodnich. Regularny trening wkrótce przyniósł wymierne efekty. W 1984 i 1985 roku Xie Jun zdobyła tytuł mistrzyni Chin juniorek, cztery lata później zwyciężyła w kobiecych mistrzostwach kraju.

W 1990 roku Xie Jun zadebiutowała na arenie międzynarodowej. W turnieju międzystrefowym w Kuala Lumpur zajęła drugie miejsce za byłą mistrzynią świata, Noną Gaprindaszwili[1], a następnie, po wygraniu turnieju pretendentek (w dogrywce pokonała Alisę Marić 4½ - 2½)[2] awansowała do meczu o tytuł z Mają Cziburdanidze, która była mistrzynią świata od 1978 roku. Xie Jun dość niespodziewanie pokonała w 1991 r. renomowaną przeciwniczkę 8½ - 6½[3], tym samym przerywając passę Gruzinek, które niemal od trzydziestu lat skutecznie odpierały ataki rywalek. Swoją pozycję w elicie kobiecych szachów nowa mistrzyni świata potwierdziła w 1993 roku, gdy w przekonującym stylu wygrała mecz z kolejną kandydatką, Gruzinką Naną Joseliani 8½ - 2½[4].

W następnym cyklu rozgrywek o mistrzostwo świata uczestniczyła Zsuzsa Polgar, która w pierwszych latach swojej szachowej kariery nie była zainteresowana rozgrywkami w wyłącznie kobiecym gronie. W 1996 roku Polgar łatwo przeszła przez sito eliminacji i odebrała tytuł Xie Jun w meczu, który zakończył się rezultatem 8½ - 4½[5]. W 1999 roku Polgar zrezygnowała z obrony tytułu. Prawo do gry o mistrzostwo świata otrzymały Xie Jun i Alisa Galliamowa, które zajęły dwa pierwsze miejsca w turnieju pretendentek w 1997 roku w Groningen[6]. W meczu rozegranym w Kazaniu i Shenyang zwyciężyła Chinka 8½ - 6½ i po raz drugi zdobyła tytuł[7]. Rok później Międzynarodowa Federacja Szachowa FIDE zmieniła system rozgrywek. W pierwszym turnieju o mistrzostwo świata kobiet rozgrywanym systemem pucharowym Xie Jun po raz trzeci sięgnęła po tytuł, w finale pokonując swoją rodaczkę, Qin Kanying 2½ - 1½[8].

W latach 1988–2004 ośmiokrotnie (w tym 7 razy na I szachownicy) reprezentowała Chiny na kobiecych olimpiadach szachowych, zdobywając wraz z drużyną 7 medali: 3 złote (1998, 2000, 2004), srebrny (1996) i 3 brązowe (1990, 1992, 1994), jak również 4 za wyniki indywidualne: srebrny (2004) i 3 brązowe (1990, 1992, 2000)[9].

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 stycznia 2008 r., z wynikiem 2574 punktów zajmowała wówczas 3. miejsce (za Judit Polgar i Humpy Koneru) na światowej liście FIDE[10].

Od 2004 r. posiada najwyższy szachowy tytuł trenerski, FIDE Senior Trainer. W tym samym roku otrzymała również tytuł sędziego klasy międzynarodowej (International Arbiter).

Życie prywatne

Mężem Xie Jun jest arcymistrz Wu Shaobin[11].

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne