Silmarile

W świecie wykreowanym przez J.R.R.Tolkiena Silmarile (quen. Silmarilli - Klejnoty z silimy) były trzema klejnotami stworzonymi przez Fëanora, najzdolniejszego wśród Ñoldorów, który uwięził w nich światło dwóch drzew. Zaklęty był w nich ogień Eä i losy Ardy. Szablon:Spoiler Klejnoty owe były przedmiotem pożądania Melkora, który ukradł je zabijając ojca Fënora - Finwëgo. Kradzież owa stała się przyczyną wojny o klejnoty, na której kanwie oparta jest książka Silmarillion. Jeden z Silmarili został wykradziony z żelaznej korony Morgotha przez Berena i Lúthien. Dzięki niemu Eärendil, potomek Berena, odnalazł prostą drogę do Valinoru i wybłagał pomoc Valarów w wojnie przeciw Morgothowi. Po upadku Morgotha Silmaril Eärendila został umieszczony na niebie jako gwiazda, zaś pozostałe, z powodu chciwości synów Fëanora utonęły w odmętach oceanu i czeluściach ziemi. Nie odnajdą się, dopóki się świat nie odmieni. Silmarile zostały wykonane przez Fëanora z tajemniczej materii silima. Były niezniszczalne, lecz z pomocą Valarów (zapewne Vardy) można było uwolnić uwięzione w nich światło Dwóch Drzew. ru-sib:Сильмарилы