Janusz Kamiński (polityk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Bibliografia: dodanie kategorii |
m MalarzBOT: kategoria Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (1944–1989) została przeniesiona do Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa) |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
[[Kategoria:Działacze PZPR]] |
[[Kategoria:Działacze PZPR]] |
||
[[Kategoria:Ministrowie PRL]] |
[[Kategoria:Ministrowie PRL]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi ( |
[[Kategoria:Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)]] |
Wersja z 08:35, 22 wrz 2022
Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1933 |
---|---|
Minister transportu, żeglugi i łączności | |
Okres |
od 24 października 1987 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Minister komunikacji | |
Okres |
od 31 października 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Janusz Kamiński (ur. 13 listopada 1933 w Siedlcach) – polski inżynier elektryk, kolejarz i polityk, minister komunikacji w latach 1981–1987, minister transportu, żeglugi i łączności w latach 1987–1989.
Życiorys
Inżynier elektryk o specjalności trakcji elektrycznej, ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Od 1955 związany z resortem komunikacji, najpierw bezpośrednio w strukturach Polskich Kolei Państwowych będąc zatrudniony od stanowiska starszego mechanika (maszynisty) w Elektrowozowni Warszawa Grochów, w 1969 został zastępcą dyrektora, a od 1970 do 1973 dyrektor Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. Następnie w latach 1973–1981 powierzono mu funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Komunikacji, od 1981 ministra komunikacji w rządach Wojciecha Jaruzelskiego i Zbigniewa Messnera zarazem pełniącego też obowiązki dyrektora generalnego PKP[1]. Od 1987 minister transportu, żeglugi i łączności w rządach Zbigniewa Messnera i Mieczysława Rakowskiego. W 1995 został dyrektorem Biura Handlu Zagranicznego Kamax S.A. w Warszawie a następnie doradcą zarządu Grupy AXTONE S.A.
Od 1960 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Odznaczenia[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Brązowy Krzyż Zasługi
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
Przypisy
Bibliografia
- „Życie Warszawy” z 15 października 1988
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, 369 s., ISBN 83-01-10386-8
- Działacze PZPR
- Ministrowie PRL
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Medalem 30-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Polscy ministrowie łączności
- Polscy ministrowie transportu
- Polscy pracownicy kolejowi
- Urodzeni w 1933
- Ludzie urodzeni w Siedlcach