Sumitada Ōmura: Różnice pomiędzy wersjami

Sumitada Ōmura
大村純忠
	; Wyidealizowane przedstawienie Sumitady Ōmury z ok. 1600
Data urodzenia	1533
Data i miejsce śmierci	23 czerwca 1587 ; Sakaguchi
Zawód, zajęcie	samuraj
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:05, 30 sie 2023

Sumitada Ōmura (jap. 大村純忠 Ōmura Sumitada), także Dom Bartolomeu, (ur. w 1533, zm. 23 czerwca 1587 w Sakaguchi) – japoński daimyō (pan feudalny), który jako pierwszy tej rangi przyjął katolicyzm. Propagator chrześcijaństwa na wyspie Kiusiu, protektor jezuitów^[1].

Życiorys

Syn daimyō Shimabary, w 1550 został naczelnikiem klanu Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił Portugalczykom swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi wasalami przyjął chrzest i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie buddyjskie i chramy shintō, a nawet usuwał elementy „pogańskie” z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił katolicyzm swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w Nagasaki i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi „na zawsze” jezuitom. W 1582 wraz z Harunobu Arimą i Sōrinem Ōtomo finansował misję Tenshō do Rzymu. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na gruźlicę. Po jego śmierci siogun Hideyoshi Toyotomi w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików^[2]^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Sumitada Ōmura, Prabook (ang.), dostęp 30.01.2021
↑ Pierre Dunoyer, Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943, Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) ISBN 978-2-204-09380-4

[GP-1] Sumitada Ōmura, Prabook (ang.), dostęp 30.01.2021

[2] Pierre Dunoyer, Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943, Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) ISBN 978-2-204-09380-4

[1]

[2]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 {{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Sumitada Ōmura
- |imię i nazwisko org  = {{j|ja|大村 純忠}}
+ |imię i nazwisko org  = {{k|ja|大村 純忠}}
  |grafika              = Ômura Sumitada mit Kreuz.jpg
  |opis grafiki         = Wyidealizowane przedstawienie Sumitady Ōmury z ok. 1600
@@ Linia 17: / Linia 17: @@
 == Życiorys ==
-Syn ''daimyō'' [[Shimabara|Shimabary]], w 1550 został naczelnikiem [[Klany japońskie|klanu]] Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił [[Portugalczycy|Portugalczykom]] swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi [[wasal]]ami przyjął [[chrzest]] i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie [[buddyzm|buddyjskie]] i [[jinja|chramy]] [[shintō]], a nawet usuwał elementy "pogańskie" z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił [[katolicyzm]] swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w [[Nagasaki]] i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi "na zawsze" jezuitom. W 1582 wraz z [[Harunobu Arima|Harunobu Arimą]] i [[Sōrin Ōtomo|Sōrinem Ōtomo]] finansował [[Misja Tenshō|misję Tenshō]] do [[Rzym]]u. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na [[gruźlica|gruźlicę]]. Po jego śmierci [[siogun]] [[Hideyoshi Toyotomi]] w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików<ref> Pierre Dunoyer, ''Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943'', Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) {{ISBN|978-2-204-09380-4}}</ref><ref name=GP />.
+Syn ''daimyō'' [[Shimabara|Shimabary]], w 1550 został naczelnikiem [[Klany japońskie|klanu]] Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił [[Portugalczycy|Portugalczykom]] swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi [[wasal]]ami przyjął [[chrzest]] i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie [[buddyzm|buddyjskie]] i [[jinja|chramy]] [[shintō]], a nawet usuwał elementy „pogańskie” z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił [[katolicyzm]] swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w [[Nagasaki]] i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi „na zawsze” jezuitom. W 1582 wraz z [[Harunobu Arima|Harunobu Arimą]] i [[Sōrin Ōtomo|Sōrinem Ōtomo]] finansował [[Misja Tenshō|misję Tenshō]] do [[Rzym]]u. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na [[gruźlica|gruźlicę]]. Po jego śmierci [[siogun]] [[Hideyoshi Toyotomi]] w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików<ref> Pierre Dunoyer, ''Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943'', Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) {{ISBN|978-2-204-09380-4}}</ref><ref name=GP />.
 == Przypisy ==