Przejdź do zawartości

Flemming: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Mnémé (dyskusja | edycje)
m uzupełnienie o link do istniejącego biogramu
Linia 20: Linia 20:
* [[Johann Georg von Flemming]] (1679–1747), saski generał i urzędnik państwowy
* [[Johann Georg von Flemming]] (1679–1747), saski generał i urzędnik państwowy
* [[Adam Fryderyk Flemming]] (1687–1744), [[szambelan]] króla [[August II Mocny|Augusta II Mocnego]]
* [[Adam Fryderyk Flemming]] (1687–1744), [[szambelan]] króla [[August II Mocny|Augusta II Mocnego]]
* [[Jerzy Detloff Flemming]] (1699-1771), polski i saski polityk oraz generał, [[podskarbi wielki litewski]], wojewoda pomorski
* [[Jerzy Detloff Flemming]] (1699-1771), polski i saski polityk oraz generał, [[podskarbi wielki litewski]], wojewoda pomorski, ojciec [[Izabela Czartoryska|Izabeli Czartoryskiej]]
* [[Karl Georg Friedrich von Flemming]] (1705–1767), saski dyplomata, polski generał
* [[Karl Georg Friedrich von Flemming]] (1705–1767), saski dyplomata, polski generał
* [[Friedrich von Flemming]] (1707–1777), członek zakonu joannitów
* [[Friedrich von Flemming]] (1707–1777), członek zakonu joannitów

Wersja z 09:07, 25 paź 2023

Herb Fleming

Flemming (Flemingowie, Flemmingowie, von Flemming)zniemczony flamandzki ród szlachecki, wywodzący się z Flandrii (dzisiejsza Belgia), zamieszkujący Pomorze Zachodnie od okresu średniowiecza (XIII w.) do XIX/XX wieku.

Historia

Nazwisko Flemmingów wskazuje na flamandzkie korzenie rodu i związane jest z niemiecką ekspansją na tereny słowiańskie na wschód od Łaby oraz z założeniem Marchii Brandenburskiej przez Albrechta Niedźwiedzia (1157). Na podbitych obszarach margrabia i arcybiskup magdeburski Wichmann z Seeburga prowadzili intensywną akcję kolonizacyjną, osiedlając tu m.in. osadników flamandzkich.

Najstarszym znanym przedstawicielem rodu był Thamm Flemming, marszałek pomorski, który między 1281 r. a 1302 występuje jako właściciel Stepnicy. Z jego synem – Konradem – związane są najstarsze informacje o herbie rodu. Potomkowie skupili w swym ręku liczne posiadłości ziemskie w rejonie Wolina i Kamienia Pomorskiego, stąd okręg Kamienia nazywany był powiatem Flemmingów (Flemmingscher Kreis).

Posiadali oni posiadłości m.in. w okolicach Maszewa, Maciejewa i Mostów. Z czasem rozrodzony ród Flemmingów zyskał w XVIII-XIX w. duże znaczenie (szczególnie w Saksonii i Prusach, w mniejszym stopniu w Polsce) oraz liczne posiadłości w Brandenburgii, pruskiej części Saksonii, w Saksonii, Turyngii, Galicji, na Śląsku oraz w Rosji, Szwecji, Finlandii, Szkocji i we Włoszech. W XVIII wieku osiągnęli godności ministerialne i generalskie w Rzeczypospolitej.

Między rokiem 1724 a 1937 pałac Crossen koło Eisenberga w Turyngii był własnością rodu. Rodzina mieszkała w nim do roku 1925.

Przedstawiciele rodu

Pieczęć podskarbiego wielkiego litewskiego Jana Jerzego Flemminga z 1757 roku

Pałace, zamki i dwory

Zobacz też

Literatura

  • Otto Hupp: Münchener Kalender 1931. Verlagsanstalt Buch u. Kunstdruckerei AG, München, Regensburg 1931.
  • Genealogisches Handbuch des Adels, Adelslexikon Band III, S. 305, Band 61 der Gesamtreihe, C. A. Starke Verlag, Limburg (Lahn) 1975.