Józef Joachim Grzyb: Różnice pomiędzy wersjami

Józef Grzyb
	kapitan piechoty
Pełne imię i nazwisko	Józef Joachim Grzyb
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1895 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	pułk piechoty „Góra Stracenia”
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; Obrona Lwowa 1939
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 10:24, 5 cze 2024

Józef Joachim Grzyb (ur. 20 marca 1895 we Lwowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 20 marca 1895 we Lwowie, w rodzinie Feliksa i Anieli z Riedlów^[1]. Przed wybuchem I wojny światowej należał do Związku Strzeleckiego^[1]. W 1914 wstąpił do Legionów, walczył w 1 pułku piechoty Legionów Polskich. 24 grudnia 1914 w bitwie pod Łowczówkiem został ranny. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej, walczył na froncie włoskim.

W 1918 wstąpił na ochotnika Wojska Polskiego, został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów, w którego szeregach walczył w wojnie polsko-bolszewickiej najpierw jako dowódca plutonu, a następnie kompanii. 30 lipca 1920 został mianowany z dniem 1 maja tego roku porucznikiem^[2]. Wyróżnił się 20 sierpnia 1920 w bitwie pod Ostrożanami, w trakcie której został ciężko ranny. Rozkazem Dowództwa 2 Armii L.1517/I z 1 września 1920 został odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 5 pp Leg.^[3] 19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich^[4]. W tym samym roku został odkomenderowany z pułku jako słuchacz wojskowych kursów maturalnych w Wilnie. Tam ukończył naukę w zakresie siódmej i połowy ósmej klasy gimnazjum. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1140. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[5]^[6]^[7]. Później został przeniesiony do 58 pułku piechoty w Poznaniu^[8], a w 1923 do 40 pułku piechoty we Lwowie^[9]. Z dniem 31 lipca 1927 został przeniesiony w stan spoczynku^[10]^[11]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I”^[12].

W czasie mobilizacji w 1939 został powołany do wojska, walczył w kampanii wrześniowej 1939. Był dowódcą 2. kompanii batalionu ON „Sokal”, a 19 września został wyznaczony na stanowisko dowódcy 5. kompanii pułku piechoty „Góra Stracenia”^[13]. Na czele tych pododdziałów walczył w obronie Lwowa. Po 22 września dostał się do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w Starobielsku^[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach^[1]. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[14].

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie na stopień majora^[15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[16].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 356 – 16 lutego 1921^[17]
Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[18]^[19]^[20]
Krzyż Walecznych czterokrotnie^[11]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[1]
Odznaka za Rany i Kontuzje z dwiema gwiazdkami

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 153.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 816.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 35.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1921, s. 197.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 57.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 414.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 358.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 290.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 192.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 904.
↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 845.
↑ Dokumenty 1997 ↓, s. 192.
↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-05-05].
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921, s. 340.
↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-03].
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-03].

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
Dokumenty obrony Lwowa 1939. Artur Leinwand (oprac.). Warszawa: Instytut Lwowski, 1997. ISBN 83-910659-0-1.
Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003153-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 153.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_34_z_8_września_1920,_s._816-2] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 816.

[CITEREFSpis_oficerów192135-3] Spis oficerów 1921 ↓, s. 35.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_5_lutego_1921,_s._197-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1921, s. 197.

[CITEREFLista_starszeństwa192257-5] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 57.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923414-6] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 414.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924358-7] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 358.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923290-8] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 290.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924224-9] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 224.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_17_z_25_czerwca_1927,_s._192-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 192.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928904-11] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 904.

[CITEREFRocznik_Oficerski_Rezerw1934328,_845-12] Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 845.

[CITEREFDokumenty1997192-13] Dokumenty 1997 ↓, s. 192.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Charkowa2003LXXIV-14] Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.

[15] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[16] „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-05-05].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_26_lutego_1921,_s._340-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 26 lutego 1921, s. 340.

[18] M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.

[19] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-03].

[20] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-06-03].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

@@ Linia 18: / Linia 18: @@
  |siły zbrojne        = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]
  |formacja            =
- |jednostki           =
+ |jednostki           = pułk piechoty „Góra Stracenia”
  |stanowiska          = dowódca kompanii
  |wojny i bitwy       = [[I wojna światowa]]<br />[[wojna polsko-bolszewicka]]<br />[[II wojna światowa]]<br />[[Obrona Lwowa 1939]]
@@ Linia 34: / Linia 34: @@
 Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 5 pp Leg.{{odn|Spis oficerów|1921|s=35}} 19 stycznia 1921 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 5 z 5 lutego 1921, s. 197}}. W tym samym roku został odkomenderowany z pułku jako słuchacz wojskowych kursów maturalnych w Wilnie. Tam ukończył naukę w zakresie siódmej i połowy ósmej klasy gimnazjum. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1140. lokatą w korpusie oficerów piechoty{{odn|Lista starszeństwa|1922|s=57}}{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=414}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=358}}. Później został przeniesiony do [[58 Pułk Piechoty (II RP)|58 pułku piechoty]] w Poznaniu{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=290}}, a w 1923 do [[40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich|40 pułku piechoty]] we Lwowie{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=224}}. Z dniem 31 lipca 1927 został przeniesiony w [[stan spoczynku]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 17 z 25 czerwca 1927, s. 192}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=904}}. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji [[Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto III|Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III]]. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I”{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=328, 845}}.
-W czasie mobilizacji w 1939 został powołany do wojska, walczył w [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]]. Był dowódcą kompanii w czasie [[Obrona Lwowa 1939|obrony Lwowa]]. Po 22 września dostał się do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w [[Starobielsk]]u{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=153}}. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Charkowie|NKWD]] w Charkowie i pogrzebany w [[Piatichatki (Charków)|Piatichatkach]]{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=153}}. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie|Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie]]{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=LXXIV}}.
+W czasie mobilizacji w 1939 został powołany do wojska, walczył w [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]]. Był dowódcą 2. kompanii [[Batalion ON „Sokal”|batalionu ON „Sokal”]], a 19 września został wyznaczony na stanowisko dowódcy 5. kompanii pułku piechoty „Góra Stracenia”{{odn|Dokumenty|1997|s=192}}. Na czele tych pododdziałów walczył w [[Obrona Lwowa 1939|obronie Lwowa]]. Po 22 września dostał się do sowieckiej niewoli i został osadzony w obozie w [[Starobielsk]]u{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=153}}. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy [[Obwodowy Zarząd NKWD w Charkowie|NKWD]] w Charkowie i pogrzebany w [[Piatichatki (Charków)|Piatichatkach]]{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=153}}. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na [[Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie|Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie]]{{odn|Księga Cmentarna Charkowa|2003|s=LXXIV}}.
 {{Wikinews|2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”}}
 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie na stopień [[major]]a<ref>Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.</ref>. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.policja.pl/pol/aktualnosci/10023,34Katyn-Pamietamy-Uczcijmy-Pamiec-Bohaterow34.html |tytuł = „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” |opublikowany = Portal polskiej Policji |data dostępu = 2024-05-05}}</ref>.
@@ Linia 63: / Linia 63: @@
 * {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski 1928 |url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/42533 |wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych |miejsce = Warszawa |rok = 1928 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1928}}}}
 * {{Cytuj książkę |tytuł = Rocznik Oficerski Rezerw 1934 |url = http://www.wbc.poznan.pl/Content/56603 |wydawca = Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych |rok = 1934 |odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski Rezerw|1934}}}}
+* {{cytuj książkę |tytuł = Dokumenty obrony Lwowa 1939 |inni = [[Artur Leinwand]] (oprac.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Instytut Lwowski |rok = 1997 |isbn = 83-910659-0-1 |odn = {{odn/id|Dokumenty|1997}}}}
 * {{Cytuj książkę |nazwisko = Ciesielski |imię = Jerzy |nazwisko2 = Gajowniczek |imię2 = Zuzanna |nazwisko3 = Przytulska |imię3 = Grażyna |nazwisko4 = Roman |imię4 = Wanda Krystyna |nazwisko5 = Sawicki |imię5 = Zdzisław |nazwisko6 = Szczerkowski |imię6 = Robert |nazwisko7 = Szumińska |imię7 = Wanda |inni = [[Jędrzej Tucholski]] (red.) |tytuł = Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego |url = https://katyn.miejscapamieci.gov.pl/media/download_gallery/Charkow.pdf |rok = 2003 |miejsce = Warszawa |wydawca = Oficyna Wydawnicza RYTM |isbn = 8391666352 |odn = {{odn/id|Księga Cmentarna Charkowa|2003}}}}