Sede Teman

Sde Teiman

שדה תימן

Typ	detention camp
Odpowiedzialny	Izrael
Miejsce	Negew
Położenie na mapie Izraela Sde Teiman
31°17′38″N 34°42′26″E

Sde Teiman (hebr. ‏שדה תימן‎) – izraelska baza wojskowa położona na pustyni Negew, służąca jako obóz detencji Palestyńczyków podczas wojny Izraelu z Hamasem.

Według wielu sygnalistów - zarówno izraelskich pracowników, jak i zwolnionych więźniów palestyńskich - zgłosiło systemowe nadużycia i naruszenia praw człowieka, w tym tortury fizyczne i psychiczne. Obóz został nazwany „Izraelską Zatoką Guantanamo”.

Sde Teiman jest podzielony na dwie części: przestrzeń zamkniętą i szpital polowy. Istnieje również dodatkowa struktura, w której odbywają się przesłuchania.

Przemoc wobec zatrzymanych

W maju 2024 r. trzech anonimowych pracowników obozu w rozmowie z CNN potwierdziło doniesienia o znęcaniu się i złych warunkach, które były wcześniej ujawniane przez byłych więźniów. Sygnaliści szczegółowo opisali zamkniętą przestrzeń, w której zatrzymani, mający zawiązanie oczy, nie mogą mówić, ani poruszać się. Zdjęcia, które wyciekły do ​​CNN, przedstawiały rzędy mężczyzn w szarych dresach z zasłoniętymi oczami, siedzących na cienkich materacach, otoczonych płotem z drutu kolczastego.

Kary wobec więźniów obejmują bicie i to, co jeden ze zwolnionych więźniów nazwał „nocnymi torturami", w czasie których strażnicy przeprowadzali rutynowe przeszukania z psami i granatami dźwiękowymi, gdy więźniowie spali. Według doniesień, więźniowie są utrzymywani na diecie składającej się z jednego ogórka, kilku kromek chleba i garści sera dziennie. Kilku więźniów, którzy wrócili do Gazy, zgłosiło UNWRA i „New York Times”, że podczas przesłuchań zadawano im obrażenia poprzez penetrację odbytu metalowym kijem, a wielu więźniów zgłosiło stosowanie wstrząsów elektrycznych, czasami będąc zmuszanym do „siedzenia na krześle podłączonym do prądu”.

Khaled Mahajneh, prawnik, który odwiedził areszt, stwierdził, że warunki były „bardziej przerażające niż wszystko, co słyszeliśmy o Abu Ghraib i Guantanamo”. Oświadczył, że udał się do aresztu w poszukiwaniu informacji na temat reportera Muhammada Araba z telewizji Al Araby, który został zatrzymany podczas relacjonowania oblężenia szpitala Al-Shifa. Khaled określił reportera jako „nie do poznania” i powiedział, że zeznawał o rutynowym wykorzystywaniu więźniów, o otwartych napaściach na tle seksualnym przez strażników oraz o śmierci wielu więźniów w wyniku tortur.

Jeden zatrzymany z Gazy, który przed zwolnieniem przebywał w szpitalu polowym, w rozmowie z BBC powiedział, że z powodu odmowy dostępu do leczenia zakażonej rany musiał przejść amputacje nogi. Starszy lekarz pracujący w szpitalu polowym, którego dotyczyły zarzuty, zaprzeczył, jakoby jakiekolwiek amputacje były bezpośrednim skutkiem panujących tam warunków, ale określił kajdany i inne ograniczenia stosowane przez strażników jako „dehumanizujące”.

Reakcje

Armia izraelska stwierdziła, że ​​więźniowie w ośrodku byli traktowani „odpowiednio i ostrożnie”.

W dniu 23 maja 2024 r. izraelskie organizacje ochrony praw człowieka zwróciły się do Sądu Najwyższego o zamknięcie ośrodka detencyjnego w Sde Teiman.

W następstwie doniesień o przemoc wobec zatrzymanych, w wywiadzie udzielonym 25 maja 2024 r. żołnierka Sił Obronnych Izraela stwierdziła, że ​​strażniczki w Sde Teiman regularnie doświadczają molestowania seksualnego ze strony więźniów, którzy posyłają im całusy, robią sugestywne uwagi i plulą na podłogę w ich obecności.

W lipcu 2024 r. kilku żołnierzy podejrzanych o znęcanie się nad więźniem zostało zatrzymanych celem przesłuchania, co doprowadziło do nielegalnego wtargnięcia do obozu prawicowych protestujących i członków Knesetu.