Przejdź do zawartości

Wikipedysta:Henry39/brudnopis7: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
ort.
Linia 30: Linia 30:
* ''Dni przedostatnie, dni następne'' (2007)<ref name=":0" />,
* ''Dni przedostatnie, dni następne'' (2007)<ref name=":0" />,
* ''Ośmiornica walcząca'' (2007),
* ''Ośmiornica walcząca'' (2007),
* ''Herbert. Fresk w kościele'' (2005-2006)<ref>{{Cytuj |tytuł = „Herbert – fresk w kościele” – film P. Załuskiego |data = 2014-07-29 |data dostępu = 2024-09-24 |opublikowany = Herbert Guru (za „Rzeczpospolita”, 24 maja 2006) |url = https://herbertguru.wordpress.com/2014/07/29/herbert-fresk-w-kosciele-film-piotra-zaluskiego/ |język = pl-PL}}</ref>,
* ''Herbert. Fresk w kościele'' (2005-2006)<ref name=":7">{{Cytuj |tytuł = „Herbert – fresk w kościele” – film P. Załuskiego |data = 2014-07-29 |data dostępu = 2024-09-24 |opublikowany = Herbert Guru (za „Rzeczpospolita”, 24 maja 2006) |url = https://herbertguru.wordpress.com/2014/07/29/herbert-fresk-w-kosciele-film-piotra-zaluskiego/ |język = pl-PL}}</ref>,
* ''Katyń. Zbrodnia i wielkie kłamstwo'' (2005),
* ''Katyń. Zbrodnia i wielkie kłamstwo'' (2005),
* ''Pył drogi'' (2002),
* ''Pył drogi'' (2002),
Linia 45: Linia 45:
* ''Miniatury włoskie'' (12-odcinkowy cykl, 1996),
* ''Miniatury włoskie'' (12-odcinkowy cykl, 1996),
* ''Vinci'' (1995),
* ''Vinci'' (1995),
* ''Ogród barbarzyńcy'' (5-odcinkowy cykl: cz. I ''Poeta doctus,'' cz. II ''U Dorów,'' cz. III ''Il Duomo,'' cz. IV ''Siena,'' cz. V ''Piero della Francesca,'' 1994–2000)<ref name=":3">{{Cytuj |tytuł = Piotr Załuski |data dostępu = 2024-09-20 |opublikowany = FilmPolski.pl |url = https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=11119061 |język = pl}}</ref>.
* ''Ogród barbarzyńcy'' (5-odcinkowy cykl: cz. I ''Poeta doctus,'' cz. II ''U Dorów,'' cz. III ''Il Duomo,'' cz. IV ''Siena,'' cz. V ''Piero della Francesca,'' 1994–2000)<ref name=":3">{{Cytuj |tytuł = Piotr Załuski |data dostępu = 2024-09-20 |opublikowany = FilmPolski.pl |url = https://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=11119061 |język = pl}}</ref><ref name=":7" />.
* ''Cienie minionego czasu'' (cz.1 ''Doktor z Jaworowa'', cz.2 ''Sprawa profesora Weigla)''
* ''Cienie minionego czasu'' (cz.1 ''Doktor z Jaworowa'', cz.2 ''Sprawa profesora Weigla)''
* ''Inter arma..''. (o teatrze polskich jeńców w obozie w Murnau, 1994)
* ''Inter arma..''. (o teatrze polskich jeńców w obozie w Murnau, 1994)

Wersja z 13:36, 24 wrz 2024

Piotr Załuski
Piotr Stanisław Załuski
Ilustracja
Piotr Załuski, 2012
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1945
Lublin

Zawód, zajęcie

pisarz, dziennikarz, reżyser i producent filmów dokumentalnych

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski – 1969
Wydział Filologii (filologia polska)
Wyższe Studium Zawodowe Realizacji Telewizyjnych Programów Dziennikarskich przy Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi – 1978

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Stanisław Załuski (ur. 1 stycznia 1945 w Lublinie) – polski pisarz, dziennikarz, reżyser i producent filmów dokumentalnych.

Życiorys

Maturę uzyskał w 1962 w III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu[1] . Studia z zakresu filologii polskiej ukończył w 1969 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego[2]. W 1978 ukończył Wyższe Studium Zawodowe Realizacji Telewizyjnych Programów Dziennikarskich przy PWSFTViT w Łodzi[3].

W 1962–1974 jako aktor, dramaturg i kierownik literacki współtworzył we Wrocławiu studencki Teatr Kalambur[4][5]. Od 1967 pracował jako dziennikarz i realizator filmów dokumentalnych we wrocławskiej telewizji. Od października 1980 przewodniczył Krajowej Komisji Koordynacyjnej Pracowników Radia i Telewizji „Solidarność”. Był uczestnikiem inicjatyw „Solidarności” na rzecz odnowy w polskich mediach oraz uspołecznienia środków masowego przekazu[3]

Został internowany 13 grudnia 1981 i więziony we Wrocławiu, a następnie w Grodkowie[6]. Po zwolnieniu 2 czerwca 1982 przebywał na wymuszonej emigracji w Niemczech[7]. W okresie 1982–1994 pracował jako dziennikarz i kierownik działu kulturalnego w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium[8][9]. Publikował teksty w polskich pismach emigracyjnych[3][10]. Zajmował się także tematyką olimpijską[11]. Były to jego „najlepsze zawodowe lata”[12].

Do Polski wrócił w 1995. Założył we Wrocławiu firmę produkcji filmowej – Kombinat Artystyczny „Parnas”. W okresie 2005–2006 ponownie pracował w TVP Wrocław[13]. Był pomysłodawcą i szefem projektu „Jan Paweł II wśród nas i dla nas” opartym na filmach amatorskich[14]. W latach 1998–2007 prowadził zajęcia dydaktyczne z wiedzy filmowo-telewizyjnej w Katedrze Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2005 kierował Regionalną Agencją Producencką TVP Wrocław[3][10]. W 2005 został wybrany członkiem Komisji Etyki TVP[15]. Od 2007 zajmuje się głównie twórczością literacką[16]. Publikuje krytykę artystyczną[17].

Twórczość filmowa

Jest autorem filmów dokumentalnych:

  • Dni przedostatnie, dni następne (2007)[3],
  • Ośmiornica walcząca (2007),
  • Herbert. Fresk w kościele (2005-2006)[18],
  • Katyń. Zbrodnia i wielkie kłamstwo (2005),
  • Pył drogi (2002),
  • Mój Paryż – Ewa i Grzegorzy Jakubowscy (2001),
  • Trzy wieki (2001),
  • Czyż nie dobija się konia? (2000),
  • Druga Arka Noego (o Ryszardzie Kapuścińskim, dwa odcinki, cz.1 Stąd świat cały, 2000)[19],
  • Wciąż inny dom ... Opowieść o Starym Doktorze (2000),
  • Cny język Polaków (8-odcinkowy cykl, 1999),
  • Akta W - cykl (od 1998)[20]
  • Trzeba w życiu coś robić (1998),
  • Peregrynacja polska (1997)[4],
  • Wędrówki śródziemnomorskie (3-częściowy cykl,1997),
  • Miniatury włoskie (12-odcinkowy cykl, 1996),
  • Vinci (1995),
  • Ogród barbarzyńcy (5-odcinkowy cykl: cz. I Poeta doctus, cz. II U Dorów, cz. III Il Duomo, cz. IV Siena, cz. V Piero della Francesca, 1994–2000)[21][18].
  • Cienie minionego czasu (cz.1 Doktor z Jaworowa, cz.2 Sprawa profesora Weigla)
  • Inter arma... (o teatrze polskich jeńców w obozie w Murnau, 1994)
  • Tam właśnie byłem (monografie reporterskich przygód polskich dziennikarzy, 1971-)
  • Lawina (1968)[20]

Dokument (filmowy) jest dla mnie nie tylko tworem odzwierciedlającym w pewnym sensie rzeczywistość i jednocześnie tę rzeczywistość interpretującym, ale także życiową przygodą na wszystkich etapach realizacji: od pomysłu, dokumentacji, pisania scenariusza i zdjęć aż po fazę postprodukcji. Czasem ta przygoda jest ważniejsza od późniejszego efektu. I to bywa fascynujące.

Piotr Załuski, „Gazeta Wrocławska”, 14 lipca 2008[22]

Twórczość literacka

  • Piotr Stanisław Załuski: Osaczenie. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, 2021, s. 638. ISBN 978-83-7977-516-3.[23][24]
  • Piotr Stanisław Załuski: Dziennik grodkowski. Moje 172 dni internowania. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2021, s. 217. ISBN 978-83-8138-573-2.[25]
  • Piotr Stanisław Załuski: U siebie... Moja wolna Europa. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, 2018, s. 504. ISBN 978-83-7977-349-7.[26]
  • Piotr Stanisław Załuski: U siebie ... Mój liryczny PRL. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, 2016, s. 532 (tom 1); s. 244 (tom 2). ISBN 978-83-7977-210-0.[27]
  • Piotr Stanisław Załuski: Zamęt: opowieść o czasach i życiu Mickiewicza. Wrocław: Agencja Wydawnicza a linea, 2011, s. 956. ISBN 978-83-62649-02-0.[28][29]
  • Piotr Stanisław Załuski: Natchnieni albo kroniki czasów romantycznych. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, 2007, s. 620 (tom 1); s. 552 (tom 2). ISBN 978-83-7977-272-8.[30]

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda Radia Wrocław Kultura za książkę „Natchnieni albo kroniki czasów romantycznych” (2018)[31]
  • Nagroda Dziennikarska im. redaktora Tadeusza Szweda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszenia Syndykatu Dziennikarzy Polskich roku 2005 (2006)[20]
  • Nagroda w konkursie I Programu TVP za cykl audycji telewizyjnych poświęconych XXV rocznicy powstania „Solidarności” (2005)
  • Nagroda Fundacji im. Stefana Batorego za film o Ryszardzie Kapuścińskim Stąd świat cały na VII Ogólnopolskim Niezależnym Przeglądzie Form Dokumentalnych Nurt 2001 w Kielcach (2001)[19]

Inne informacje

Jest żonaty z Lesławą, którą poślubił w 1982 będąc internowany w Grodkowie[26]. Był przyjacielem Jacka Kaczmarskiego[32].

Przypisy

  1. ↑ Irena Barycka i inni red., Księga pamiątkowa jubileuszu pięćdziesięciolecia III Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu, Wrocław: Komitet Organizacyjny Jubileuszu 50-lecia III LO, 1996, s. 207, ISBN 83-906581-5-1 [dostęp 2024-09-20].
  2. ↑ Teresa Suleja (red.), Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego, tom I (1946–1989), Acta Universitatis Wratislaviensis No 2433, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 35, ISBN 83-229-2277-9.
  3. ↑ a b c d e Artur Adamski, Załuski Piotr [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  4. ↑ a b Wrocław. Spotkanie z Piotrem Załuskim w Cafe Kalambur [online], Encyklopedia teatru polskiego, 27 listopada 2017 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  5. ↑ Poniedziałek z Kalamburem: Liryczny powrót prozą (spotkanie z Piotrem Załuskim) [online], sewkalambur.blogspot.com, 27 listopada 2017 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  6. ↑ Bogdan Cybulski, Włodzimierz Suleja, Stan wojenny na Dolnym Śląsku, Wrocław: Stowarzyszenie na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, 2006, s. 79, 104, ISBN 83-923255-2-4 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  7. ↑ Piotr Stanisław Załuski, Na Zachód, nie wiadomo gdzie ..., „Nowy Napis. Liryka, epika, dramat” (12), Instytut Literatury, 2021, s. 258–266, ISSN 2658-0713 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  8. ↑ Moja Wolna Europa – spotkanie z Piotrem Załuskim [online], Muzeum Pana Tadeusza, 29 listopada 2019 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  9. ↑ Radia Wolności. Gość z kraju – rozmowy Piotra Załuskiego dla Rozgłośni Polskiej Radio Wolna Europa (od 1986 do 1989, 11 rozmów) [online], PolskieRadio.pl (archiwum nagrań Radio Wolna Europa) [dostęp 2024-09-24].
  10. ↑ a b Piotr Stanisław Załuski (ur. 1945) [online], Oficyna Wydawnicza ATUT [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  11. ↑ Roman Wróblewski, Tematyka olimpijska w audycjach Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, „Dziennikarstwo i Media” (12), 2019, s. 34, 36, 40, DOI: 10.19195/2082-8322.12.3, ISSN 2082-8322 [dostęp 2024-09-24].
  12. ↑ Piotr Załuski: W Rozgłośni Polskiej chciało się pracować, miało się poczucie, że ta praca ma sens, że na naszych oczach dzieje się historia. 11 lat pracy w Monachium to były moje najlepsze zawodowe lata. [online], PolskieRadio.pl – Radia wolności, 13 listopada 2013 [dostęp 2024-09-24].
  13. ↑ Zmiany w TVP 3 Wrocław [online], Press.pl [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  14. ↑ Jan Paweł II wśród nas i dla nas [online], wirtualnemedia.pl, 18 maja 2005 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  15. ↑ Nowy skład Komisji Etyki TVP [online], wiadomosci.wp.pl, 11 stycznia 2005 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  16. ↑ Gabriel Leonard Kamiński, Książka na pewno jest demonstracją starej prawdy, że należy szukać szczęścia i za wszelką cenę żyć nawet w najgorszych okolicznościach – rozmowa z Piotrem Stanisławem Załuskim ć [online], Portal Księgarski: ksiazka.net.pl [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  17. ↑ Piotr Załuski, Upłaszczyznowiona (recenzja wystawy Anny Wysockiej), „Format”, 59 (3–4), Wrocław: Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu i Fundacja im. Eugeniusza Gepperta, 2010, s. 122 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  18. ↑ a b „Herbert – fresk w kościele” – film P. Załuskiego [online], Herbert Guru (za „Rzeczpospolita”, 24 maja 2006), 29 lipca 2014 [dostęp 2024-09-24] (pol.).
  19. ↑ a b Nagroda za filmowy dokument [online], wroclaw.wyborcza.pl, 2001 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  20. ↑ a b c Piotr Załuski Dziennikarzem Roku 2005 [online], Stowarzyszenie Dziennikarzy RP Dolny Śląsk, 20 maja 2006 [dostęp 2024-09-16] (pol.).
  21. ↑ Piotr Załuski [online], FilmPolski.pl [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  22. ↑ Piotr Załuski, Wędrówki po świecie [online], Gazeta Wrocławska, 14 lipca 2008 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  23. ↑ Osaczenie – recenzja [online], ksiazka.net.pl [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  24. ↑ Na Wolności Osaczenie [online], sztukater.pl [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  25. ↑ Dziennik grodkowski. Moje 172 dni internowania -– Piotr S. Załuski [online], Gandalf.com.pl [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  26. ↑ a b U siebie...Moja Wolna Europa [online], www.atutoficyna.pl [dostęp 2024-09-20].
  27. ↑ Szukaj książki (U siebie... Mój liryczny PRL) [online], www.atutoficyna.pl, 2016 [dostęp 2024-09-20].
  28. ↑ Zamęt: Opowieść o czasach i życiu Mickiewicza [online], Znak Księgarnia [dostęp 2024-09-20].
  29. ↑ Michał Hernes, Poeci i żandarmi, czyli serial o Mickiewiczu (wywiad z Piotrem Załuskim) [online], Stopklatka.pl, 11 października 2011 [dostęp 2024-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-12].
  30. ↑ Mateusz Lipiński, EMOCJE Radia Wrocław Kultura dla Piotra Załuskiego i jego NATCHNIONYCH [online], źródło zawiera podcasty, Radio Wrocław [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  31. ↑ Klub Muzyki i Literatury we Wrocławiu [online], klubmil.pl [dostęp 2024-09-20].
  32. ↑ Piotr Załuski o Jacku Kaczmarskim [online], www.fundacja-kaczmarski.org [dostęp 2024-09-16].

Linki zewnętrzne


Kategoria:Urodzeni w 1945]] Kategoria:Ludzie urodzeni w Lublinie]] Kategoria:Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego]]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedysta:Henry39/brudnopis7&oldid=74824126”