Spółgłoska zadziąsłowa

Spółgłoski zadziąsłowe to spółgłoski wymawiane z językiem stykającym się z tylną częścią wałka dziąsłowego, nieco bardziej do tyłu niż zbliżone do nich spółgłoski dziąsłowe. Spółgłoski zadziąsłowe, zwłaszcza w polonistyce, bywają określane jako spółgłoski szumiące.

Lista spółgłosek zadziąsłowych

• spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna: /Szablon:IPA3/ (= pol. sz)
• spółgłoska szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna: /Szablon:IPA3/ (=pol. ż, rz)
• spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna: /Szablon:IP3A/ (=pol. cz)
• spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa dźwięczna: /Szablon:IPA3/ (=pol. dż)

Spotyka się czasem warianty "zmiękczone" (palatalne, np. /Szablon:IPA3/ w Žižka lub angielskim vision, /dʒʲ/ w dżip, /Szablon:IPA3/ w rosyjskim часы lub angielskim chair, /Szablon:IPA3/ (rosyjskie щ = /Szablon:IPA3/lub /Szablon:IPA3/ , angielskie sh w ship). Niektórzy badacze uznają te warianty za właściwe spółgłoski zadziąsłowe, określając ich twarde odpowiedniki jako "spółgłoski laminalne z retrofleksją".