Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako przedniopodniebienne, alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłady

W języku polskim występują:

spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna (IPA: Szablon:IPA3) w wyrazie siano
spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna (IPA: Szablon:IPA3) w wyrazie ciało
spółgłoska szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna (IPA: Szablon:IPA3) w wyrazie zioło
spółgłoska zwartoszczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna (IPA: Szablon:IPA3) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].