Janusz Korwin-Mikke
Janusz Korwin-Mikke (urodzony 27 października 1942 w Warszawie) - prawicowy publicysta i polityk, konserwatywny liberał.
Student Wydziału Matematyki i (równolegle) Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1965 r. aresztowany, studiował w tym czasie psychologię, prawo i socjologię. W 1968 r. Został powtórnie aresztowany i relegowany z uczelni w związku z udziałem w protestach studenckich. Egzamin magisterski zdał eksternistycznie (filozofia).
W latach 1969-74 był pracownikiem naukowym najpierw w Instytucie Transportu Samochodowego, następnie na Uniwersytecie Warszawskim. Publicysta. W 1978 r. założył „Officynę Liberałów” – wydawnictwo drugiego obiegu.
W latach 1962 - 82 był członkiem Stronnictwa Demokratycznego. Uczestniczył w strajku stoczniowców szczecińskich w sierpniu 1980 roku, a następnie był doradcą NSZZ Rzemieślników Indywidualnych "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany. W 1987 roku został prezesem Ruchu Polityki Realnej (od 1989 po zmianie nazwy Unii Polityki Realnej). W 1990 r. założył tygodnik „Najwyższy Czas!”, którego redaktorem naczelnym jest do dziś. Działał w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie.
W październiku 1990 roku nie zdołał zebrać wymaganej liczby podpisów wyborców, by wystartować w wyborach prezydenckich. Sprawa jego kandydatury spowodowała rozłam w UPR i przyczyniła się do utworzenia nowego ugrupowania - Konserwatywno-Liberalna Partia "Unia Polityki Realnej", której został prezesem (do 1997 r.). W 1999 r. ponownie objął tę funkcję (ustąpił ze stanowiska w 2002 r.).
Był posłem na Sejm I kadencji. Inicjator uchwały lustracyjnej. Kandydat w wyborach prezydenckich w 1995 r., uzyskał 2,4 proc. głosów. Wystartował również w wyborach w 2000 r. Głosowało na niego 1,43 proc. wyborców. W wyborach uzupełniajacych do Senatu w kwietniu 2004 r. W okręgu wrocławskim przy niskiej frekwencji (ok. 7 %) uzyskał aż 18 % głosów, jednak nie został senatorem.
Należy również do Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Mistrz Krajowy w brydżu, członek kadry narodowej w tej dyscyplinie.
Autor m.in. Ekonomikki, Prowokacji, Roku 2007, Nie tylko o Żydach, Ratujmy co się da.
