Jacques Villeneuve

Jacques Villeneuve
Państwo	Kanada
Pochodzenie	{{państwo dane {{{pochodzenie}}} \| państwo/core \| wariant = {{{pochodzenie}}} \| rozmiar = \| nazwa = \| altlink = }}
Data urodzenia	9 kwietnia 1971
	Sukcesy
	1995 CART (mistrz); 1995 Indianapolis 500 (zwycięzca); 1997 Formuła 1 (mistrz)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 29 cze 2009, była oparta na tej wersji.

Jacques Joseph Charles Villeneuve (ur. 9 kwietnia 1971) jest kanadyjskim kierowcą wyścigowym, zdobywcą tytułów mistrzowskich w Formule 1 i serii IndyCar.

Urodził się w St-Jean-sur-Richelieu w prowincji Quebec. Jest synem Gilles'a Villeneuve'a, kierowcy Formuły 1, który zginął podczas kwalifikacji do Grand Prix Belgii w 1982 kiedy Jacques miał tylko 11 lat. Jego stryj (młodszy brat Gilles'a), który także nazywał się Jacques Villeneuve, był kierowcą w amerykańskich i kanadyjskich wyścigach (m.in. zwyciężył w jednym wyścigu IndyCar).

Mieszka obecnie w Villars-sur-Ollon w Szwajcarii, jest jednak obywatelem Kanady. Jest żonaty. W 2001 zagrał w filmie Sylvestra Stallone'a Wyścig jako kierowca wyścigowy. W lutym 2007 rozpoczął kariere muzyczną wydając płyte "Private Paradise".^[1]

Kariera

Przed Formułą 1

Idąc w ślady innych członków rodziny, młody Jacques rozpoczął od 1989 rywalizację we Włoskiej Formule 3; jeździł w niej do 1991. Od 1992 przeszedł do Japońskiej Formuły 3, wygrał trzy wyścigi i zajął drugą pozycję w klasyfikacji. W 1993 przeniósł się do serii North American Toyota Atlantic i wygrał w niej pięć wyścigów. W 1994 dołączył do serii IndyCar i został debiutantem roku. W 1995 wygrał wyścig Indianapolis 500.

Formuła 1

Przygodę z Formułą 1 rozpoczął w sezonie 1996 w stajni Williams. W swoim debiutanckim wyścigu zdobył pole position (co wcześniej udało się jedynie Mario Andrettiemu i Carlosowi Reutemannowi) i miejsce na podium (wyciek paliwa na pięć okrążeń przed metą przeszkodził mu w zostaniu drugim, po Giancarlo Baghettim kierowcą, który wygrał w swoim debiucie). Wygrał cztery wyścigi, 11 razy stawał na podium, ukończył sezon na drugiej pozycji z 78 punktami. Te rekordy pobił w sezonie 2007 Lewis Hamilton (12 razy na podium, ukończony sezon z 109 punktami). Ostatecznie uplasował się na drugiej pozycji za swoim partnerem z zespołu, Damonem Hillem i pomógł Williamsowi w zdobyciu tytułu Mistrza Świata Konstruktorów. Po odejściu Hilla do zespołu Arrows, Villeneuve stał się numerem jeden w stajni. W tym sezonie wygrał siedem wyścigów i zdobył tytuł Mistrza Świata Kierowców. Wywalczył 10 pole position, 8 razy stawał na podium i 81 punktów. Tytuł zapewnił sobie dopiero w ostatnim wyścigu, pokonując Michaela Schumachera ze stajni Ferrari. W sezonie 1998 nie zdołał wygrać nawet pojedynczego wyścigu, głównie za sprawą słabych silników Mecachrome.

Od sezonu 1999 dołączył do nowej stajni British American Racing (BAR), której współzałożycielem był osobisty menadżer Jacques'a Craig Pollock. Oczekiwania były duże, ale zespół nie zdobył nawet pojedynczego punktu przez cały sezon. Przez pięć lat pracy dla stajni nie zajął lepszej niż siódma pozycji w klasyfikacji generalnej. Głównym powodem niepowodzeń były notoryczne awarie bolidów. W 2003 media skrytykowały Villeneuve'a po tym jak jego młodszy partner z zespołu, Jenson Button regularnie okazywał się lepszy od niego. Z powodu jego słabych wyników i zdobycia tylko 6 punktów skrytykowano także jego wynagrodzenie, które wynosiło 19 milionów dolarów za rok. W ostatnim wyścigu został zastąpiony przez Takumę Sato, który jeździł za Kanadyjczyka także w całym następnym sezonie. BAR w sezonie 2004 wspiął się z piątej na drugą pozycję w klasyfikacji generalnej. Od 1996 do 2003 Villeneuve uczestniczył w 131 Grand Prix, wygrał 11 razy i zdobył 13 pole position.

Villeneuve powrócił do Formuły 1 w sezonie 2004 na ostatnie trzy wyścigi sezonu, za sprawą francuskiej stajni Renault. Miał za zadanie pomóc w zdobyciu tytułu wicemistrzowskiego (Renault walczyło o drugą pozycję ze stajnią BAR). Nie zdołał jednak zdobyć ani jednego punktu. Ostatecznie Renault uplasował się na trzeciej pozycji.

Od sezonu 2005 był kierowcą stajni Sauber. W klasyfikacji końcowej sezonu 2005 Villeneuve zajął 14. miejsce, zdobywając 9 punktów.

Umowa z BMW Sauber została rozwiązana 7 sierpnia 2006. Jego miejsce w drużynie BMW Sauber zajął Robert Kubica.

Starty w Formule 1

Sezon

Zespół

Konstruktor

Zgł.

PKT

P.

P1

P2

P3

Punkt.

PP

NO

NS

DK

NZ

2006

BMW Sauber F1 Team

BMW

12

7

14

-

4

-

4

-

2005

Sauber Petronas

Sauber-Petronas

19

9

14

-

3

-

4

-

2004

Mild Seven Renault F1 Team

Renault

3

-

21

-

2003

Lucky Strike B.A.R. Honda

B.A.R.-Honda

15

6

16

-

2

-

8

-

2002

Lucky Strike B.A.R. Honda

B.A.R.-Honda

17

4

12

-

2

-

7

-

2001

Lucky Strike B.A.R. Honda

B.A.R.-Honda

17

12

7

-

2

4

-

6

-

2000

Lucky Strike Reynard B.A.R. Honda

B.A.R.-Honda

17

7

-

7

-

4

-

1999

British American Racing

B.A.R.-Supertec

16

-

22

-

12

-

1998

Winfield Williams

Williams-Mecachrome

16

19

5

-

2

9

-

3

-

1997

Rothmans Williams Renault

Williams-Renault

17

81

MŚ

7

-

1

11

10

3

6

1

-

1996

Rothmans Williams Renault

Williams-Renault

16

78

2

4

5

2

11

3

6

4

-

Razem

8

7

165

235

1xMŚ

11

5

7

53

13

9

58

1

-

Sezon

Zespół

Konstruktor

Zgł.

PKT

P.

P1

P2

P3

Punkt.

PP

NO

NS

DK

NZ

Legenda

Zgł.
PKT
P.
P1
P2
P3
Punkt.
PP
NO
NS
DK
NZ

Liczba zgłoszeń do wyścigów
Liczba zdobytych punktów
Pozycja zajęta w klasyfikacji generalnej
Liczba zwycięstw
Liczba drugich miejsc
Liczba trzecich miejsc
Wyścigi, w których kierowca punktował
Liczba zdobytych pole position
Liczba zdobytych najszybszych okrążeń
Wyścigi, w których kierowca był niesklasyfikowany
Wyścigi, w których kierowca był zdyskwalifikowany
Wyścigi, do których kierowca się nie zakwalifikował

Podsumowanie startów

Ważne wyścigi
Debiut	Grand Prix Australii 1996 (#1)
Pierwsze pole position	Grand Prix Australii 1996 (#1)
Pierwsze punkty	Grand Prix Australii 1996 (#1)
Pierwsze podium	Grand Prix Australii 1996 (#1)
Pierwsze najszybsze okrążenie	Grand Prix Australii 1996 (#1)
Pierwsze zwycięstwo	Grand Prix Europy 1996 (#4)
Ostatni	Grand Prix Niemiec 2006 (#165)
Najwyższe pozycje
Kwalifikacje	1
Wyścig	1
Inne
Kierowca testowy	-