Przejdź do zawartości

Kodeks Cypryjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Leszek Jańczuk (dyskusja | edycje) o 03:07, 1 wrz 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Szablon:Manuskrypt biblijny infobox Kodeks Cypryjski, łac. Codex Cyprius (Gregory-Aland no. Ke albo 017) jest greckim uncjalnym rękopisem Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na wiek IX[1].

Opis

Kodeks przekazuje pełny tekst czterech Ewangelii na 267 pergaminowych kartach (26 na 19 cm). Pisany jedną kolumną na stronę, 16-31 linijek na stronę[1]. Słowa pisane ciągle bez przerw między literami (scriptio-continua). Litery są wielkie, proste i ściśnięte, w kształcie prostokątów. Stosuje przydechy i akcenty. Niektóre z liter są bardzo wielkie. Kodeks zawiera τιτλοι, κεφαλαια (dodane przez późniejszą rękę), στιχοι i Menologion. Tekst dzielony jest według Sekcji Ammoniusza, ale nie posiada Kanonów Euzebiusza. Błąd itacyzmu często występuje[2].

Tekst

Grecki tekst kodeksu reprezentuje tekst bizantyjski[3]. Należy do tekstualnej rodziny Π i obok kodeksu Kodeksu Petropolitańśkeigo jest ważnym przedstawicielem tej grupy. Grypa ta jest w bliskiej relacji do Kodeksu Aleksandryjskiego. Aland zaklasyfikował go do V kategorii.

Historia

Kodeks został przepisany z rękopisu pisanego stychometrycznie, na co wskazują punkty stawiane w tych miejscach, gdzie kończył się stych.

Kodeks został zabrany do Paryża z Cypru w 1673 roku[4]. Rękopis badał Richard Simon, John Mill cytuje jego warianty tekstowe za pośrednictwem Simona. Badał go Montfaucon, Bianchini, Scholz, Tischendorf i Tregelles.

Tekst kodeksu jest cytowany w 27 wydaniu Novum Testamentum Nestle-Alanda (NA27).

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 63) w Paryżu[1].

Łukasz 20,9

Zobacz też

  1. a b c Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Text Criticism, 1995, Grand Rapids, Michigan.
  2. Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments (Leipzig 1900), Vol. 1, p. 54.
  3. Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration, Oxford University Press, 2005, p. 77.
  4. S. P. Tregelles, An Introduction to the Critical study and Knowledge of the Holy Scriptures, London 1856, p. 201.

Bibliografia

  • Wilhelm Bousset, Die Gruppe K Π (M) in den Evangelien, Texte end Untersuchungen, Bd. 11, Leipzig 1894, Heft 4, S. 111-135.
  • Silva Lake, Family Π and the Codex Alexandrinus. The Text According to Mark, S & D V, London 1937.

Linki zewnętrzne