Kodeks Cypryjski

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 1 wrz 2009, była oparta na tej wersji.

Szablon:Manuskrypt biblijny infobox Kodeks Cypryjski, łac. Codex Cyprius (Gregory-Aland no. K^e albo 017) jest greckim uncjalnym rękopisem Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na wiek IX^[1].

Opis

Kodeks przekazuje pełny tekst czterech Ewangelii na 267 pergaminowych kartach (26 na 19 cm). Pisany jedną kolumną na stronę, 16-31 linijek na stronę^[1]. Słowa pisane ciągle bez przerw między literami (scriptio-continua). Litery są wielkie, proste i ściśnięte, w kształcie prostokątów. Stosuje przydechy i akcenty, ale nie zawsze we właściwych miejscach. Niektóre z liter są bardzo wielkie. Kodeks zawiera τιτλοι, κεφαλαια (dodane przez późniejszą rękę), στιχοι i Menologion. Tekst dzielony jest według Sekcji Ammoniusza, ale nie posiada Kanonów Euzebiusza. Błąd itacyzmu często występuje^[2].

Tekst

Grecki tekst kodeksu reprezentuje tekst bizantyjski^[3]. Należy do tekstualnej rodziny Π i obok kodeksu Kodeksu Petropolitańskiego jest najważniejszym przedstawicielem tej grupy. Grupa ta jest w bliskiej relacji do Kodeksu Aleksandryjskiego. Aland zaklasyfikował go do V kategorii.

Historia

Kodeks został przepisany z rękopisu pisanego stychometrycznie, na co wskazują punkty stawiane w tych miejscach, gdzie kończył się stych.

Kodeks został zabrany do Paryża z Cypru w 1673 roku^[4]. Rękopis badał Richard Simon, John Mill cytuje warianty tekstowe kodeksu za pośrednictwem Simona. Badał go Montfaucon, Bianchini, Scholz, Tischendorf i Tregelles.

Tekst kodeksu jest cytowany w 27 wydaniu Novum Testamentum Nestle-Alanda (NA²⁷).

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 63) w Paryżu^[1].

Zobacz też

Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

↑ ^a ^b ^c Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Text Criticism, 1995, Grand Rapids, Michigan.
↑ Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments (Leipzig 1900), Vol. 1, p. 54.
↑ Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration, Oxford University Press, 2005, p. 77.
↑ S. P. Tregelles, An Introduction to the Critical study and Knowledge of the Holy Scriptures, London 1856, p. 201.

Bibliografia

Wilhelm Bousset, Die Gruppe K Π (M) in den Evangelien, Texte end Untersuchungen, Bd. 11, Leipzig 1894, Heft 4, S. 111-135.
Silva Lake, Family Π and the Codex Alexandrinus. The Text According to Mark, S & D V, London 1937.

Linki zewnętrzne

Codex Cyprius K^e (017): at the Encyclopedia of Textual Criticism.

[Aland-1] Kurt Aland, and Barbara Aland, The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Text Criticism, 1995, Grand Rapids, Michigan.

[Gregory-2] Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments (Leipzig 1900), Vol. 1, p. 54.

[3] Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration, Oxford University Press, 2005, p. 77.

[4] S. P. Tregelles, An Introduction to the Critical study and Knowledge of the Holy Scriptures, London 1856, p. 201.

[1]

[2]

[3]

[4]