Przejdź do zawartości

Leszek Długosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 83.10.93.230 (dyskusja) o 07:29, 16 cze 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
ilustracja
Miejsce urodzenia

Zaklików

Pochodzenie

Polska

Instrumenty

wokal
fortepian

Gatunki

poezja śpiewana

Zawód

piosenkarz
kompozytor
aktor
pianista
poeta

Aktywność

1964-nadal

Powiązania

Piwnica pod Baranami

Strona internetowa

Leszek Długosz (urodzony 18 czerwca 1941 w Zaklikowie na Lubelszczyźnie (ob. województwo podkarpackie) – aktor, literat, kompozytor, pianista, jeden z najbardziej znanych polskich śpiewających poetów[1].

Biografia

W roku 1964 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w latach 1964-1966 studiował na Wydziale Aktorskim w PWST w Krakowie. Zadebiutował w roku 1964 w teatrzyku piosenki UJ Hefajstos. W 1965 roku związał się z krakowskim kabaretem Piwnica pod Baranami, gdzie uchodził za jednego z z największych artystów w zespole [2].

Pierwszy tomik poezji - Lekcje rytmiki wydał w 1973 roku. Z Piwnicą rozstał się w r. 1978 i od tego czasu występuje przeważnie samodzielnie. Rok później przebywał na stypendium artystycznym we Francji, ufundowanym przez rząd francuski. Zaowocowało ono wydaniem płyty w całości w języku francuskim. Wydał do tej pory kilkanaście tomików poezji - najnowszy o tytule Piwnica idzie do góry.

W 1981 roku skomponował muzykę do spektaklu Kurhanek Maryli w reżyserii Ewy Lassek (wyst. Teatr Bagatela im. Boya-Żeleńskiego w Krakowie).[3]

Z własnymi recitalami występował w wielu miastach Polski, a także za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Czechosłowacji, Francji, Kanadzie, RFN, Szwajcarii, Szwecji, USA, Włoszech).

Oprócz działalności estradowej i literackiej publikuje również swoje felietony w "Czasie krakowskim" i "Rzeczpospolitej". Wraz z Krzysztofem Magowskim zrealizował również w TVP cykl poświęcony poezji - Literatura według Długosza.

Od 2007 roku w Radiu Kraków prowadzi autorski program "Przyjemności niedzieli".

Wykłada w Studium Literacko-Artystycznym na UJ w Krakowie.

Kandydował do Senatu z listy Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych 21 października 2007. Mandatu nie zdobył, zabrakło mu do tego 0,25% głosów.

0d 2009 r. członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK)

W 2010 został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przyspieszonych wyborach prezydenckich[4].

Nagrody

W roku 1982 Leszek Długosz otrzymał Nagrodę Miasta Krakowa za osiągnięcia w dziedzinie piosenki poetyckiej. W marcu 1996 r. za wybór wierszy Z tego, co jest otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca. W 2007 r. w Warszawie uhonorowano go Tytułem Mistrza Mowy Polskiej VOX POPULI (nagroda publiczności).[5]

Najsłynniejsze utwory

  • Berlin 1913 - sł. Julian Tuwim, muz. L. Długosz
  • Dzień w kolorze śliwkowym - sł. i muz. L. Długosz
  • Ja chciałbym być poetą - sł. Andrzej Bursa, muz. L. Długosz
  • Jaka szkoda - sł. S. Baliński, muz. L. Długosz
  • Nasze ognisko - sł. i muz. L. Długosz
  • Nie ma nas - sł. i muz. L. Długosz
  • Pod Baranami też już dzisiaj inny czas - sł. i muz. L. Długosz
  • Nocne rozmowy z Piotrem S. - sł. L. Długosz, muz. Zygmunt Konieczny, wyk. Anna Szałapak

Dyskografia

  • LP 1980 - "Leszek Długosz" - wyd. Muza
  • LP 1985 - "Leszek Długosz" - wyd. Muza
  • LP 1986 - "La poussiére de l'été" - wyd. Muza
  • LP 1988 - "Leszek Długosz" - wyd. Muza
  • CD 1993 - "The Best of.." - wyd. Polskie Nagrania
  • CD 1995 - "Leszek Długosz" - wyd. Quazar
  • CD 1998 - "W Czarnolesie" - wyd. Quazar
  • CD 2001 - "Także i ty - Złota kolekcja"
  • CD 2003 - "Dusza na ramieniu" - wyd. WL (wraz z tomikiem poezji)

Filmografia

Tomiki poetyckie i zbiory poezji

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Długosz Leszek, s. 41.