Adelajda z Vilich
{{{tytuły}}} | |
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{podpis grafiki}}}]] {{{podpis grafiki}}} | |
Data i miejsce urodzenia |
{{{data urodzenia}}} |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
{{{data śmierci}}} |
Czczony przez |
{{{kościół}}} |
Beatyfikacja |
{{{data beatyfikacji}}} |
Kanonizacja |
{{{data kanonizacji}}} |
Wspomnienie |
{{{wspomnienie}}} |
Atrybuty |
{{{atrybuty}}} |
Patron |
{{{patron}}} |
Szczególne miejsca kultu |
{{{miejsce kultu}}} |
[[Plik:{{{faksymile}}}|130x100px|alt=Faksymile|{{{opis faksymile}}}]] {{{opis faksymile}}} |
Adelajda z Vilich (ur. ok. 960-970 na zamku w Geldern, zm. 5 lutego 1015 w Kolonii) – ksieni w Vilich (obecnie płn. dzielnica Bonn) i Kolonii, święta Kościoła katolickiego.
Była córką grafa Hamalandu Megingoza i jego żony Gerbergi z Metzu oraz prawnuczką (ze strony matki) Karola III Prostaka[1] . Kształciła się w klasztorze św. Urszuli w Vilich koło Bonn.
Kiedy w 978 roku jej jedyny brat zginął podczas wojny z Bohemią (obecnie Czechy), jej rodzice założyli klasztor (z regułą św. Hieronima)[1] w 983 roku dla panien kanoniczek, a Adelajda została jego pierwszą ksieni. W 987 Otton III (cesarz rzymski) nadał klasztorowi regułę św. Benedykta i utworzył przyklasztorną szkołę. Po śmierci siostry Bertrady (1002) Adelajda została jej następczynią i przeoryszą w kolońskim opactwie Panny Marii na Kapitolu (niem. Sankt Maria im Kapitol), oraz powiernicą i doradczynią ówczesnego arcybiskupa Kolonii św. Heryberta (zm. 1021). Wspomagała biednych i potrzebujących w Nadrenii.
Zmarła w opactwie w Kolonii w wieku ok. 50 lat i tamże została pochowana. Podczas kasztelańskiej wojny (niem. Truchsessischen Krieg , 1583-1588) jej relikwie zostały skradzione; pozostały tylko części kości ramiennej. Późnogotycki sarkofag w południowej nawie kościoła jest pusty.
- Kult
Według tradycji, gdy w Vilich nastała susza, Adelejda wspierała darami i chlebem głodujących ludzi oraz modliła się do Boga o ulżeniu im w nieszczęściu. W tym momencie z ziemi wystrzelił strumień wody prosto w ludzi pracujących w ziemi, a w miejscu cudu powstało źródło "Adelheid-Pützchen" (w Pützchen-Bechlinghoven, obecnej dzielnicy Bonn).
Kult religijny Adelajdy zatwierdził Paweł VI w 1966 roku.
W 2008 roku została ogłoszona przez Kongregację ds. Kultu Bożego patronką Bonn, obok żołnierzy Legii Tybetańskiej: świętych Kasjusza i Florentyna, nad grobem których wybudowano kościół ku ich czci.
Imieniem Adelajdy są również szkoły podstawowe w Vilich i Pützchen, a także dziewczęce katolickie gimnazjum (niem. Sankt-Adelheid-Gymnasium ) w Bonn-Beuel.
Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci.
Na przełomie sierpnia i września corocznie odbywa się w Bonn jarmark Pützchens Markt, podczas którego m.in. piecze się tradycyjny chleb "Dohle" przypominający dobroczynność Adelajdy. Punktem kulminacyjnym jest pielgrzymka do źródła św. Adelajdy i poświęcenie fontanny. Do dzisiejszego dnia woda źródlana jest uważana za środek zaradczy przeciw chorobom oczu.
Zobacz też
- ↑ a b Rodzicami Gerbergi (matki Adelajdy) byli: Gottfried z rodu Giardynów i Ermentruda, córka króla frankijskiego Karola III; Adelaide, Abbess of Vilich – Dictionary (ang.)
<ref>
o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- adelajdy.html Adelajda z Vilich na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- Adelheid von Vilich – Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)