Przejdź do zawartości

Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Xqbot (dyskusja | edycje) o 09:03, 21 maj 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
Numer IPA {{{numer IPA}}}
{{{1. zapis}}}
Jednostka znakowa

{​{​{​1​.​ ​z​a​p​i​s​}​}​}

Unikod

U+007b U+007b U+007b U+0031 U+002e U+0020 U+007a U+0061 U+0070 U+0069 U+0073 U+007d U+007d U+007d

UTF-8 (hex)

7b 7b 7b 31 2e 20 7a 61 70 69 73 7d 7d 7d

Inne systemy
X-SAMPA c
Kirshenbaum c
IPA Braille
Przykład
[[Plik:{{{dźwięk}}}|240px|Przykład dźwięku]][[:c:File:{{{dźwięk}}}|informacje]] • pomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [c].

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

Spółgłoska może być wymówiona:

  • z rozwarciem bez plozji, mówimy wtedy o spółgłosce bez plozji: [c̚].
  • z silnym przydechem (aspiracją), mówimy wtedy o spółgłosce przydechowej (aspirowanej): [cʰ]

Przykłady