Karta Górnika

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa
Karta górnika.

Nazwa potoczna	Karta Górnika
Skrót nazwy	KG
Państwo	{{{państwo}}}
Data wydania	30 grudnia 1981
Miejsce publikacji	Polska, Dz.U. z 1982 r. nr 2, poz. 13
Rodzaj aktu	rozporządzenie
Status	obowiązujący
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

{{Akt prawny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | alt grafiki = | państwo = | wikiźródła = | opis grafiki = | tytuł oryginalny =

Karta Górnika - rozporządzenie regulujące przywileje górników. Po raz pierwszy uchwalone 30 listopada 1949 roku przez Radę Ministrów, zmienione przez rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych przywilejów dla pracowników górnictwa - Karta górnika (Dz.U. z 1982 nr 2 poz. 13).

Krytyka

Karta Górnika jest krytykowana ze względu na demotywujący i kosztowny dla Skarbu Państwa system wynagrodzeń.

Górnicy oprócz podstawowej pensji, otrzymują szereg dodatków. Każdemu z nich należy się trzynastka, do tego dochodzi barbórka, otrzymują też 14. pensję jako nagrodę z zysku. Poza tym każdemu górnikowi przysługuje deputat węglowy, zależnie od kopalni jest od 6 do 8 ton węgla rocznie lub jego równowartość w gotówce (średnio jest to ok 2 tysiące złotych rocznie na głowę).

Przywileje pracownicze

• wypłata trzynastki, czternastki oraz barbórki (to równowartość trzech pensji)
• deputat: do 8 ton węgla dla pracowników i 3 tony dla emerytów (pobrać można węgiel lub pieniądze)
• tzw. piórnikowe, 300 zł wypłacane raz w roku za każde dziecko, który uczy się i nie ukończyło 27 roku życia

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.