Przejdź do zawartości

Stiepan Bałmaszow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lancelot (dyskusja | edycje) o 23:28, 12 maj 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Stiepan Bałmaszow (ur. 1881 lub 1882[1], zm. 3 maja 1902 w Petersburgu[2]) – członek Organizacji Bojowej Eserowców, który dokonał udanego zamachu na ministra spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego Dmitrija Sipiagina.

Był jednym z twórców Organizacji Bojowej Eserowców. 2 kwietnia 1902 na polecenie jej przywódcy Grigorija Gerszuni dokonał zamachu na ministra spraw wewnętrznych Imperium Rosyjskiego Dmitrija Sipiagina[3], którego organizacja postanowiła zamordować z powodu prowadzonej przez niego polityki zwalczania ruchu rewolucyjnego oraz wystąpień studenckich i robotniczych[4]. Bałmaszow udał się do budynku Rady Państwa ubrany w mundur oficerski i wręczył Sipiaginowi zaadresowaną do niego paczkę. Gdy ten wziął ją do ręki, zamachowiec oddał w jego kierunku pięć wystrzałów, śmiertelnie raniąc ministra. Była to pierwsza akcja terrorystyczna Organizacji Bojowej[2].

Bałmaszow, aresztowany, stwierdził, że terrorystyczne metody walki, chociaż okrutne i nieludzkie, uważa za konieczne w panującej sytuacji politycznej. Odmówił składania dalszych zeznań. Zamachowiec został postawiony przed sądem wojskowym i skazany na śmierć, nie złożył prośby o ułaskawienie. Egzekucja została wykonana przez powieszenie w Szlisselburgu 3 maja 1902[2].

  1. Указатель имен на букву Б
  2. a b c Балмашев Степан Валерианович
  3. L. Bazylow: Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 108.
  4. L. Bazylow: Polityka wewnętrzna caratu i ruchy społeczne w Rosji na początku XX wieku. Warszawa: Książka i Wiedza, 1966, s. 254-257.