Stefan Jan Ślizień

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 16 maj 2014, była oparta na tej wersji.

Stefan Jan Ślizień (ur. w I połowie XVII wieku, zm. 1709) – referendarz wielki litewski od 15 czerwca 1705, pisarz ziemski od 1683, podstarości oszmiański 1681-1683, starosta krewski, marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego, poseł i poeta.

Życiorys

Był synem Aleksandra Kazimierza. Walczył w szeregach Jana Sobieskiego pod Niemirowem, Komarnem, Kałuszem, Chocimiem i z Sieniawskim na Wołoszczyźnie, co nieco później opisał w wierszowanym pamiętniku. Sprawował wiele funkcji publicznych, był m.in.: pisarzem ziemskim oszmiańskim, posłem na konwokację roku 1696, referendarzem wielkim litewskim, starostą krewskim i marszałkiem trybunału litewskiego (1705).

Był konsyliarzem województwa wileńskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku^[1].

Twórczość

Haracz krwią turecką Turkom wypłacony, Wilno 1674; fragmenty przedr.: K. W. Wójcicki Stare gawędy i obrazy, t. 1, Warszawa 1840, s. 196-200; K. M. Górski "Król Jan III w poezji polskiej XVII w." w książce Pisma literackie, Kraków 1913.

Bibliografia

Jan Władysław Poczobut Odlanicki, Pamiętnik, Warszawa 1987
Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1965, s. 324

↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]

[1] Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]

[1]