Przejdź do zawartości

4 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 13:29, 5 lis 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
3 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Bielajew

Organizacja
Numer

poczty polowej: 27950

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Po-2

4 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego (4 elł) – pododdział lotnictwa łącznikowego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowana drugiej połowie sierpnia 1944 roku w Przywołżańskim Okręgu Wojskowym[1]. Na początku września 1944 roku jednostka przebazowana została do Polski i 11 września wcielona do Wojska Polskiego[1]. Znajdowała się w dyspozycji Szefostwa Łączności WP[1]. Bazowała na lotnisku Nasutów[1].

1 maja 1945 roku w eskadrze było 98 ludzi, w tym 31 oficerów, 30 podoficerów i 37 szeregowców, oraz 10 samolotów Po-2[1].

We wrześniu 1945 roku rozformowano 4 Eskadrę Lotnictwa Łącznikowego[1].

Działania eskadry

Eskadra wykonywała loty na zapleczu frontu, przewoziła oficerów Naczelnego Dowództwa i Sztabu Głównego WP do jednostek wojskowych. Przewoziła też przedstawiciele naczelnych władz państwowych na trasach: z Lublina do Białegostoku, Siedlec, Rzeszowa, Przemyśla i do innych miejscowości wyzwolonych w 1945 roku[1].

Obsada personalna eskadry

  • dowódca — mjr Bielajew
  • zastępca dowódcy do spraw pol.-wychowawczych - ppor. Kowalski
  • szef sztabu — kpt. Antonienko
  1. a b c d e f g Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). s. 270-271.

Bibliografia

  • Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.