Komórki Rewolucyjne
Komórki Rewolucyjne (niem. Revolutionäre Zellen, RZ) – organizacja terrorystyczna z Niemiec.
Historia
Grupa powstała w połowie lat 70. i pełniła funkcję terrorystycznego „sojuszu“[1]. Komórki Rewolucyjne nie posiadały przywództwa ani stałych kadr. Terroryści należący do RZ wiedli często normalnie życie i nie ukrywali się w podziemiu[1]. Członkowie grupy przeprowadzili około 200 zamachów (w większości bombowych). Operacje RZ przynosiły duże straty materialne, lecz rzadko kiedy ginęli w nich ludzie, co zresztą było celem organizacji[1]. Komórki Rewolucyjne przyjęły taktykę „strzału w kolano“ spopularyzowaną przez Czerwone Brygady[1]. Członkowie grupy ranili między innymi sędziego Sądu Administracyjnego i kierownika Urzędu do spraw Cudzoziemców w Berlinie[1]. 11 maja 1981 roku z rąk formacji zginął heski minister gospodarki Heinz-Herbert Karry. Atak według założeń miał być jedynie próbą „ukarania“ polityka, a nie zabójstwem. Morderstwo doprowadziło do spadku poparcia dla formacji[1].
W 1975 roku Hans-Joachim Klein uczestniczył w ataku na szczyt OPEC w Wiedniu. Operację zorganizował wenezuelski terrorysta „Carlos“[1]. Dwójka działaczy RZ wzięła udział w porwaniu francuskiego samolotu do Entebbe. Zakładników uwolnili izraelscy komandosi (operacja Entebbe)[1].
Propagandową tubą Komórek Rewolucyjnych było podziemne pismo „Gniew Rewolucyjny“[1].
Ideologia
Komórki Rewolucyjne były grupą antyimperialistyczną i antysyjonistyczną[1].
Zobacz też
Bibliografia
- Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann: Terroryzm. Warszawa: 2012. ISBN 978-83-01-16019-7.