Janusz Kamiński (polityk)
Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1933 |
---|---|
Minister transportu, żeglugi i łączności | |
Okres |
od 24 października 1987 |
Przynależność polityczna | |
Następca | |
Minister komunikacji | |
Okres |
od 31 października 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Janusz Kamiński (ur. 13 listopada 1933 w Siedlcach) - polski inżynier elektryk, kolejarz i polityk, minister komunikacji w latach 1981–1987, minister transportu, żeglugi i łączności w latach 1987–1989.
Życiorys
Syn Stanisława. Inżynier elektryk o specjalności trakcji elektrycznej, ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Od 1955 związany z resortem komunikacji, najpierw bezpośrednio w strukturach Polskich Kolei Państwowych będąc zatrudniony od stanowiska starszego mechanika (maszynisty) w Elektrowozowni Warszawa Grochów, w 1969 został zastępcą dyrektora, a od 1970 do 1973 dyrektor Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie. Następnie w latach 1973-1981 powierzono mu funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Komunikacji, od 1981 ministra komunikacji w rządach Wojciecha Jaruzelskiego i Zbigniewa Messnera zarazem pełniącego też obowiązki dyrektora generalnego PKP[1]. Od 1987 minister transportu, żeglugi i łączności w rządach Zbigniewa Messnera i Mieczysława Rakowskiego. W 1995 został dyrektorem Biura Handlu Zagranicznego Kamax S.A. w Warszawie a następnie doradcą zarządu Grupy AXTONE S.A.
Od 1960 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (1953)[2]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[3]
Przypisy
- ↑ Zwierzchnika działającej w latach 1978–1987 w strukturach ministerstwa Dyrekcji Generalnej PKP.
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1278.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
Bibliografia
- „Życie Warszawy” z 15 października 1988
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991, PWN Warszawa 1991, 369 s., ISBN 83-01-10386-8