Konstanty Srokowski
Konstanty Srokowski (ur. 6 lutego 1878 w Ostrowie, zm. 19 czerwca 1935 w Truskawcu) – polski działacz liberalno-demokratyczny i publicysta. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji X kadencji.
Ukończył ukraińskie gimnazjum akademickie we Lwowie. Współpracownik wielu polskich gazet we Lwowie, Petersburgu i Krakowie, autor wielu opowiadań i rozpraw, m.in. Opowiadań (1901), W stolicy białego cara (1904)[1], Upadku imperializmu Austrii (1913)[2], Sprawa narodowościowa na kresach wschodnich (1924)[3].
W 1914 roku jako przedstawiciel demokratów był członkiem sekcji zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego[4].
Redaktor „Nowej Reformy” aż do jej likwidacji w 1928.
Zajmował krytyczne stanowisko do polskiej polityki narodowościowej na ziemiach białoruskich i ukraińskich.
Przypisy
- ↑ Konstanty Srokowski, W stolicy białego cara. wyd. 1904 [wersja elektroniczna publikacji], polona.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Konstanty Srokowski, Upadek imperializmu Austryi w związku z ewolucją systemu europejskiego przed wojną bałkańską i po niej, wyd. 1913 [wersja elektroniczna publikacji], polona.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Konstanty Srokowski, Sprawa narodowościowa na kresach wschodnich, wyd. 1924 [wersja elektroniczna publikacji], polona.pl [dostęp 2019-08-23].
- ↑ Konstanty Srokowski, N.K.N. Zarys historii Naczelnego Komitetu Narodowego, Kraków 1923, s. 146.
Bibliografia
- Andrzej Zięba, Konstanty Srokowski
- Енциклопедія українознавства, Lwów 1993, t. 8, s. 3010
- Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670.