ORWO
ORWO – znak towarowy, pod którym część zakładów chemicznych koncernu AGFA pozostała po II wojnie światowej na terenie NRD, produkowała od roku 1964 materiały fotochemiczne (błony, papiery i odczynniki) oraz taśmy magnetofonowe. Nazwa utworzona została od skrótu wyrazów „Original Wolfen” - siedzibą firmy było miasto Wolfen w powiecie Bitterfeld we wschodnich Niemczech. Firma powstała w roku 1909 i po II wojnie światowej podjęła produkcję jako państwowa firma „Agfa Wolfen”. Znakiem tym posługiwała się do roku 1964, kiedy arbitraż międzynarodowy rozstrzygnął, iż marka Agfa używana być może tylko przez przedsiębiorstwa związane z Agfą na terenie Niemiec Zachodnich.
Kolorowy film fotograficzny ORWO był używany głównie w krajach socjalistycznych, zarówno w fotografii jak i w kinematografii. Charakteryzował się niską czułością oraz dość szybką degradacją kolorów po latach archiwizowania. Fotografie z upływem czasu częściowo traciły kolory a zwłaszcza barwę cyjanową i stawały się czerwone[1]. Pierwszym polskim filmem kolorowym nakręconym na taśmie ORWO była Lotna z 1959. Film został zrekonstruowany cyfrowo w 2011[2]. Komputerowa technika rekonstrukcji cyfrowej pozwala na przywrócenie oryginalnych kolorów zarówno uszkodzonym filmom jak i fotografiom. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w Polsce Ludowej ponad 300 tys. kolorowych fotografii ORWO wykonali profesjonalni fotograficy Krajowej Agencji Wydawniczej[3]. Tylko nieliczne z nich wykorzystano do produkcji pocztówek i albumów ale wszystkie zachowały się w warszawskim archiwum jako negatywy, pozytywy, diapozytywy i stykówki. Charakteryzują się doskonałą ostrością i staranną kompozycją. Przedstawiają nowe inwestycje odrodzonej Polski takie jak osiedla mieszkaniowe, fabryki, teatry, dworce kolejowe ale również zabytki, kościoły i pałace które odbudowano z ruin oraz krajobrazy.
Kolorowe błony fotograficzne („filmy”, „klisze”) ORWO były sprzedawane także w Wielkiej Brytanii dopiero od lat 70., jako tańsza alternatywa. Jednak nieprzestawienie się aż do upadku NRD na bardzo popularny później w krajach zachodnich proces C-41 (mimo planów) - spowodował stratę klientów[4].
Marka Orwo, mimo upadku i wielokrotnych bankructw nadal istnieje. Aktualnie m.in. FilmoTec GmbH produkuje filmy (do kamer) czarno-białe oraz błony fotograficzne (klisze czarno-białe) do fotografii[5].
Galeria
-
Fotografia barwna ORWO z 1984, przedstawiająca Józefa Glempa
-
Film ORWO (małoobrazkowy w kasecie, 36 klatek, negatywowy, monochromatyczny (panchromatyczny), 20 DIN) (<1980)
-
ORWO NP22 (<1990)
-
ORWO CHROM UT21 - 135 film (<1990)
-
Perforowany film ORWO (70 mm) (<1990)
-
ORWO CHROM (<1990)
-
Taśma magnetofonowa ORWO (<1990)
-
Kaseta magnetofonowa ORWO (<1990)
-
ORWO PAN 400 (< 1994)
-
ORWO UN 54 (ORWO FilmoTec GmbH,2016)
Przypisy
- ↑ Web of stories: An attempt to make Lotna in colour. Andrzej Wajda 2002
- ↑ http://www.repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/8276
- ↑ https://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,20422690,pocztowki-z-przeszlosci-zadaniem-fotografow-bylo-przyniesienie.html
- ↑ DEFA - Stiftung - Rohfilm [online] [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ ORWO North America | About Us [online], www.orwona.com [dostęp 2017-11-25] .