Siarczan glinu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
Al2(SO4)3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
342,15 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
białe lub prawie białe, krystaliczne kawałki[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Siarczan glinu (łac. Aluminii sulfas), Al2(SO4)3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i glinu na +III stopniu utlenienia. Tworzy szereg hydratów, z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al2(SO4)3·16H2O i oktadekahydrat Al2(SO4)3·18H2O. Heptadekahydrat Al2(SO4)3·17H2O występuje naturalnie jako minerał alunogen. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako ligandy atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład sieci krystalicznej, dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H2O)6]2(SO4)3·xH2O.
Otrzymywanie
Siarczan glinu otrzymuje się w wyniku działania kwasu siarkowego na wodorotlenek glinu, boksyty i inne związki glinu[4][5], np.:
- 2Al(OH)3 + 3H2SO4 + 12H2O ⇌ Al2(SO4)3·18H2O
W roztworach wodnych ulega częściowej hydrolizie do Al(OH)3 i H2SO4.
Zastosowanie
Stosowany jako zaprawa farbiarska, w przemyśle papierniczym, garbarstwie oraz jako półprodukt do otrzymywania innych związków glinu[4][5]. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod kodem E520[6].
Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w ginekologii w postaci wodnych roztworów 1–4% do irygacji pochwy.
Rozpuszczany w wodzie Al2(SO4)3 wydziela –528 kJ/mol ciepła i układ ogrzewa się (Rozpuszczanie).
- ↑ a b c d Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3 .
- ↑ a b c d Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieAldrich
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieAldrich-US
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieEncy
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieBielański
BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwieFSA
BŁĄD PRZYPISÓW
Przypisy
<ref>
o nazwie „Aldrich”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „Aldrich-US”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „Ency”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „Bielański”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Błąd w przypisach: Znacznik
<ref>
o nazwie „FSA”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
- Tadeusz Lesław Chruściel, Kornel Gibiński: Leksykon Leków. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1991.