Przejdź do zawartości

Autobusy miejskie w Olsztynie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 46.205.203.145 (dyskusja) o 00:32, 20 gru 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Komunikacja miejska w Olsztynie obsługuje obecnie 39 linii autobusowych o łącznej długości ponad 400 km. Wśród nich jest 26 linii normalnych, 5 linii dowozowych do tramwaju, 6 linii okresowych oraz 2 linie nocne. Są jeszcze 3 linie tramwajowe. Olsztyński tabor liczy 158 pojazdów (stan na dzień 01-12-2019 r.).

Olsztyńskie linie autobusowe administrowane są przez ZDZiT Olsztyn, który podlega miejskim władzom samorządowym. Siedziba olsztyńskiego ZDZiT mieści się przy ulicy Knosały 3/5b.

Historia

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
 Osobny artykuł: Historia komunikacji miejskiej w Olsztynie.

Korzeni systemu olsztyńskiej komunikacji miejskiej należy dopatrywać się w czasach przed I wojną światową a konkretnie w roku 1907. Wtedy to po raz pierwszy ulicami stolicy Warmii i Mazur przejechał tramwaj elektryczny. Natomiast pierwsze autobusy miejskie wyjechały na olsztyńskie drogi w czasie II wojny światowej. W kwietniu 1940 roku uruchomiono dwie linie autobusowe. Jedna z nich łączyła Dworzec Główny PKP z ulicą Podleśną, przy której znajdowała się Fabryka Mebli, druga natomiast rozpoczynała się na Kolonii Mazurskiej a kończyła w Jakubowie.

Krótko po wojnie powołano Miejskie Zakłady Komunikacyjne. We wrześniu 1946 roku została uruchomiona pierwsza powojenna linia autobusowa w Olsztynie. Pętle owej trasy zostały umieszczone na Kolonii Mazurskiej oraz Zatorzu. Linia ta niedługo potem została zlikwidowana. 3 lata później doszło do otwarcia linii łączącej Plac Roosevelta z Zatorzem.

W 1950 roku otwarto linię łączącą Dajtki z Wadągiem. Początkowo na trasie pojawiły się autobusy PKS-u, jednak już rok później dzięki otrzymaniu przez MZK autobusów marki Marag, linia ta trafiła pod skrzydła zakładu. W latach 1951–1954 MZK otrzymało kolejne pojazdy, co pozwoliło na uruchomienie następnych linii.

W 1954 roku MZK przekształcono w Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne, podległe Miejskiej Radzie Narodowej. 3 lata później przedsiębiorstwo obsługiwało 3 linie autobusowe. Prócz linii powstałej w 1950 roku oznaczonej numer 5, były to: linia numer 3, na której pojazdy kursowały z Kortowa do Sanatorium oraz linia numer 6 łącząca Likusy z Zieloną Górką.

W 1959 roku MPK zarządzało już 4 liniami autobusowymi o łącznej długości 27 km. Pasażerowie autobusów stanowili ok. 25% wszystkich ludzi przewożonych przez olsztyńskie przedsiębiorstwo. W ówczesnych czasach tabor MPK liczył 15 autobusów.

W 1967 roku Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Olsztynie obsługiwało już 8 linii autobusowych, w tym jedną podmiejską pozwalającą mieszkańcom podolsztyńskich Słup na dotarcie do centrum miasta. Rok później uruchomiono kolejną linię autobusową a tabor MPK liczył wówczas 54 autobusy.

W roku 1970 oddano do użytku obecną bazę MPK przy ulicy Kołobrzeskiej. Niedługo potem całe mienie olsztyńskiego przedsiębiorstwa zostało przeniesione z dawnej siedziby przy ulicy Knosały.

W 1971 roku, po likwidacji ostatniej linii trolejbusowej, autobusy stały się jedynym środkiem komunikacji miejskiej w Olsztynie. 6 lat wcześniej na olsztyńskie ulice po raz ostatni wyjechał tramwaj. Zaraz po wycofaniu trolejbusów MPK dysponowało 10 liniami autobusowymi.

Latem 1975 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone w jednostkę o zasięgu wojewódzkim. W związku z tym nowa instytucja przeszła pod nadzór Wojewody Olsztyńskiego i otrzymała nazwę Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. W jego skład poza olsztyńskim przedsiębiorstwem weszły jednostki w Ostródzie, Kętrzynie i Mrągowie oraz od 1978 roku również w Szczytnie. W tym czasie olsztyńskie przedsiębiorstwo posiadało 149 pojazdów obsługujących 14 linii komunikacyjnych. Trzy z nich były liniami podmiejskimi.

W roku 1978 WPKM otrzymało pierwsze autobusy typu Jelcz PR 110, których część do dziś jeździ jeszcze po olsztyńskich ulicach. Natomiast w 1985 roku wprowadzono do użytku pierwsze Ikarusy 280, które jeszcze pod koniec lat 90. były jedynymi autobusami przegubowymi w Olsztynie.

W grudniu 1990 roku WPKM zostało przekształcone w Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. W roku 1991 przedsiębiorstwo zostało spod skrzydeł Wojewody Olsztyńskiego przekazane Zarządowi Miasta Olsztyna. W roku 1993 natomiast powołane do życia zostało Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Nowa instytucja podległa jest olsztyńskiej gminie.

W 1995 roku na olsztyńskie ulice po raz pierwszy wyjechały pojazdy niskopodłogowe. Tabor MPK liczy wówczas 156 autobusów, obsługujących 26 linii o łącznej długości 280,5 km.

W 2000 roku przewozy pasażerskie realizowane były na 32 liniach autobusowych. Wśród nich znajdowało się 26 linii miejskich (w tym jedna pośpieszna i jedna nocna) oraz 6 linii podmiejskich, kursujących do Barczewa, Dywit, Klewek, Różnowa, Słup, Kieźlin. W 2003 roku doszło do uruchomienia drugiej linii nocnej, która to jednak została później zlikwidowana.

W 2005 roku dokonano radykalnych zmian w sieci komunikacyjnej oraz rozkładzie jazdy. Zlikwidowana została linia numer 4 a wiele innych linii zmieniło swe trasy. Rok później, w grudniu zakupiono osiem sztuk nowych przegubowych autobusów marki Solaris Urbino 18 (nieco wcześniej tabor MPK wzbogacił się także o 11 używanych pojazdów marki Volvo).

1 kwietnia 2007 po raz drugi w historii komunikacji miejskiej w Olsztynie uruchomioną drugą linię nocną (101). Dwa miesiące później zlikwidowano starą pętlę w Kortowie, na której przez wiele lat kursy kończyły autobusy linii nr 15. W tym samym czasie doszło do otwarcia nowej pętli w Starym Dworze. 1 września 2007 zlikwidowano linię nr 19, a miesiąc później uruchomiono linię nr 32.

1 stycznia 2011 po raz pierwszy na olsztyńskiej ziemi powstał Zarząd Komunikacji Miejskiej w Olsztynie. Dzięki temu rozdzielono funkcje transportowe od tych związanych z organizacją przewozów. Po tej dacie MPK Olsztyn jest jedynie miejskim przewoźnikiem, a ZKM zajmuje się ustalaniem rozkładów, tras linii komunikacyjnych, przydziałów na dane linie, czy rodzaju autobusów je obsługujących. Zarząd ma również możliwość wyłaniania nowych przewoźników w drodze przetargu na obsługę danych linii.

1 lipca 2013 Zarząd Komunikacji Miejskiej, Miejski Zarząd Dróg i Mostów i Zarząd Zieleni Miejskiej zostały połączone w Zarząd Dróg, Zieleni i Transportu w Olsztynie (ZDZiT Olsztyn). ZDZiT przejął wszystkie prawa i obowiązki jednostek, które weszły w jego skład.

Obecny układ linii autobusowych

Linia nr 101: Redykajny – Dworzec Główny

Autobusy tej linii z numerem 1 po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 60. ubiegłego stulecia po zlikwidowaniu trakcji tramwajowej w mieście. Wcześniej jedynka zarezerwowana była właśnie dla tramwajów. W obecnym kształcie trasa istnieje od lat 90. ubiegłego stulecia, kiedy to powstało osiedle Redykajny. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 101, jednocześnie zrezygnowano z kursów do pętli Cementowa.

Autobusy tej linii z numerem 3 po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 50. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowały tak, jak trolejbusy linii nr 3 z Kortowa do pętli zlokalizowanej przy Sanatorium przy ul. Jagiellońskiej. Niedługo później linię autobusową zlikwidowano. Ponownie powstała po zlikwidowaniu trakcji trolejbusowej w mieście. Wówczas jeździła pomiędzy Kortowem a Jakubowem. W połowie lat 70. trasa uległa sporej zmianie gdyż od tego momentu biegła z pętli przy Dworcu Głównym PKP na Słoneczny Stok. W 2005 roku zmodyfikowano ją wycofując autobusy linii nr 3 z centrum miasta. W 2007 roku przeniesiono pętlę ze Słonecznego Stoku do Starego Dworu. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 103, jednocześnie wybrane kursy wydłużono do pętli Brzeziny.

Linia została uruchomiona 18 maja 2020 r. na mocy porozumienia z gminą Purda. Kursuje jako linia dowozowa z pętli przy ul. Cementowej przez Klebark Mały do Klebarka Wielkiego. Kursuje od poniedziałku do piątku, wykonując 5 par kursów dziennie skoordynowanych z liniami 121 i 128.

Linia nr 5 powstała w latach 50. ubiegłego stulecia jako pierwsza w Olsztynie linia podmiejska. Początkowo jej autobusy jeździły z Dajtek, znajdujących się wówczas również poza granicami administracyjnymi miasta do podolsztyńskiej wsi Wadąg. Po kilku latach niemal w całości zmieniono jej trasę w wyniku czego piątka kursowała z Likus na Dajtki. W drugiej połowie lat 60. doszło do kolejnej gruntownej modyfikacji trasy. Od owego momentu autobusy linii nr 5 kursowały z pętli przy Dworcu Głównym PKP na Osiedle Mazurskie. Trasa ta poza drobnymi korektami tras nie zmieniła się do dziś. W 2007 roku na skutek likwidacji linii nr 19 postanowiono wydłużyć część kursów do Klewek i Trękuska. W 2011 roku zlikwidowano wszystkie kursy do Trękuska, rok później radykalnie ograniczono liczbę kursów do Klewek (7 w dni robocze, 2 w weekendy). 1 grudnia 2012 roku wprowadzono drobną korektę trasy na terenie Olsztyna. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 105, jednocześnie skierowano ją do przystanku Gotowca (przemianowanego 1 marca 2018 r. na Borkowskiego wskutek zmiany nazwy ulicy z powodu dekomunizacji) zamiast do Dworca Głównego, w miejsce linii 35.

  • Linia nr 106: Cementowa (wybrane kursy: Olsztyńskie Zakłady Graficzne) – Gutkowo

Linia nr 6 powstała w latach 50. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała z Likus, znajdujących się wówczas poza granicami administracyjnymi Olsztyna, na Zieloną Górkę. W drugiej połowie lat 60. szóstka zaczęła jeździć w okolice chłodni przy ul. Lubelskiej (obecna pętla przy ul. Cementowej). Na początku lat 80. zmodyfikowano nieco jej trasę na skutek czego autobusy nie jeździły już m.in. przez Plac Bema, a kursowały m.in. ulicami Kaliningradzką (dzisiejszą ul. Dworcową) i Żołnierską. Trasą tą szóstka jeździ do dziś. W 2005 ograniczono liczbę kursów w dni robocze oraz soboty (ostatnie kursy wykonywane są w godz. 17-18), a także całkowicie zlikwidowano niedzielne kursy. Od 14 listopada 2015 r. wszystkie kursy tej linii dojeżdżają do Gutkowa. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 106, jednocześnie od wschodu część kursów skrócono do przystanku Olsztyńskie Zakłady Graficzne. Trasę skorygowano, kierując ją przez ul. Artyleryjską, oraz al. Piłsudskiego koło planetarium zamiast ulicami Żołnierską i Kościuszki. Wybrane kursy z zajazdem na ul. Sprzętową do przystanku Michelin-Brama nr 7 (Od 1 grudnia 2020 r. pod nazwą Tor Kartingowy)

Linia nr 7 powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała ze Śródmieścia (pętla przy ówczesnym Placu Nowotki) na Track. Krótko po jej powstaniu przeniesiono śródmiejską pętlę na osiedle Dajtki przez co wydłużono trasę siódemki. W połowie lat 70. zrezygnowano z kursów po alei Wojska Polskiego na skutek czego autobusy docierały na Track jadąc m.in. przez Plac Bema oraz ul. Limanowskiego. W połowie lat 80. pętlę z Tracku przeniesiono w okolice Dworca Głównego PKP. Powrócono wówczas do odcinka trasy biegnącego ul. 1 Maja. W 2005 roku na skutek likwidacji linii nr 4 siódemka ponownie pojawiła się na terenie Zatorza. Tym razem jednak jej pętla została przeniesiona z okolic dworca do Jakubowa. Od 23 października 2006 r. do 12 stycznia 2007 r. w ramach poprawy obsługi komunikacyjnej kampusu UWM wykonywała kursy podjazdowe w porannym szczycie (tylko w kierunku Jakubowa) do pętli przy Rektoracie. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 107, jednocześnie skierowano ją przez al. Schumana zamiast przez ul. Jagiellończyka. Od 1 czerwca 2019 r. większość kursów w weekendy wydłużono do pętli Słoneczna Polana przy ul. Lotniczej (niektóre kursy dalej do Łupstycha), zapewniając połączenie z Centrum Żeglarstwa Wodnego i Lodowego oraz z Aeroklubem Warmińsko-Mazurskim.

Linia nr 88 powstała 1 sierpnia 2011 roku, przy okazji reorganizacji komunikacji zbiorowej w gminie Dywity. Razem z linią 82 zastąpiła linie 8, 12 i 23. Kursuje w kierunku przeciwnym do linii nr 112. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 108, jednocześnie skierowano ją do Dworca Głównego, 1 stycznia 2020 r. znowu skierowana na ul. Reymonta wraz z linią 112.

Linia nr 9 powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od powstania jej trasa uległa nieznacznym modyfikacjom. Początkowo dziewiątka jeździła z Kortowa do pętli zlokalizowanej w pobliżu Sanatorium przy ul. Jagiellońskiej. W połowie lat 80. nieco skrócono jej trasę, przenosząc pętlę spod Sanatorium w okolice byłej Fabryki Mebli. 13 lutego 2006 roku trasę linii wydłużono do pętli ulicznej Kortowo II ulicami Dybowskiego, Oczapowskiego, Obitza z powrotem do Dybowskiego. Jednocześnie poranne kursy wydłużono do Słonecznego Stoku. Obecnie po reorganizacji układu komunikacyjnego w Kortowie od 2007 roku autobusy kursują do Słonecznego Stoku. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 109. Jednocześnie skierowano ją przez ul. Kościuszki i pl. Pułaskiego.

Linia nr 10 powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od początku istnienia kursowała pomiędzy okolicami Olsztyńskich Zakładów Opon Samochodowych a Jakubowem. Początkowo do Jakubowa docierała z centrum bezpośrednio al. Wojska Polskiego. W latach 70. trasę zmieniono, na skutek czego dziesiątka kursując ulicami Partyzantów, Limanowskiego, Żeromskiego i Jagiellońską zahaczała o osiedle Zatorze. W latach 80. zrezygnowano z tej opcji po czym autobusy z ulicy 1 Maja ponownie skręcały w aleję Wojska Polskiego. Wówczas zlikwidowano także odcinek trasy biegnący obok obecnej zajezdni MPK. Po tej zmianie dziesiątka kursowała także ulicami Zwycięstwa (dzisiejsza al. Piłsudskiego) oraz Kaliningradzką (dzisiejsza Dworcowa). Na przełomie lat 80. i 90. autobusy ponownie jeździły nieopodal zajezdni autobusowej. Część kursów kończyło się obok siedziby Polmozbytu. W 2005 roku pętlę spod fabryki przeniesiono na stałe w rejony Polmozbytu. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 110, wydłużono wtedy część kursów do Dywit. Wybrane kursy z podjazdami do Olsztyńskiego Parku Naukowo-Technologicznego (w dni powszednie). Od 1 października 2018 r. wybrane kursy w dni robocze zostały wydłużone do Spręcowa. Od 1 grudnia 2020 r. z powodu likwidacji DPS przy ul. Fałata linia nie zajeżdża na przystanek Dom Kombatanta.

Linia nr 11 powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Od powstania docierała do Gutkowa. Początkowo można było ją uznawać za linię podmiejską, gdyż do 1987 roku Gutkowo nie leżało w granicach administracyjnych Olsztyna. Przez pierwsze lata istnienia jedenastka rozpoczynała swoje kursy na pętli przy ul. Knosały. W połowie lat 80. wydłużono jej olsztyński odcinek na skutek czego pętlę przeniesiono na osiedle Nagórki. W 2005 roku częściowo zmodyfikowano jej trasę. W związku z tym zlikwidowano odcinek trasy przebiegający przez część Osiedla Kościuszki oraz ul. Pstrowskiego i al. Sikorskiego w pobliżu VI Liceum Ogólnokształcącego na rzecz odcinka biegnącego przez osiedle Kormoran i ulice Żołnierską, Wyszyńskiego oraz Synów Pułku. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 111.

Linia nr 82 powstała 1 sierpnia 2011 roku, przy okazji reorganizacji komunikacji zbiorowej w gminie Dywity. Razem z linią 88 zastąpiła linie 8, 12 i 23. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 112, jednocześnie skierowano ją do Dworca Głównego, 1 stycznia 2020 r. z powrotem skierowana na ul. Reymonta wraz z linią 108.

Linia nr 13 powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Jest jedną z linii, które podawane były największym modyfikacjom. W momencie powstania kursowała pomiędzy Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych a Kortowem. Już pierwszych latach istnienia dochodziło do niewielkich zmian w trasie na odcinku przebiegającym przez osiedle Podgrodzie. W latach 80. zmianie uległa dość duża część trasy. Pętlę znajdującą się przy fabryce przeniesiono w kierunku granic administracyjnych miasta i umiejscowiono nieopodal siedziby Polmozbytu. Trzynastka wówczas przestała również jeździć do Kortowa. Nową pętlę zlokalizowano przy Dworcu Głównym PKP. Niewiele lat później trasa sięgała ponownie południowych rejonów Olsztyna. Po ówczesnej modyfikacji trzynastka jeździła na trasie Polmozbyt – Dajtki. Kolejna zmiana trasy miała miejsce w 2005 roku. Przy okazji reorganizacji układu komunikacyjnego w mieście zlikwidowano pętlę trzynastki obok Polmozbytu. Po tej zmianie autobusy tej linii kursują z Pieczewa na Dajtki. Od 23 października 2006 r. do 22 czerwca 2007 r. w ramach poprawy obsługi komunikacyjnej kampusu UWM wykonywała kursy podjazdowe do pętli przy Rektoracie - takie kursy były wyłącznie w szczycie: o poranku w stronę Pieczewa, po południu w stronę Dajtek. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 113, jednocześnie skierowano ją przez al. Piłsudskiego zamiast przez ul. Żołnierską i Kościuszki.

Linia podmiejska powstała 2 maja 1974 roku łącząca Olsztyn z odległym o ok. 20 km Barczewem. Do 2005 roku kursowała niezmiennie przez Wójtowo, Kaplityny, Łęgajny i Wrócikowo. W 2005 roku wydłużona na terenie Olsztyna do pętli przy ulicy Knosały. W 2010 roku ponownie skrócona do Dworca Głównego. Do 2010 roku frekwencja na linii stopniowo malała, jednocześnie ceny biletów skutecznie odstraszały potencjalnych pasażerów, wobec czego "czternastka" została zlikwidowana 1 listopada 2010 roku. Na mocy porozumienia z miastem i gminą Barczewo linia powróciła 1 czerwca 2019 r. Kursuje od poniedziałku do soboty, wykonując 12 kursów w dni powszednie szkolne oraz 6 kursów w dni powszednie wolne od nauki szkolnej i soboty.

Linia nr 16 powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Od czasu jej powstania do roku 2005 łączyła centrum miasta (pętla przy ul. Knosały) z Trackiem. W 2001 roku wydłużono kilka kursów dziennie do Nikielkowa. W 2005 roku po likwidacji linii nr 4 wydłużono szesnastkę do pętli na Osiedlu Mazurskim. W latach 2003 - 2005 linia zajeżdżała pod Dworzec Główny, później zaniechano jakich podjazdów. W 2006 roku po likwidacji ronda na Placu Powstańców Warszawy częściowej modyfikacji uległ odcinek linii biegnącej przez Zatorze i Osiedle Podleśna. Jednocześnie podjazdy do Nikielkowa zlikwidowano. 1 grudnia 2012 roku trasę linii nieznacznie zmieniono i znacznie ograniczono godziny jej kursowania. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 116, jednocześnie skierowano ją przez ul. Wyszyńskiego, Żołnierską i Kościuszki. Wybrane kursy z podjazdami do zakładu firmy Indykpol i do Centrum Kształcenia Zawodowego przy ul. Zientary-Malewskiej. 6 maja 2020 r. zlikwidowano kursy do Centrum Kształcenia Zawodowego z powodu nikłego zainteresowania pasażerów.

Linia nr 17 powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Od początku jej istnienia łączyła osiedle Jaroty z Jakubowem. Jej trasa zmieniała się kilkakrotnie. Początkowo mało różniła się od dzisiejszej trasy z wyjątkiem odcinka biegnącego przez osiedla Nagórki i Pieczewo. Pod koniec lat 80. zrezygnowano z trasy wiodącej ulicą Wyszyńskiego na rzecz ulic Pstrowskiego i Kaliningradzkiej (dzisiejszej ul. Dworcowej). Od skrzyżowania ulic Kaliningradzkiej i Żołnierskiej (nieopodal Szpitala Dziecięcego) trasa siedemnastki w kierunku Śródmieścia wiodła w ten sam sposób jak obecnie. W latach 90. wrócono do poprzedniego wariantu. W 2005 roku skrócono trasę o odcinki biegnące przez Pieczewo i Nagórki oraz przesunięto pętlę z ulicy Jarockiej na Osiedle Generałów. W 2011 wydłużono część jej kursów do pętli przy cmentarzu Dywity. Od 1 sierpnia 2012 roku 5 kursów dziennie w godzinach szczytu kursowało do podolsztyńskich Dywit. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 117, jednocześnie zrezygnowano z kursów do Dywit.

Po raz pierwszy linia 20 pojawiła się jako linia sezonowa na trasie Szrajbera – Stawiguda. W drugim wcieleniu jako pierwsza dotarła na Osiedle Pieczewo. Do dnia dzisiejszego jej trasa nie uległa większym modyfikacjom. Początkowo dwudziestka jadąc w kierunku dworca omijała ulicę 1 Maja. Przez pewien czas pętla dwudziestki znajdowała się nieopodal supermarketu Rast (ok. 1 km od dworca). Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 120, jednocześnie skierowano ją ul. Pstrowskiego, ul. Dworcową, Żołnierską i Kościuszki.

  • Linia nr 121: Cementowa – Bartąska-Rondo

Linia nr 21 powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała z pętli przy ulicy Cementowej na olsztyńskie Jaroty, jednak w latach 90. wydłużono jej trasę do nowo powstałej zawrotki na ulicy Witosa. W 2011 roku wydłużono linię o 2 nowo powstałe przystanki, z uwagi na wybudowanie nowej części ulicy, na którym znajduje się przystanek końcowy Witosa. W niedziele większość kursów skrócona do Dworca Głównego. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 121, jednocześnie skierowano do przystanku Bartąska-Rondo.

Linia została uruchomiona 1 czerwca 2019 r. na mocy porozumienia z miastem i gminą Barczewo. Łączy Olsztyn z Barczewem przez Zatorze, Track, Nikielkowo, Łęgajny i Wrócikowo, wybranymi kursami z podjazdami do zakładu firmy Indykpol. Kursuje od poniedziałku do soboty, wykonując 6 kursów w dni powszednie oraz 3 kursy w soboty. 1 Stycznia 2020 r. zlikwidowano podjazdy do firmy Indykpol oraz dodano po 4 kursy w każdy dzień.

Linia nr 26 powstała w latach 90. ubiegłego stulecia. Z początku linia 26 kończyła trasę przy Dworcu Głównym. Po pewnym czasie linię wydłużono do nowej pętli Jagiellońska/Ogrody. Linię obsługują najczęściej autobusy przegubowe. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 126. Kursy po godz. 18:20 skrócone do pętli Jagiellońska/Szpital.

Linia nr 27 powstała na przełomie ubiegłego i obecnego stulecia. Do 2007 roku realizowane były zajazdy na Osiedle Generałów. Do 2006 roku autobusy jeżdżące po jej trasie, kursowały tylko w dni robocze. Od ówczesnego momentu wprowadzono również dodatkowe kursy weekendowe w czasie wakacji, głównie dla potrzeb pasażerów wybierających się na plażę miejską. Od 2014 r. kursy te zlikwidowano i wydzielono z nich linię 37, później przemianowaną na 307. Od tego czasu linia ta, przez cały rok, znów kursowała tylko w dni robocze. 14 listopada 2015 r. przywrócono kursy w weekendy przez cały rok. Linię obsługują głównie pojazdy średniej wielkości, choć w dni powszednie na trasę wypuszczane są także autobusy przegubowe. W 2011 przeniesiono przystanek końcowy o dwa przystanki dalej przy Witosa. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 127.

  • Linia nr 128: Dworzec Główny (wybrane kursy: Cementowa) – Brzeziny (wybrane kursy: Uniwersytet-Centrum Konferencyjne)

Linia nr 28 powstała w roku 1998 i początkowo łączyła Osiedle Mleczna z Dworcem PKP. Gdy przebudowano ulicę Tuwima, trasa linii 28 została wydłużona z ulicy Iwaszkiewicza do Brzezin. W 2005 w ramach radykalnych zmian układu komunikacji miejskiej trasa między centrum a dworcem została przeniesiona z ulic Piłsudskiego, Dworcowa na ulice 1 Maja, Partyzantów, jednak w wyniku protestów mieszkańców, został przywrócony jej poprzedni przebieg. Początkowo, ze względu na wąską ulicę Iwaszkiwicza, linię obsługiwały wyłącznie mikrobusy (była to pierwsza regularna linia mikrobusowa MPK w Olsztynie). Po przedłużeniu linii do Brzezin do jej obsługi włączone zostały midibusy typu Solbus B9,5. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 128, jednocześnie na linię zaczęto wysyłać autobusy średniej wielkości. Wybrane kursy od poniedziałku do soboty do pętli Cementowa, w niedziele i święta występują także kursy z Brzezin do Kortowa, do przystanku Uniwersytet-Centrum Konferencyjne, jako dojazd do kościoła św. Franciszka Serafickiego.

Linia została uruchomiona 1 września 2018 r. na mocy porozumienia miasta Olsztyn z gminą Stawiguda. Przez pierwszy miesiąc funkcjonowania kursowała na trasie z Placu Roosevelta do Gryźlin. Jednak od 1 października 2018 r., na mocy porozumienia z miastem i gminą Olsztynek została wydłużona do Olsztynka. Linia kursuje od poniedziałku do soboty, realizując 8 par kursów dziennie[1].

Linia nr 30 powstała niedługo po utworzeniu Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Początkowo autobusy kursowały al. Obrońców Tobruku. W 2005 roku trasa została wydłużona, przez co trzydziestka przez dwa lata kursowała ul. Pstrowskiego i al. Niepodległości. Obecnie po zmianie trasy we wrześniu 2007 roku jej trasa przebiega ulicą Tuwima. Od czasu jej powstania do 2006 roku linię obsługiwały głównie autobusy przegubowe. Przez kolejny rok na skutek utworzenia linii nr 33 były to przede wszystkim pojazdy średniej wielkości marki Jelcz. Obecnie po skróceniu trasy i zwiększeniu częstotliwości kursów trzydziestki, linię obsługują głównie autobusy przegubowe. Po skróceniu trasy tejże linii stała się ona dublerką linii 33. Jedyne co je różni, to umiejscowienie pętli linii 33 na Witosa. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 130. Stotrzydziestka nie kursuje w Święta Bożego Narodzenia, Nowy Rok oraz Święta Wielkiejnocy.

Linia nr 31 powstała na początku obecnego stulecia dla potrzeb pracowników firmy Indykpol. W dni robocze kursuje kilka razy dziennie (w tym 2 kursy podwójne - obsługiwane przez 2 autobusy jednocześnie), w czasie weekendów i świąt trzykrotnie. Przez cały tydzień linię obsługują autobusy średniej wielkości oraz przegubowe. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 131.

  • Linia nr 136: Bartąska-Rondo - Jagiellońska-Szpital

Linia nr 36 powstała 1 grudnia 2012 roku w wyniku wybudowania ronda w Bartągu. Uruchomiona w celu poprawy obsługi komunikacyjnej rejonu Bartąga i ulicy Bartąskiej. Kursuje do Tracku. Obsługiwana głównie przez pojazdy 12-metrowe. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 136. Została wtedy skierowana do pętli Jagiellońska/Szpital.

  • Linia nr 141: Osiedle Generałów - Cementowa (w dni wolne: Michelin-Brama nr 6)

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., dla zapewnienia dojazdu komunikacją miejską pracowników fabryki Michelin. Stoczterdziestkajedynka kursuje codziennie, z wyjątkiem Świąt Bożego Narodzenia, Nowego Roku oraz Świąt Wielkiejnocy. Początkowo codziennie wykonywała 3 kursy, które dowoziły do pracy na godz. 6, 14 i 22. Od 1 maja 2017 linię wydłużono do pętli Cementowa, jednocześnie dodano 2 kursy w dni powszednie, dzięki czemu linia w tygodniu robi dziennie 5 kursów. W dni wolne linia nadal robi 3 kursy dziennie, których nie wydłużono i nadal kończą trasę na przystanku Michelin-Brama nr 6. Od 1 marca 2020 kursy do Osiedla Generałów w dni wolne zaczynają się na przystanku Zajezdnia MPK (kursy z Osiedla Generałów nadal kończą się na przystanku Michelin-Brama nr 6).

  • Linia nr 201: Kutrzeby - Sikorskiego/Wilczyńskiego (linia dowozowa do tramwaju)

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu dowozu do tramwaju pasażerów z os. Generałów. Kursuje tylko w dni robocze w porannym szczycie, w jednym kierunku.

  • Linia nr 202: Pieczewo - Sikorskiego/Wilczyńskiego (linia dowozowa do tramwaju)

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu dowozu do tramwaju pasażerów z Pieczewa. Kursuje tylko w dni robocze w porannym szczycie, w jednym kierunku. 15 kwietnia 2020 r. z powodu pandemii koronawirusa tymczasowo zawieszono kursowanie.

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu dowozu pasażerów z tramwaju na os. Generałów. Kursuje tylko w dni robocze w popołudniowym szczycie, w jednym kierunku.

  • Linia nr 204: Andersa - Pieczewo (linia dowozowa do tramwaju)

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu dowozu pasażerów z tramwaju na os. Pieczewo. Kursuje tylko w dni robocze w popołudniowym szczycie, w jednym kierunku. 15 kwietnia 2020 r. z powodu pandemii koronawirusa tymczasowo zawieszono kursowanie

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu dowozu do tramwajów pasażerów z południowych Jarot. Kursuje w dwóch kierunkach, codziennie. Do Galerii Warmińskiej wykonuje pętlę uliczną ulicami Orłowicza, Synów Pułku, al. Sikorskiego i Wańkowicza.

Linia nr 32 powstała 1 października 2007 roku dla potrzeb studentów i pracowników Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego mieszkających na osiedlu Dajtki. Wraz z jej uruchomieniem zlikwidowano dodatkowe kursy linii nr 13 do Kortowa. Kursuje tylko w dni robocze, wykonując dwa poranne kursy z Dajtek oraz jeden poranny kurs ze Starego Dworu. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 302. W okresie od końca czerwca do końca września linia jest zawieszana.

Linia nr 33 powstała 4 września 2006 roku głównie dla potrzeb studentów i pracowników Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Dzięki trasie przebiegającej po otwartej w 2006 roku ulicy Tuwima, czas przejazdu z największych olsztyńskich sypialni do uniwersyteckiej dzielnicy zmniejszył się do ok. 20 minut. W październiku 2007 zredukowano liczbę kursów w związku ze skróceniem trasy linii nr 30, przez co obie linie kursują w większości po tej samej trasie. Wraz z wybudowaniem nowej części ul. Witosa w 2011 r. jej przystanek końcowy przy tej ulicy przeniesiono o 2 przystanki. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 303. Kursuje tylko w dni robocze, w okresie od końca czerwca do końca września jest zawieszana.

Linia sezonowa powstała w 2006 roku po likwidacji również sezonowej linii nr 18. Z początku kursowała na trasie powielającej się z linią 14. W 2008 linia została skierowana na byłą trasę osiemnastki. W 2012 roku linia została skrócona do Dworca Głównego. Jest to linia przeznaczona przede wszystkim dla działkowców dojeżdżących do Wójtowej Roli. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 304. Kursuje w okresie od 1 kwietnia do 31 października.

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu połączenia autobusami okolic Dworca Głównego, osiedli Pojezierze i Kormoran oraz Nagórek z Kampusem Uniwersyteckim w Kortowie. Kursuje tylko w dni robocze, w okresie od końca czerwca do końca września jest zawieszana.

  • Linia nr 307: Witosa - Plaża Miejska

Linia nr 37 powstała 28 czerwca 2014 roku. Linia funkcjonuje wyłącznie w okresie wakacji szkolnych. Autobusy odjeżdżają z przystanków z częstotliwością 30 min w godzinach 9:00 – 18:00. Linia została uruchomiona w celu łatwiejszego dojazdu z południowych osiedli miasta do Plaży Miejskiej i Zatoki Miłej nad Jeziorem Ukiel (Krzywym)[2]. Po ponownym uruchomieniu tramwajów, od 1 stycznia 2016 r. linia posiada nr 307, jednocześnie rozszerzono jej kursowanie na cały tydzień (wcześniej tylko w soboty, niedziele i święta).

Linia powstała 1 stycznia 2016 r., w celu połączenia autobusami Jakubowa oraz ścisłego centrum miasta z Kampusem Uniwersyteckim w Kortowie. Kursuje tylko w dni robocze, w okresie od końca czerwca do końca września jest zawieszana. W okresie 15 kwietnia – 27 czerwca 2020 r. z powodu pandemii koronawirusa linia kursowała co 30 minut.

Pierwsza w Olsztynie linia nocna nr 100 powstała w latach 80. ubiegłego stulecia. Jej początkowa trasa zdecydowanie różniła się od obecnej gdyż m.in. w kwietniu 2007 roku doszło do jej reorganizacji. Powstała wówczas druga linia - 101. Setkę obsługują przez cały tydzień autobusy przegubowe.

Linia nocna nr 101 pierwszy raz pojawiła się na ulicach Olsztyna w 2003 roku. Po dwóch latach zlikwidowana, reaktywowana w 2007 roku w nieco zmienionej trasie. Obsługiwana przez małe autobusy marki MAN NM 223.

Zlikwidowane linie autobusowe

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2014-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
  • Linia nr 2: Nagórki – Jagiellońska-Szpital

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 60. ubiegłego stulecia po zlikwidowaniu trakcji tramwajowej w mieście. Wcześniej dwójka zarezerwowana była właśnie dla tramwajów. W ostatnim kształcie trasa istniała od lat 80. ubiegłego stulecia. Wcześniej wielokrotnie dochodziło do jej zmiany. Początkowo autobusy kursowały z centrum Olsztyna na Osiedle Wojska Polskiego, następnie spod fabryki OZOS na Osiedle Podleśna, a w latach 70. ubiegłego stulecia z Osiedla Mazurskiego do pętli przy Sanatorium przy ul. Jagiellońskiej. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna.

  • Linia nr 4: – linia powstała w latach 70. Wraz z jej uruchomieniem zlikwidowano trakcję trolejbusową. Kursowała z Jakubowa do Osiedla Mazurskiego; obsługiwały ją autobusy 6-12 metrów. Zlikwidowana w 2005 roku, nieco zastąpiona linią nr 7 i 16.

Linia powstała w latach 60. ubiegłego stulecia. Od jej powstania niezmiennie kursuje po tej samej trasie z Placu Pułaskiego do podolsztyńskich Słupów. Od 2009 roku wybrane kursy docierały do Różnowa. Linia została zlikwidowana 1 sierpnia 2011 roku w związku z reorganizacją komunikacji publicznej w gminie Dywity.

Linia powstała w połowie lat 70. ubiegłego stulecia. Od początku swego istnienia jest linią podmiejską. Jej trasa nie uległa dużym zmianom. Początkowo dwunastka kursowała z Placu Pułaskiego do podolsztyńskich Kieźlin. W połowie lat 80. zrezygnowano z pętli w Kieźlinach na rzecz innej wsi w okolicach Olsztyna, Dywit. Linia została zlikwidowana 1 sierpnia 2011 roku w związku z reorganizacją komunikacji publicznej w gminie Dywity.

Linia powstała pod koniec lat 70. ubiegłego stulecia. Początkowo kursowała pomiędzy Dworcem Głównym PKP a Olsztyńskimi Zakładami Opon Samochodowych. Niedługo po jej uruchomieniu trasę wydłużono do osiedla Jaroty. Wówczas była to jedyna linia docierająca na największe dziś pod względem liczby ludności osiedle w Olsztynie. Po modyfikacji w połowie lat 80. trasa niemal nie różniła się od ostatniej gdyż piętnastka kursowała wówczas z Jarot do Kortowa. W 2005 trasę piętnastki wydłużono do Brzezin. W 2007 roku po uruchomieniu nowej pętli w Starym Dworze przeniesiono tam pętlę z Brzezin. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna.

  • Linia nr 18: Knosały - Wójtowa Rola (linia podmiejska, okresowa)

Linia uruchomiona 1 kwietnia 1984 roku jako dowożąca mieszkańców Olsztyna do ogródków działkowych zlokalizowanych w Wójtowej Roli. Linia kursowała jedynie od kwietnia do września/października (zależnie od sezonu). Uruchamiana corocznie do 2005 roku, kiedy to została zastąpiona linią 84 kursującą na nieco zmodyfikowanej trasie.

W 1986 roku uruchomiona na trasie Olsztyn - Klewki w celu obsługi tejże miejscowości. Trasa linii zmieniła się tylko raz na terenie miasta (wycofanie z ulicy Dąbrowszczaków, obecnie Kruka, następnie znowu Dąbrowszczaków). W 2003 roku wydłużono 2 kursy dziennie do Trękuska. W 2007 roku połączona z linią nr 5.

Linia powstała w połowie lat 80. ubiegłego stulecia. Jej ostatnia trasa nieco różniła się od początkowej; niegdyś autobusy tej linii jeździły przez centrum miasta, później je omijały. Linię obsługiwały głównie pojazdy średniej wielkości. Od końca czerwca do końca września, na czas wakacji akademickich linia była zawieszana. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna.

Linia nr 23 została uruchomiona w latach 80. Jej trasa nie uległa większym zmianom. Początkowo trasa linii 23 wiodła tylko do Dywit, jednak od 2009 roku wybrane kursy dojeżdżały do Różnowa. Linia zlikwidowana 1 sierpnia 2011 roku w związku z reorganizacją układu komunikacji publicznej w gminie Dywity.

Pierwszy raz linia 24 uruchomiona została w latach 90. na trasie Plac Pułaskiego – Redykajny, jednak po krótkim czasie została zastąpiona wydłużoną trasą linii nr 1. Ponownie została uruchomiona 1 września 2005 roku, już na nowej trasie. Przez pierwszy rok część kursów kończyła się na ul. Mazowieckiej (później zastąpiła je linia 34). Linię obsługiwały głównie autobusy 12-metrowe marki Jelcz i Volvo, w godzinach szczytu pojawiały się też autobusy przegubowe. Poza godzinami szczytu były zastępowane częściowo przez autobusy typu Solbus B9,5. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna.

Autobusy tej linii po raz pierwszy pojawiły się na ulicach Olsztyna w latach 90. ubiegłego stulecia. Kursowały wówczas (lata 1995-1997) w czasie słonecznych wakacyjnych dni z obecnej pętli przy ul. Witosa na pętlę zlokalizowaną przy ówczesnym przejeździe kolejowym na Osiedlu Nad Jeziorem Długim w celu zapewnienia mieszkańcom Jarot i Pieczewa bezpośredniego połączenia z plażą miejską. W ostatnim kształcie linia powstała 1 września 2005 roku w miejsce linii pospiesznej A, której trasę przejęła. Autobusy linii nr 25 w przeciwieństwie do popularnej aśki zatrzymywały się na każdym przystanku. Linię obsługiwały głównie pojazdy średniej wielkości marki Scania i autobusy przegubowe. W 2011 wydłużono linię o 2 przystanki, na ulicy Witosa. Pod koniec roku 2011 linia została wydłużona o kolejne 2 przystanki i docierała do ul. Płoskiego, na pętlę Tęczowy Las. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna. Na trasie do pętli Tęczowy Las zastąpiła ją nowa linia 205.

Linia powstała w 2005 roku po likwidacji linii uzupełniającej nr 43 jeżdżącej do Bartąga. Od 2007 roku na prośbę mieszkańców część kursów kończyła się w Rusi. Od 2011 roku linia realizowała również 2 kursy dziennie do podolsztyńskiego Bartążka. W okresie zimowym jeden z minibusów wyposażany był w bagażnik służący do przewozu nart. Dzięki temu pasażerowie mogli w sposób zgodny z regulaminem przewieźć sprzęt narciarski na stok w Rusi. Dnia 1 grudnia 2012 roku linia została zlikwidowana i zastąpiona liniami nr 36 i 89. Obsługiwana była wyłącznie autobusami Jelcz M081MB.

Linia powstała w 2006 roku po zlikwidowaniu dodatkowych kursów linii 24 na ul. Mazowiecką. Ich trasa powielała się. Jedyne co je różniło, to kursy linii 24 na Osiedle Generałów. Ze względu na wąskie ulice osiedlowe na Jarotach linię obsługiwały zazwyczaj busy marki Jelcz M081MB. Zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna.

  • Linia nr 35: Gotowca - Plac Pułaskiego

Linia powstała 1 listopada 2013 roku. Uruchomiona w celu poprawy obsługi komunikacyjnej osiedla Podgrodzie z centrum miasta. Ze względu na wąskie ulice obsługiwana jest głównie przez pojazdy 6,5-metrowe. Wraz z linią uruchomiono 2 przystanki funkcjonujące jako stałe (Gotowca i Barczewskiego). Kursowała ponad 2 lata, została zlikwidowana z dniem 1 stycznia 2016 r., w związku z powrotem tramwajów do Olsztyna. Do przystanku Gotowca (w 2018 r. przemianowanego na Borkowskiego) zastąpiła ją linia 5, przemianowana na 105.

Linia została uruchomiona 15 września 2000 roku w celu utworzenia bezpośredniego połączenia między Redykajnami, a Kortowem. Linia była obsługiwana minibusami marki Volkswagen, zakupionych przez MPK Olsztyn specjalnie do obsługi linii uzupełniających. Jako iż była to linia uzupełniająca, obowiązywały na niej wyłącznie bilety jednorazowe. Linia nie cieszyła się zainteresowaniem pasażerów, dlatego została zlikwidowana 18 czerwca 2001 roku.

Linia została uruchomiona 17 lipca 2000 roku w celu stworzenia bezpośredniego połączenia między Jarotami, a dworcem głównym. Linia była obsługiwana minibusami marki Volkswagen, zakupionych przez MPK Olsztyn specjalnie do obsługi linii uzupełniających. Jako iż była to linia uzupełniająca, obowiązywały na niej wyłącznie bilety jednorazowe. Linia została zlikwidowana 1 września 2005 roku i zastąpiona przez linię 24, kursującą na podobnej trasie.

  • Linia nr 43: Bartąg - Plac Jedności Słowiańskiej (linia uzupełniająca, podmiejska)

Linia powstała 25 czerwca 2001 roku na trasie Pieczewo - Dajtki wskutek usilnych upalów pasażerów o takie połączenie. 1 lipca 2002 roku zmieniono przebieg trasy linii, dodając zajazd do Kortowa. 1 września 2005 roku przeprowadzono kolejną, ostatnią już modyfikację trasy. Odtąd linia kursowała z Bartąga na plac Jedności Słowiańskiej łącząc centrum miasta,osiedle Zacisze i Bartąg. W 2007 roku zlikwidowana i częściowo zastąpiona przez linię 29.

Linia została uruchomiona 1 września 2000 roku w celu stworzenia bezpośredniego połączenia między Olsztynem, a miejscowościami położonymi w gminie Jonkowo. Linia była obsługiwana minibusami marki Volkswagen i Jelcz, zakupionych przez MPK Olsztyn specjalnie do obsługi linii uzupełniających. Linia została zlikwidowana 1 sierpnia 2005 roku. Została zastąpiona przez prywatnego przewoźnika (PHU "U Grzesia") pod nowym numerem 345.

  • Linia nr 46: Cmentarz Dywity - Dajtki (linia uzupełniająca)

Linia ta została uruchomiona 6 maja 2002 roku w celu lepszego połączenia cmentarza z centrum miasta i Dajtkami. Jako iż była to jedynie linia uzupełniająca, obowiązywały na niej wyłącznie bilety jednorazowe i miesięczne. W związku z nikłym zainteresowaniem pasażerów zlikwidowana 1 lipca tego samego roku.

Linia powstała 1 grudnia 2012 roku w wyniku likwidacji linii nr 29 do obsługi wsi Bartążek i Ruś. Linia kursuje nieregularnie, ma 4 kursy do Rusi i 2 do Bartążka w dni robocze, w weekendy kursów jest odpowiednio mniej. Obsługiwana przez Jelcze M081MB. Po zapoznaniu się z analizą liczby pasażerów korzystających z połączenia gmina Stawiguda, nie wyraziła woli dalszego współfinansowania linii. W związku z tym została zlikwidowana 1 lipca 2013 roku. Jednocześnie likwidacji uległy też następujące zespoły przystankowe: Ruś, Ruś– Stok narciarski, Bartąg-Kolonia, Bartąg-Kościół, Bartąg-Rondo i Bartążek.

Linia została uruchomiona na próbę 2 stycznia 1989 roku, razem z linią B, obie jako pospieszne. Początkowo kursowała spod dworca głównego przez olsztyńskie centrum, Nagórki i Pieczewo, kończąc trasę na ulicy Krasickiego, aby z czasem została wydłużona razem ze wszystkimi liniami tam kończącymi na ulicę Witosa. Linia została zlikwidowana 1 września 2005 roku w związku z zatraceniem statusu linii pospiesznej i drogimi biletami i została zastąpiona linią 25.

  • Linia nr B: Kortowo - Witosa (linia pośpieszna)

Linia została uruchomiona 2 stycznia 1989 roku, razem z linią A. Kursowała z Kortowa przez Śródmieście, Nagórki i Pieczewo, aby zakończyć trasę na ulicy Krasickiego. Linia została zlikwidowana wkrótce po swoim powstaniu, co było spowodowane nikłym zainteresowaniem pasażerów.

Tabor

Wykaz taboru

Poniższe zestawienie uwzględnia pojazdy obsługujące olsztyńską komunikację miejską, zakupione po 1977 roku. Pogrubioną czcionką oznaczono numery taborowe pojazdów obecnie eksploatowanych. W nawiasach kwadratowych wyszczególniono numery, które zostały zdublowane oraz lata, w których były dopasowane do danej marki pojazdu.

Marka Typ Liczba (łącznie) Liczba (obecnie) Przewoźnik Numery taborowe
WPKM PKM MPK KDD Irex
Jelcz PR110M 163 - 131 136 116 - - 627-747, 757-793, 794, 795, 796, 879, 880
Jelcz PR110U 124 - 124 11 5 - - 502-504, 506-626
San H-100B 123 - 123 - - - - 1-99, 101-124 [39-40 (1971-1979), 45-46 (1972-1980), 48-71 (1972-1981), 75-76 (1968-1976), 78-85 (1968-1977), 101-114 (1973-1980)]
Autosan H9-35 89 - 89 - - - - 75-76, 78-85, 136-177, 180, 182-208, 211-219 [75-76 (1976-1983), 78-85 (1976-1983), 201-208 (1978-1985)]
Jelcz 120M 37 - - - 37 - - 801-805, 807-813, 819-828, 836-841, 846-851, 852, 853, 855-856, 868
San H-27B 28 - 28 - - - - 39-40, 45-46, 48-71 [39-40 (1966-1972), 45-46 (1966-1971), 48-71 (1966-1973)]
Ikarus 280.26 25 - 24 24 25 - - 1001-1024, 1049
MAN NG272 18 - - - 18 - - 1042-1046, 1050, 1051-1052, 1053, 1054, 1067, 1068-1075
MAN NG313 10 7 - - 10 - - 1102, 1103-1105, 1106, 1108-1109, 1110, 1111-1112
MAN NG312 19 - - - 19 - - 1076, 1077, 1078-1087, 1088, 1089, 1097-1101
Scania CL94UB 12 12 - - 12 - - 901-911, 950
Scania CN94UB 4 4 - - 4 - - 964-967
Jelcz 272 12 - 12 - - - - 125-133, 179, 209-210 [209 (1978-1981)]
MAN NL263 17 12 - - 17 - - 940-941, 942-948, 949, 951-952, 955-957, 962-963
Solaris Urbino 12 74 74 - - 51 - 23 927-936, 100-111, 114-129, 134-146, A800-A822
Solbus B9,5 10 - - - 10 - - 891-900
DAB 15-1200C 10 - - - 10 - - 881-888, 889, 890
Jelcz M121 10 - - - 10 - - 829-835, 842-845
Volkswagen LT46 10 - - - 10 - - 105, 106-109, 110, 111-112, 113, 114 [105-114 (od 2000)]
Volvo 7000 11 - - - 11 - - 914-919, 920, 921-924
Jelcz M081MB 9 - - - 9 - - 201-209
Renault PR100 9 - - 4 9 - - 797-800, 814-818
Solaris Urbino 18 40 40 - - 40 - - 1059-1066, 2000-2031
Jelcz 120M/3 7 - - - 7 - - 867, 873-874, 875-878
Neoplan N4016NF 5 - - - 5 - - 862-866
Renault PR180 5 - - - 5 - - 1037-1041
DAB 8-1200B 5 - - - 5 - - 857-861
Jelcz M11 5 - 5 5 5 - - 752-756
Volvo B10MA-60/Säffle 2000 4 - - - 4 - - 1055, 1056, 1057, 1058
Jelcz L11/2 4 - 4 1 1 - - 748-751
Jelcz PR110 Dlux 4 - 4 2 1 - - 403-406
Volvo B10MA-55/Säffle 2000 3 - - - 3 - - 1033-1035
DAB 12-1200B 3 - - - 3 - - 833, 849-850
Ikarus 280.02 3 - - 2 3 - - 1025-1027,
Volkswagen Transporter 3 - - - 3 - - 101-103 [101-103 (1993-2007)]
MAN NL202 4 - - - 2 - - 937-938, 953-954
Scania CN113CLL 2 - - - 2 - - 912-913
Scania CN94UA 2 1 - - 2 - - 1047, 1048
Volvo B10BLE 2 - - - 2 - - 871-872
DAB 7-1200B 2 - - - 2 - - 869-870
Autosan H9-01 2 - 2 - - - - 134-135
Jelcz 043 2 - 2 - - - - 178, 181
Autosan H9-21 2 - 2 - - - - 220, 246
Jelcz 120MM/1 1 - - - 1 - - 854
Jelcz PR110L 1 - 1 - - - - 505
DAB 6-31-TL11/5 1 - - - 1 - - 1029
Volvo B10MA 1 - - - 1 - - 1031
MAN NL262 1 - - - 1 - - 939
MAN ÜL313 1 - - - 1 - - 926
Renault B120 Master 1 - - - 1 - - 104 [104 (1999-2006)]
MAN ÜL353 1 - - - 1 - - 925
DAB 7-1800B 1 - - - 1 - - 1030
DAB 7-31-TL11/4 1 - - - 1 - - 1032
Volvo B10BLE6x2 1 - - - 1 - - 1036
Ikarus 280.37A 1 - - - 1 - - 1028
Ikarus 260.73A 1 - - - 1 - - 806
Jelcz PR110IL 1 - 1 - - - - 500
Berliet PR110 1 - 1 - - - - 501
MAN NL313-15 7 - - - 7 - - 1090-1096
MAN NL283 2 2 - - 2 - - 958-959
Solbus SM12 1 - - - - 1 - A711
Solbus SM12 LNG 11 - - - - 11 - A701-A710, A712
Scania CN270UB 1 1 - - 1 - - 112
Scania CN280UB 1 1 - - 1 - - 113
MAN NL313 2 2 - - 2 - - 960-961
MAN NM223 6 6 - - 6 - - 600-602, 604-606
MAN NM243 Lion’s City 1 1 - - 1 - - 603
MAN NG263 6 6 - - 6 - - 1113-1118
Volvo 7700 4 4 - - 4 - - 130-133
MAN NL323 10 10 - - - - 10 A823-A832
MAN NG313 Lion’s City G 6 6 - - 6 - - 2032-2037
Razem 959 189 553 185 509 12 33 1-99, 101-220, 246 (do 1985 roku - numery dublowane zostały wykazane wyżej), 100-146, 201-209 (od 1993 roku - numery dublowane zostały wykazane wyżej), 403-406, 500-599, 600-606, 607-900, 901-911, 912-919, 920, 921-926, 927-936, 937-941, 942-948, 949, 951-954, 955-967, 1001-1047, 1048, 1049-1058, 1059-1066, 1067-1102, 1103-1105, 1106, 1108-1109, 1110, 1111-1112, 2000-2037, A701-A712, A800-A832

Malowanie i oznakowanie autobusów

Obecnie autobusy malowane są w barwy miejskie: górny pas w kolorze srebrnym oraz dolny w kolorze jaskrawej zieleni. Jednak wciąż spotykane są dawne malowania (górny pas w kolorze białym oraz dolny pas w kolorze czerwonym lub niebieskim oraz inne, unikatowe malowania, głównie na autobusach kupionych jako używane).

Ciekawostki

Wikipedia:Weryfikowalność
Ta sekcja od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
  • Olsztyn jest rekordzistą w konkurencji "Ile osób w Ikarusie". 29 lipca 2004 roku do popularnego jamnika podstawionego pod Wysoką Bramą zmieściły się 182 osoby. Rok później podczas Kortowiady w Ikarusie znalazło się 255 osób. Przez rok rekord należał do studentów z Słupska i wynosił 263 osoby. 1 sierpnia 2006 Olsztyniacy podjęli nieudaną próbę pobicia słupskiego rekordu. 11 maja 2007 olsztyńscy studenci pobili rekord ze Słupska i wynosi on 303 osoby, zaś aktualny rekord należy do Zielonej Góry – 310 osób[3].
  • Olsztyński tabor jest jednym z najbardziej zróżnicowanych taborów w Polsce. Znajdują się w nim zarówno Jelcze pamiętające początki lat 90., używane MANy sprowadzone z Niemiec, DABy sprowadzone z Danii, jak i nowe Scanie, Solarisy i Solbusy wyprodukowane w 2005, 2006 oraz 2007 roku.
  • W 2006 MPK udostępniał hipermarketowi Carrefour pojazd, którym klienci sklepu byli bez dodatkowych opłat dowożeni do miejsca zakupów. Pozostali pasażerowie musieli uiszczać opłaty za przejazd. Wprowadzenie biletów dla części pasażerów (do 2006 jeździł analogiczny autobus hipermarketu E.Leclerc, całkowicie wolny od opłat) wywołało liczne nieporozumienia, w efekcie wraz z końcem 2006 przejazdy zlikwidowano.
  • W kwietniu 2006 roku na okres letni obok Wysokiej Bramy stanął zabytkowy wagon tramwajowy, upamiętniający ten środek lokomocji, jeżdżący niegdyś po Olsztynie. Obecnie wagon ten stoi na olsztyńskiej zajezdni MPK. Podobny wagon stał przy Wysokiej Bramie również w 2003 roku w czasie obchodów 650-lecia miasta.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ OD PAŹDZIERNIKA WYDŁUŻENIE TRASY LINII 129 DO OLSZTYNKA - ZDZiT Olsztyn [online], www.zdzit.olsztyn.eu [dostęp 2018-09-30] (pol.).
  2. ↑ Autobusem na plażę - ruszyła nowa linia. olsztyn.wm.pl. [dostęp 2015-02-08].
  3. ↑ Zielonogórski Klub Miłośników Komunikacji Miejskiej, "Rekord pobity!

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona Zarząd Dróg, Zieleni i Transportu w Olsztynie

Oficjalna strona MPK Olsztyn wraz z rozkładem jazdy oraz cennikiem

Transport zbiorowy w Olsztynie
Środki transportu
Obecne
Dawne
Organizator
Aktualni
Dawni
Przewoźnicy
Obecni
Dawni
Inne
 

Herb Olsztyna

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Autobusy_miejskie_w_Olsztynie&oldid=61713155”