Przejdź do zawartości

Ogrodnictwo partyzanckie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Kenraiz (dyskusja | edycje) o 07:46, 2 sie 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 2 sie 2021, była oparta na tej wersji.
Jedna z akcji Miejskiej Partyzantki Ogrodniczej; posadzenie dwóch klonów jaworów w miejscu nielegalnego parkingu samochodowego
Ogrodnictwo partyzanckie na ulicy w Los Angeles

Ogrodnictwo partyzanckie (ang. guerilla gardening) – forma akcji bezpośredniej polegająca na prowadzeniu prac ogrodowych na terenie, do którego ogrodnik nie ma praw własności. Tego rodzaju prace prowadzone są na ogół w miejscach publicznych – opuszczonych i zaniedbanych lub będących własnością prywatną, lecz noszących znamiona porzucenia przez właściciela. Partyzancko uprawiane tereny zielone są porządkowane, a następnie obsiewane lub obsadzane roślinami użytkowymi jadalnymi lub ozdobnymi[1].

Partyzantka ogrodowa wynikać może z szeregu motywacji. Może być działaniem ogrodników wykraczających ze swymi pracami poza granice własnych posiadłości, ale też aktywistów politycznych lub działaczy ruchów ekologicznych, traktujących tego rodzaju akcje jako formy protestu i akcji bezpośrednich. Praktyki takie mogą w założeniu{kształtować prawa do ziemi[według kogo?], prowadzić do przejęcia ziemi porzuconej lub nieużywanej zgodnie z przeznaczeniem. Pośrednim celem partyzanckiego ogrodnictwa jest udostępnienie korzyści[2] z uprawy ziemi osobom jej nieposiadającym, a także poprawa estetyki otoczenia.

Dodatkowo w przypadku roślin jadalnych istnieje możliwość korzystania z plonów przez okoliczną społeczność.

Część działań tego rodzaju (jako nie posiadających umocowania prawnego) prowadzonych jest w nocy i okrytych tajemnicą; mimo to niektórzy partyzanci ogrodowi działają w bardziej widoczny sposób.

1 maja został ustanowiony Międzynarodowym Dniem Partyzanckiego Siania Słoneczników[3].

16 maja obchodzony jest jako Światowy Dzień Siania Dyni w Miejscach Publicznych. W roku 2017 aktywista Miejskiej Partyzantki Ogrodniczej, Witold Szwedkowski zorganizował to święto po raz pierwszy[4][5][6]. W roku 2018 termin wydarzenia ustalony został na 16 maja, a w propagowanie go i w sianie dyni zaangażowało się 900 osób[7]. W roku 2019 do organizacji przyłączył się Park Śląski i organizacja ogrodnictwa partyzanckiego z Gandawy[potrzebny przypis].


Przypisy

  1. ↑ Emily Wax, ‘Guerrilla gardeners’ spread seeds of social change, „The Washington Post”, 14 kwietnia 2012, ISSN 0190-8286 [dostęp 2016-02-17] (ang.).
  2. ↑ Marc G. Berman, John Jonides, Stephen Kaplan, The Cognitive Benefits of Interacting With Nature, „Psychological Science”, 12, 2008, s. 1207–1212, DOI: 10.1111/j.1467-9280.2008.02225.x, ISSN 0956-7976, PMID: 19121124 [dostęp 2016-02-17] (ang.).
  3. ↑ International Sunflower Guerilla Gardening Day [online], MNN - Mother Nature Network [dostęp 2016-03-31].
  4. ↑ Katarzyna Głowacka: Dynia połączy sąsiadów. Silesion. [dostęp 2018-06-06]. (pol.).
  5. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego: Sadzenie ma znaczenie!. slaskie.pl. [dostęp 2018-06-06]. (pol.).
  6. ↑ Kamil Nowak: Międzynarodowy dzień siania dyni w miejscach publicznych. TVP Katowice. [dostęp 2018-06-06]. (pol.).
  7. ↑ Miejska Partyzantka Ogrodnicza: Międzynarodowy dzień siania dyni w miejscach publicznych. Facebook. [dostęp 2018-06-06]. (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ogrodnictwo_partyzanckie&oldid=64210293”