Jan Oszacki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: chirurgia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członek rzeczywisty |
Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Warszawie – 1975 | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Jan Oszacki (ur. 1 października 1915 w Morawskiej Ostrawie, zm. 22 lipca 1982 w Krakowie) – polski chirurg.
Życiorys
Syn Aleksandra Oszackiego, profesora medycyny wewnętrznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu krakowskiego gimnazjum św. Anny rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1939 otrzymał dyplom ukończenia. Podczas II wojny światowej pracował w fabryce narzędzi chirurgicznych, a po jej zakończeniu w Klinice Chirurgii kierowanej przez prof. Jana Glatzela. Tytuł doktora uzyskał w 1946, był redaktorem i współautorem podręcznika "Patofizjologia chorób chirurgicznych". Od 1953 przez rok przebywał w Korei Północnej, gdzie był dyrektorem szpitala Czerwonego Krzyża w Hamhyng. W 1954 został docentem w Klinice Chirurgii, od 1959 do końca życia kierował II Kliniką Chirurgii krakowskiej Akademii Medycznej, był dziekanem i rektorem (1965-1972) tej uczelni. Kierował również krakowskim oddziałem Instytutu Onkologii w Warszawie. W 1961 uzyskał tytuł profesora nauk medycznych, od 1967 był członkiem korespondentem, a od 1980 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[1]. W 1975 został doktorem honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie.
Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC9, rząd C, miejsce 8)[2].
Dorobek naukowy
Opublikował ok. 200 prac naukowych, podręczników medycznych, redaktorem tłumaczeń. Jan Oszacki był konsultantem chirurgii w regionie południowo-wschodnim, członkiem rady naukowej przy Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, wieloletnim redaktorem naczelnym "Polskiego Przeglądu Chirurgicznego", członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgów.
Wykonał pierwszą w Krakowie komisurotomię mitralną, w wyniku prowadzonych badań ustalił, że ostre choroby jamy brzusznej mają przebieg ze zróżnicowanym nasileniem oligowolemii oraz zmianami ilościowymi w komórkach i przestrzeni międzykomórkowej.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[3]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1953)[4]
- Odznaka „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Medal 10-lecia Polski Ludowej[5]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
Przypisy
Bibliografia
- nota biograficzna, Uniwersytet Jagielloński
- Oszacki Jan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2014-11-11] .
- Absolwenci Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Członkowie rzeczywiści PAN
- Doktorzy honoris causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- Polscy chirurdzy
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Pochowani na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie
- Urodzeni w 1915
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Zmarli w 1982
- Ludzie urodzeni w Ostrawie