Penny Mordaunt
 Penny Mordaunt | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1973 |
|---|---|
| Minister obrony | |
| Okres |
od 1 maja 2019 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister rozwoju międzynarodowego | |
| Okres |
od 9 listopada 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister równouprawnienia | |
| Okres |
od 30 kwietnia 2018 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł do Izby Gmin z okręgu Portsmouth North | |
| Okres |
od 6 maja 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
Penny Mordaunt (właśc. Penelope Mary Mordaunt, ur. 4 marca 1973[1] w Torquay[2]) − brytyjska polityk , członek Partii Konserwatywnej. Od 2010 poseł do Izby Gmin z okręgu Portsmouth North[3].
Życiorys
Pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych. Imię Penelope jakie otrzymała nawiązuje do okrętu HMS Penelope[4]. Gdy miała 15 lat, jej matka zmarła na nowotwór, wkrótce nowotwór zdiagnozowano także u jej ojca, którego zdołano wyleczyć. Choroba i śmierć w rodzinie spowodowała problemy finansowe. By móc kontynuować naukę, Penny pracowała fizycznie w fabryce Johnson & Johnson[5] a także jako asystentka iluzjonisty[6].
W 1995 roku ukończyła studia z dziedziny filozofii na University of Reading[7]. W roku poprzedzającym studia oraz w trakcie rocznej przerwy w nauce pracowała w rumuńskich sierocińcach[8].
W 2005 roku bez powodzenia starała się o mandat poselski w okręgu Porstmouth North[9]. Mandat w tym samym okręgu zdobyła w 2010, uzyskując następnie reelekcję w 2015, 2017 i 2019 roku[3]. W pierwszym gabinecie Davida Camerona była podsekretarzem stanu do spraw decentralizacji (2014-2015), po wyborach parlamentarnych i utworzeniu przez Camerona kolejnego rządu objęła urząd podsekretarza stanu do spraw sił zbrojnych. W drugim gabinecie Theresy May pełniła od 2017 do 2019 roku funkcję ministra rozwoju międzynarodowego, a następnie od 1 maja do 24 czerwca 2019 ministra obrony Wielkiej Brytanii, jako pierwsza kobieta na tym stanowisku. W okresie 2018-2019 pełniła równolegle funkcję ministra równouprawnienia. Od września 2021 jest urzędnikiem w Departamencie Handlu Międzynarodowego[10].
W lipcu 2022 w związku z ogłoszeniem przez Borisa Johnsona rezygnacji z funkcji premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej zgłosila swoją kandydaturę na lidera partii. W pierwszej turze głosowania uzyskała 67 głosów i przeszła z drugiego miejsca do kolejnej tury[11].
Przypisy
- ↑ The Times: Guide to the House of Commons 2017. Londyn: Times Books, 2017, s. 289. ISBN 978-0-00-826333-1.
- ↑ Nicola Bartlett: Torquay-born Penny Mordaunt is Theresa May's new international secretary. 2017-11-10. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ a b parliament.uk: Penny Mordaunt. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ parliament.uk: Strategic Defence and Security Review, volume 512. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ Megan Stanley: Penny Mordaunt's quiet life and childhood in Hampshire as Portsmouth MP vies to become PM. 2022-07-14. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ Sebastian Payne & George Parker: Penny Mordaunt: the outsider darling of the Tory grassroots. 2022-07-12. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ University of Reading: Reading graduate Penny Mordaunt gets Cabinet role - Reading in the news Fri 10 Nov. 2017-11-10. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ conservatives.com: Penny Mordaunt. [dostęp 2022-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-30)]. (ang.).
- ↑ BBC: Result: Portsmouth North. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ gov.uk: The Rt Hon Penny Mordaunt MP. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
- ↑ The Guardian: Tory leadership election: full results. 2022-07-13. [dostęp 2022-07-13]. (ang.).
