Renault Espace
Renault Espace – samochód osobowy typu minivan klasy średniej, a następnie crossover klasy wyższej i SUV klasy średniej produkowany pod francuską marką Renault od 1984 roku. Od 2023 roku produkowana jest szósta generacja modelu.
Pierwsza generacja
Renault Espace I przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Fergus Pollock |
Zaprezentowany |
Lipiec 1984 |
Okres produkcji |
1984–1991 |
Miejsce produkcji | |
Następca |
Renault Espace II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
1984–1988: 4250 mm |
Szerokość |
1777 mm |
Wysokość |
1660 mm |
Rozstaw osi |
2580 mm |
Masa własna |
1200 kg |
Zbiornik paliwa |
63 – 68 l |
Liczba miejsc |
5 – 7 |
Bagażnik |
910 l |
Dane dodatkowe | |
Konkurencja |
Renault Espace I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1984 roku.
Pojazd został pierwotnie opracowany w latach 70. XX wieku (prawdopodobnie pierwsze szkice pochodzą z 1976 roku[1]) przez brytyjskiego projektanta Fergusa Pollocka. W latach 80. ówczesny dyrektor generalny Renault wraz z dyrektorem koncernu Matra udali się w dłuższą podróż do Stanów Zjednoczonych, gdzie obydwaj zafascynowali się dużymi vanami. Po powrocie do Francji, w grudniu 1982 roku szef Matry spotkał się z najważniejszymi osobami koncernu Renault, którym przedstawił swoją wizję auta typu minivan przygotowaną jako pojazd koncepcyjny P23. Po przeprowadzeniu modyfikacji projektu P23, w który wkomponowano podzespoły Renault, w czerwcu 1983 roku zaakceptowano projekt pierwszego auta typu van przeznaczonego na rynki europejskie. Pojazd wprowadzono do produkcji w marcu 1984 roku[2]. Koncern Renault zajął się kwestiami mechanicznymi, technicznymi oraz marketingowymi, natomiast Matra odpowiedzialna była za projekt nadwozia, budowę podwozia oraz za produkcję pojazdu, która odbywała się w jej fabryce w Romorantin-Lanthenay, a także w fabryce Alpine w Dieppe.
W 1988 roku auto zostało zmodernizowane. Przy okazji liftingu wprowadzono do oferty wersję Quadra napędzaną na obie osie pojazdu. W 1990 roku wprowadzono możliwość zamówienia wersji z pneumatycznym tylnym zawieszeniem[2].
Wyprodukowano 191 674 egzemplarzy pierwszego wcielenia Espace.
Dane techniczne
Wersja | Silnik: | Układ zasilania: | Średnica × skok tłoka: | St. sprężania: | Moc maksymalna: | Maks. moment obrotowy | 0–100 km/h: | V-max: |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Silniki benzynowe: | ||||||||
2000 GTS[3] | R4 2,0 l (1995 cm³), SOHC | gaźnik | 88,00 mm × 82,00 mm | 9,2:1 | 108 KM (79 kW) przy 5500 obr./min | 160 N•m przy 3000 obr./min | b/d | 175 km/h |
2.2[4] | R4 2,2 l (2165 cm³), SOHC | wtrysk | 88,00 mm × 89,00 mm | 8,9:1 | 110 KM (80 kW) przy 5000 obr./min | 174 N•m przy 3500 obr./min | 11,5 s | 178 km/h |
2.2 GTX,TXE,2000-1 KAT | R4 2,2 l (2165 cm³), SOHC | wtrysk | 88,00 mm × 89,00 mm | 9,2:1 | 107 KM (79 kW) przy 5000 obr./min | 170 N•m przy 3500 obr./min | 11,9 s | 175 km/h |
2.1 Turbo D,DX | R4 2,1 l (2068 cm³), SOHC | turbodiesel | 86,00 mm × 89,00 mm | 21,5:1 | 88 KM (65 kW) przy 4250 obr./min | 181 N•m przy 2000 obr./min | 13,3 s | 165 km/h |
Wersje wyposażeniowe
- TSE – wersja wyposażona w obrotowe fotele
- Quadra – 4x4
Druga generacja
Renault Espace II | |
Inne nazwy |
Renault Univers |
---|---|
Producent | |
Projektant | |
Zaprezentowany |
Geneva Motor Show 1991[2] |
Okres produkcji |
1991–1997 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Renault Espace I |
Następca |
Renault Espace III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Silniki |
Benzynowe: |
Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4429 mm |
Szerokość |
2060 mm |
Wysokość |
1705 mm |
Rozstaw osi |
2580 mm |
Masa własna |
od 1210 kg |
Zbiornik paliwa |
78 l |
Liczba miejsc |
2 – 7 |
Bagażnik |
900 – 3000 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chrysler Voyager |
Renault Espace II zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 1991 roku.
Druga generacja Espace zadebiutowała w marcu 1991 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie. W stosunku do pierwszej generacji modelu zwiększono długość pojazdu, a układ przedniego zawieszenia zastąpiono konstrukcją pochodzącą z Renault 25. Wraz z drugą generacją wprowadzono na rynek silnik benzynowy V6 o pojemności 2.85 l i mocy 153 KM[2], który stanowił sztandarową wersję minivana. Przeprojektowano także fotele, które wyposażono w zagłówki.
W 1995 roku z okazji 10-lecia produkcji modelu oraz zaangażowania Renault w F1 zaprezentowano wersję F1 Espace. W samochodzie zastosowano 3.5-litrowy silnik benzynowy V10 40V o mocy 700 KM pochodzący z jednoosobowego samochodu wyścigowego Williams-Renault FW15C. Podobnie jak w bolidach Formuły 1, silnik został zamontowany centralnie, a moc przenoszona była na tylne koła przez 6-biegową, półautomatyczną skrzynię biegów[5]. Zbudowano dwa egzemplarze pojazdu, które obecnie znajdują się w muzeum Matry w Romorantin oraz w kolekcji Renault[2].
Przez 6 lat produkcji wyprodukowano około 316 500 egzemplarzy drugiej generacji modelu Espace.
Trzecia generacja
Renault Espace III przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Matra |
Zaprezentowany |
Grudzień 1996 |
Okres produkcji |
1996–2002 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Renault Espace II |
Następca |
Renault Espace IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Silniki |
Benzynowe: |
Napęd | |
Długość |
4517 mm |
Szerokość |
1810 mm |
Wysokość |
1690 mm |
Rozstaw osi |
2702 mm |
Masa własna |
ok. 1500 kg |
Zbiornik paliwa |
78 l |
Liczba miejsc |
5 – 7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
275 – 500 – 2850 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chrysler Voyager |
Renault Espace III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Espace trzeciej generacji został zaprezentowany w grudniu 1996 roku. W 1997 roku wprowadzono do produkcji wersję siedmioosobową nazwaną Grand, a w 1998 roku przeprowadzono delikatną modernizację pojazdu[6]. W 2000 roku auto przeszło face lifting. Auto otrzymało drobne zmiany stylistyczne oraz silnik wysokoprężny 2.2 dCi[2].
W 1998 roku na bazie pojazdu powstał projekt Espider.
Łącznie trzecie wcielenie Espace powstało w liczbie 365 200 egzemplarzy.
Czwarta generacja
Renault Espace IV przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Projektant |
Patrick Le Quement |
Zaprezentowany |
Listopad 2002 |
Okres produkcji |
2002–2014 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Renault Espace III |
Następca |
Renault Espace V |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy minivan |
Silniki |
Benzynowe: |
Skrzynia biegów |
6-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
4661 mm |
Szerokość |
1860 mm |
Wysokość |
1728 mm |
Rozstaw osi |
2803 mm |
Zbiornik paliwa |
83 l |
Liczba miejsc |
5 – 7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
650 – 2860 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Chrysler Voyager |
Renault Espace IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.
Espace czwartej generacji był pierwszym Espacem skonstruowanym i zbudowanym już samodzielnie przez Renault. Jest stworzony z materiału który w 90% można wykorzystać do recyklingu na płycie podłogowej modelu Laguna II oraz Vel Satisa.
Auto było trzykrotnie modernizowane: w 2006 roku (Phase II), w 2010 roku (Phase III) oraz w 2012 roku (Phase IV). W 2006 roku odświeżono stylizację nadwozia, wprowadzono system nawigacji i komunikacji Carminat z 7-calowym, monitorem, systemem Bluetooth i odtwarzaczem CD/MP3 oraz nowe diesle 2.0 dCi o mocy 150 i 175 KM[7]. W 2012 roku poszerzono wlot powietrza w zderzaku, zmieniono atrapę chłodnicy, boczne lusterka, zastosowano nowy system nawigacji, kamerę cofania, skórzaną tapicerkę, system rozrywki z dwoma ekranami LCD w przednich zagłówkach[8].
Czwarte wcielenie Espace produkowane było przez 12 lat, co czyni go najdłużej produkowanym wcieleniem Espace i jednym z najdłużej produkowanych modeli Renault.
Wersje wyposażeniowe
- Authentique
- Expression
- Celsium
- Privilege
- Dynamique
- Alcantara
- Initiale Paris
- 25th[9] – wersja limitowana
- SL Voyage[10] – wersja limitowana
- Alyum
Piąta generacja
Renault Espace V | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Paris Motor Show 2014 |
Okres produkcji |
2014–2023 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Renault Espace IV |
Następca |
Renault Espace VI |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy crossover |
Silniki |
Benzynowe: |
Napęd |
napęd przedni |
Długość |
4878 mm |
Szerokość |
1888 mm |
Wysokość |
1675 mm |
Rozstaw osi |
2884 mm |
Liczba miejsc |
5/7 |
Test Euro NCAP | |
Bagażnik |
680 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Renault Espace V zostało zaprezentowane po raz pierwszy w 2014 roku.
Piąte wcielenie Espace zostało oficjalnie zaprezentowane podczas targów motoryzacyjnych w Paryżu w 2014 roku. Auto w przeciwieństwie do poprzednich generacji modelu przyjęło zupełnie nową formę – jest crossoverem klasy wyższej. Nadwozie zachowało jednak cechy charakterystyczne dla dużego vana[11].
Samochód został zbudowany na nowej płycie podłogowej CMF (ang. Common Module Family), stworzonej przez koncern Renault we współpracy z japońskim koncernem Nissan. Na tej samej płycie podłogowej zbudowany został Renault Talisman[12]. Pojazd poprzedził koncept zaprezentowany w 2013 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie o nazwie Initiale Paris[13][14].
Charakterystycznym elementem pojazdu jest przód auta z dużym logo oraz reflektorami, które w standardzie wyposażone są w technologię Full LED oraz światła do jazdy dziennej ułożone asymetrycznie w kształcie litery C. Każda wersja pojazdu posiada panoramiczną przednią szybę, która nad przednimi fotelami przechodzi w stały szklany dach, a opcjonalnie w otwierany dach panoramiczny. Samochód zachował jednobryłowe nadwozie. Współczynnik oporu powietrza Cx wynosi równe 0,30. Espace jest dostępne w wersji pięcio- i siedmioosobowej[15].
Lifting
W listopadzie 2019 roku samochód przeszedł face lifting. Zmieniono m.in. atrapę chłodnicy, zderzaki, reflektory, oraz wprowadzono nowe kolory lakierów oraz wzory felg. We wnętrzu pojazdu przeprojektowano konsolę z zamykanymi uchwytami na kubki, dwoma gniazdami USB, wejściem AUX, bezprzewodową ładowarką oraz miejscem na telefony. Ponadto dodano również adaptacyjne matrycowe światła LED, szyby z poprawioną izolacją akustyczną, wirtualny kokpit z ekranem 10,2 cala oraz system multimedialny Easy Link z wyszukiwarką Google oraz interfejsami Android Auto i Apple Car-Play. Dostępne są także automatyczne aktualizacje poprzez internet, zdalna kontrola przez aplikację oraz udoskonalone nagłośnienie Bose z 5 zaprogramowanymi efektami korekcji dźwięku[16].
Sprzedaż
W połowie 2020 roku w mediach pojawiły się informacje o planowanym wycofaniu Espace'a z produkcji bez następcy. Uzasadnione miało to być m.in. redukcją kosztów ponoszonych przez koncern i skupienie się na produkcji crossoverów i SUVów, ze względu na słabą sprzedaż modeli: Espace, Talisman, Scénic i Koleos[17]. Informacje te potwierdziły się w 2022 roku, kiedy to producent wycofał z produkcji dotychczasową generację[18]. Linia modelowa spotkała się jednak ostatecznie z kontynuacją, tym razem w postaci klasycznego SUV-a opartego na mniejszym modelu Austral.
Wersje wyposażeniowe
- Life
- Zen
- SL Techno
- Initiale Paris
Szósta generacja
Renault Espace VI | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Marzec 2023 |
Okres produkcji |
od 2023 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Renault Espace V |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
Długość |
4722 mm |
Szerokość |
1825 mm |
Wysokość |
1644 mm |
Rozstaw osi |
2738 mm |
Masa własna |
1587–1698 kg |
Liczba miejsc |
7 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Kia Sorento |
Renault Espace VI zostało zaprezentowane 28 marca 2023 roku[19]. Samochód w przeciwieństwie do poprzednika jest SUV-em zamiast crossoverem. Jego wprowadzenie na rynek jest planowane na lato tego samego roku. Powstał on na bazie Renault Austral i Nissan Qashqai. Za miejsce produkujące ten model wyznaczono zakłady w hiszpańskiej Palencii. We wnętrzu zastosowano system multimedialny „OpenR link” znany z Megane E-Tech, który został opracowany wspólnie z Google. Auto nie zostanie wprowadzone na rynek brytyjski.
Przypisy
- ↑ Minivan Design Origins Disputed: The Designer Of The Espace Fires Back At TTAC – The Truth About Cars [online], The Truth About Cars [dostęp 2016-03-07] (ang.).
- ↑ a b c d e f Krzysztof Słomski: Renault Espace - 30 lat pierwszego vana z Europy. autodlafirmy.moto.pl, 2014-06-20. [dostęp 2014-09-28].
- ↑ 1984 Renault Espace 2000 GTS technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
- ↑ 1989 Renault Espace 2.2 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-03-13]. (ang.).
- ↑ A. Miklewska: Renault Espace F1 – powrót do przeszłości z niesamowitym samochodem koncepcyjnym. v10.pl, 2010-12-11. [dostęp 2013-11-05].
- ↑ Artur Kuśmierzak: Renault Espace III [awarie i problemy]. autokult.pl, 2011-05-20. [dostęp 2013-11-05].
- ↑ Jacek Ambrozik: Używane Renault Espace IV (2002-). magazynauto.pl, 2012-04-24. [dostęp 2013-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-05)].
- ↑ Artur Kuśmierzak: Renault Espace IV [awarie i problemy]. autokult.pl, 2012-12-15. [dostęp 2013-11-05].
- ↑ K. Spychalski: Renault Espace – seria specjalna na 25-te urodziny modelu. v10.pl, 2009-05-21. [dostęp 2013-11-05].
- ↑ K. Lewandowski: Renault Espace SL Voyage. v10.pl, 2008-03-17. [dostęp 2013-11-05].
- ↑ A. Ruciński: Nowe Renault Espace na żywo. v10.pl, 2014-09-27. [dostęp 2014-09-28].
- ↑ Lesław Sagan: Nowy Renault Espace na 30-lecie. auto-swiat.pl, 2014-09-25. [dostęp 2014-09-28].
- ↑ Krzysztof Słomski: Salon Paryż 2014 – Nowe Renault Espace – Pierwsze zdjęcia. moto.pl, 2014-09-25. [dostęp 2014-09-28].
- ↑ Nowe Renault Espace!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-09-29]. (pol.).
- ↑ Nowe Espace oficjalnie!. [w:] chceauto.pl [on-line]. [dostęp 2014-10-09]. (pol.).
- ↑ Renault Espace dCi 200 EDC – Podróż w pierwszej klasie – TEST [online], www.auto-swiat.pl, 26 lipca 2020 [dostęp 2020-08-01] (pol.).
- ↑ Renault zakończy produkcję modeli Espace, Scenic i Talisman - motoryzacja [online], wnp.pl [dostęp 2020-06-12] (pol.).
- ↑ Tych samochodów już nie kupisz. 10 najważniejszych aut, które pożegnaliśmy w tym roku. [dostęp 2022-08-18]. (pol.).
- ↑ Nowe Renault Espace. Ta szokująca zmiana to jego jedyna szansa na przetrwanie [online], www.auto-swiat.pl, 28 marca 2023 [dostęp 2023-04-02] (pol.).