Przejdź do zawartości

Chlorodifluorometan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Chlorodifluorometan edytowana 01:21, 13 kwi 2024 przez EmptyBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Chlorodifluorometan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CHClF2

Masa molowa

86,47 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz o słabym zapachu podobnym do chloroformu[1]

Identyfikacja
Numer CAS

75-45-6

PubChem

6372

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorodifluorometan, CHClF
2
organiczny związek chemiczny, chlorofluorowa pochodna metanu. Jest czynnikiem chłodniczym (R-22) z grupy HCFC, który dzięki swoim własnościom termodynamicznym pozwala transportować ciepło z jednego ośrodka do drugiego w obiegu Lindego. Obecnie przeznaczony jest tylko do serwisu istniejących już instalacji. Na mocy protokołu z Kioto jest wycofywany z użycia.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]
  • ciepło parowania w punkcie wrzenia: 233,7 kJ/kg
  • ciepło właściwe cieczy: 1,26 kJ/kgK
  • ciepło właściwe pary: 0,662 kJ/kgK
  • przewodność cieplna cieczy: 0,09 W/mK
  • przewodność cieplna pary: 0,0118 W/mK
  • ODP: 0,055[1]
  • HGWP: 0,36
  • GWP: 1500[1]

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Jest słabo toksyczny, jednak duże stężenie może powodować wypieranie powietrza prowadzące do uduszenia. W warunkach podwyższonej temperatury (ponad 150 °C) mogą powstawać toksyczne produkty rozkładu chlorodifluorometanu: fluorowodór, chlorowodór, fosgen, tlenek węgla, dwutlenek węgla, chlor.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q Chlorodifluoromethane, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 31370 [dostęp 2017-01-31] (niem. • ang.).
  2. a b c d e f g h CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-104, 6-190, 9-61, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. a b c d Chlorodifluoromethane, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2017-01-31] (ang.).