Przejdź do zawartości

35 Brygada Artylerii Armat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu 35 Brygada Artylerii Armat edytowana 00:44, 30 lip 2024 przez Kerim44 (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
35 Brygada Artylerii Armat
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1956

Rozformowanie

1957

Tradycje
Rodowód

120 pułk artylerii ciężkiej

Kontynuacja

115 dywizjon artylerii haubic

Organizacja
Numer

JW 3635[1]

Dyslokacja

Tarnowskie Góry

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

10 Dywizja Artylerii Armat

152 mm haubicoarmata wz. 1937

35 Brygada Artylerii Armat (35 BAA) – związek taktyczny artylerii ciężkiej Wojska Polskiego.

Brygada została sformowana w okresie od października do grudnia 1956 roku na bazie 120 pułku artylerii ciężkiej z 11 Korpusu Armijnego. Weszła w skład 10 Dywizji Artylerii Armat. Stacjonowała w garnizonie Tarnowskie Góry. Latem 1957 roku 35 BAA została przeformowana w 115 dywizjon artylerii haubic, który wszedł w skład 10 Sudeckiej Dywizji Pancernej.

Dowódca brygady

[edytuj | edytuj kod]
  • ppłk Czesław Wójtkowski

Skład organizacyjny

[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo brygady

  • dywizjon haubicoarmat 152mm
    • dwie baterie ogniowe
    • skadrowana bateria ogniowa
  • dywizjon armat 130 mm
    • dwie baterie ogniowe
    • skadrowana bateria ogniowa
  • dywizjon szkolny
  • bateria dowodzenia
    • plutony: rozpoznawczy, łączności, topograficzny
  • kwatermistrzostwo

Brygada liczyła etatowo 677 żołnierzy. Na uzbrojeniu posiadała 21 sztuk 130 mm armat (w rzeczywistości były to "zamienniki") i 18 haubicoarmat 152 mm

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.