Przejdź do zawartości

Francis Ngannou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Francis Ngannou edytowana 19:11, 24 paź 2024 przez EmptyBot (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 24 paź 2024, była oparta na tej wersji.
Francis Ngannou
Ilustracja
Ngannou (2023)
Pełne imię i nazwisko

Francis Zavier Ngannou

Pseudonim

Predator

Data i miejsce urodzenia

5 września 1986
Batié, Kamerun

Obywatelstwo

Kamerun, Francja

Wzrost

193 cm

Masa ciała

117 kg

Styl walki

boks, MMA

Trenowany przez

Eric Nicksick (główny trener)
Dewey Cooper (boks)
Fernand Lopez (były trener)

Debiut

2013

Federacja

PFL

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

MMA Factory (2013–2018)
UFC Performance Institute
Xtreme Couture (2018–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

21

Zwycięstwa

18

Przez nokauty

13

Przez poddania

4

Przez decyzje

1

Porażki

3

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 20 października 2024.

Francis Zavier Ngannou (ur. 5 września 1986 w Batié[1]) – kameruńsko-francuski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA)[2]. Zwycięzca turnieju francuskiej federacji 100% Fight w wadze ciężkiej. Były zawodnik federacji UFC, gdzie w latach 2021-2023 był mistrzem wagi ciężkiej[3]. Od kwietnia 2023 związany z federacją PFL[4], w której jest mistrzem "PFL Super Fights" w wadze ciężkiej[5].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w wiosce Batié, w Kamerunie[6]. W dzieciństwie żył w ubóstwie i nie miał formalnego wykształcenia w okresie dorastania[7]. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał sześć lat, a on sam został wysłany do ciotki, by z nią zamieszkać. W wieku 10 lat zaczął pracować w kamieniołomie, w Batié z powodu braku pieniędzy[8][9]. Jako młody człowiek był namawiany przez kilka gangów w swojej wiosce, by się do nich dołączyć[10]. Zamiast tego postanowił wykorzystać negatywną reputację ojca ulicznego wojownika jako motywację do zrobienia czegoś pozytywnego i rozpoczęcia nauki boksu.

W wieku 22 lat rozpoczął treningi bokserskie, mimo początkowej niechęci rodziny[10]. Po roku treningów, przerwał treningi z powodu choroby. Wykonywał różne dorywcze prace, aby związać koniec z końcem, aż w wieku 26 lat zdecydował się wyjechać do Paryża, aby zająć się boksem zawodowo. Jednak po dotarciu do Europy, został uwięziony na dwa miesiące w Hiszpanii za nielegalne przekroczenie granicy[11]. Po tym jak dotarł do Paryża, nie miał pieniędzy, i miejsca do życia. Po bezdomnym życiu na ulicach Paryża, został zapoznany przez przyjaciela z trenerem Fernandem Lopezem i jego klubem MMA. Ngannou będąc fanem Mike'a Tysona, początkowo był zainteresowany samym boksem, ale trener Lopez dostrzegł jego potencjał w MMA i przekonał go do spróbowania swoich sił w tej dyscyplinie[12]. Lopez dał Ngannou trochę sprzętu do MMA i pozwolił mu trenować i spać w klubie za darmo, rozpoczynając w ten sposób jego karierę w MMA.

W listopadzie 2017 roku Ngannou pobił rekord Tyrone Sponga (114 000 jednostek) w sile najsilniejszego ciosu na świecie, który wyniósł aż 129 161 jednostek[13]. Siedem lat później rekord Ngannou został pobity przez Alexa Pereirę (191,796 jednostek)[14].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Francis Ngannou rozpoczął zawodową karierę w MMA, w listopadzie 2013 roku. W tym czasie walczył głównie we francuskiej organizacji 100% Fight, a także w innych regionalnych organizacjach w Europie[15]. Przed podpisaniem kontraktu z UFC ustanowił rekord 5-1[16].

UFC

[edytuj | edytuj kod]

20 stycznia 2018 na gali UFC 220 zmierzył się ze Stipe Miocicem o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej[17]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[18].

7 lipca 2018 na UFC 226 zawalczył z Derrickiem Lewisem[19]. Przegrał walkę jednogłośną decyzją sędziów. Pojedynek został ostro skrytykowany przez media i fanów za częsty brak aktywności ze strony obu zawodników[20]. Zawodnicy wyprowadzili w ciągu piętnastu minut walki tylko 31 znaczących ciosów[21].

W walce wieczoru gali UFC Fight Night 141, która odbyła się 24 listopada 2018 w Pekine doszło do jego rewanżu z Curtisem Blaydesem[22]. Ngannou znokautował swojego rywala w 45 sekund[23]. Zwycięstwo zapewniło mu bonus za występ wieczoru[24].

17 lutego następnego roku na gali UFC on ESPN 1: Ngannou vs. Velasquez brutalnie znokautował powracającego do walki po dłuższej przerwie Caina Velasqueza[25].

Ngannou (2017)

29 czerwca 2019 roku w walce wieczoru UFC on ESPN 3 skrzyżował rękawice z Juniorem dos Santosem[26]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[27]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus w kategorii najlepszy występ wieczoru[28].

28 marca 2020 roku miał zmierzyć się z Jairzinho Rozenstruikiem, jednak z powodu pandemii Covid-19 wydarzenie zostało przełożone[29][30]. Walka została przełożona na przypadającą 18 kwietnia 2020 r. galę UFC 249[31]. 9 kwietnia Dana White, prezes UFC, ogłosił, że gala została ponownie przełożona. Do konfrontacji obu zawodników doszło ostatecznie 9 maja 2020 roku. Ngannou wygrał przez nokaut zaledwie 20 sekund po rozpoczęciu pierwszej rundy[32]. To zwycięstwo przyniosło mu nagrodę bonusową za występ wieczoru[33].

Mistrz wagi ciężkiej UFC

[edytuj | edytuj kod]

Rewanż pomiędzy Stipe Miocicem i Ngannou o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej odbył się 27 marca 2021 roku na gali UFC 260[34]. Ze starcia zwycięsko wyszedł tym razem Kameruńczyk, który wygrał przez nokaut w drugiej rundzie i zdobył mistrzowski pas[35]. To zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru[36].

22 stycznia 2022 roku na gali UFC 270 zmierzył się z tymczasowym mistrzem wagi ciężkiej UFC, Cirylem Gane’m w swojej pierwszej obronie tytułu[37]. Trzy i pół tygodnia przed walką doznał kontuzji więzadeł kolana. Ngannou wygrał walkę jednogłośną decyzją, co było jego pierwszą wygraną w ten sposób[38].

PFL

[edytuj | edytuj kod]

16 maja 2023 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt na wiele walk z Professional Fighters League (PFL). Będzie brał udział w ich dywizji „super walki” w systemie pay-per-view, zachowując jednocześnie swobodę rywalizacji w innych sportach, takich jak boks[39][40]. Ngannou negocjował także w imieniu swoich przeciwników, gwarantując im zapłatę co najmniej 2 milionów dolarów. Będzie także członkiem globalnej rady doradczej PFL, której zadaniem jest orędowanie za interesami zawodników, a także właścicielem kapitału i prezesem nadchodzącej ligi PFL Africa[41][42]. Kontrakt Ngannou z PFL został nazwany historycznym momentem dla tego sportu, a Daniel Cormier powiedział, że wyznacza on „nowy standard na rynku wolnych agentów [MMA]”[43].

22 lutego 2024 roku ogłoszono, że powróci do MMA i zmierzy się ze zwycięzcą walki Renan Ferreira kontra Ryan Bader, która odbyła się na specjalnej gali PFL vs. Bellator 24 lutego 2024 roku[44]. Z racji wygranej Brazylijczyka, został on przyszłym rywalem „Predatora”[45]. Do mistrzowskiej walki Ngannou z Ferreirą doszło 19 października 2024 podczas walki wieńczącej galę PFL Super Fights: Battle of the Giants[46]. Ngannou zwyciężył przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. Od początku kontrolował przebieg starcia i szybko obalił Fereirę, po czym znalazł się za jego plecami i zasypał go gradem ciosów[47]. Ngannou tym samym sięgnął po pas mistrzowski "PFL Super Fights" w wadze ciężkiej[5].

Kariera bokserska

[edytuj | edytuj kod]

28 października 2023 w Rijadzie, w Arabii Saudyjskiej zadebiutował w zawodowym boksie, mierząc się z mistrzem federacji WBC wagi ciężkiej, Tysonem Furym. Walka zakontraktowana na 10 rund zakończyła się zwycięstwem Fury'ego na punkty po niejednogłośniej decyzji sędziów, którzy punktowali: 95:94, 94:95 i 96:93 na jego korzyść[48].

8 marca 2024 roku w tym samym mieście zmierzył się z Anthonym Joshuą[49]. Przegrał walkę przez KO w 2. rundzie[50].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ngannou posługuje się kilkoma językami, w tym kameruńskim mankon, francuskim i angielskim[51][52]. Po dołączeniu do UFC nauczył się języka angielskiego[53]. Jego fundacja prowadzi pierwszy klub MMA w Kamerunie, którego celem jest zapewnienie młodym ludziom miejsca do treningu[54][55].

W kwietniu 2024 roku poinformował w mediach społecznościowych o śmierci swojego 15-miesięcznego synka Kobe[56][57]. Przyczyną jego śmierci była wada rozwojowa mózgu[58].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Siła ciosu pięści

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2014: Zwycięzca turnieju 100% Fight w wadze ciężkiej.
  • 2021-2023: Mistrz UFC w wadze ciężkiej[35][3].
  • 2024: Mistrz PFL Super Fights w wadze ciężkiej[5].

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 18-3 Brazylia Renan Ferreira (13-3. 3NC) KO (ciosy pięściami w parterze) 1 3:32 PFL Super Fights: Battle of the Giants 19.10.2024 Arabia Saudyjska Rijad Debiut w PFL. Zdobył pas mistrzowski PFL Super Fights w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 17-3 Francja Ciryl Gane (10-0) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 270 22.01.2022 Stany Zjednoczone Anaheim Obronił i zunifikował pas mistrzowski UFC w wadze ciężkiej. Main Event.
Wygrana 16-3 Stany Zjednoczone Stipe Miocic (20-3) KO (lewy sierpowy) 2 0:52 UFC 260 27.03.2021 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze ciężkiej. Bonus za występ wieczoru, Main Event.
Wygrana 15-3 Surinam Jairzinho Rozenstruik (10-0) KO (lewy sierpowy) 1 0:20 UFC 249 09.05.2020 Stany Zjednoczone Jacksonville Bonus za występ wieczoru.
Wygrana 14-3 Brazylia Junior dos Santos (21-5) TKO (ciosy pięściami) 1 1:11 UFC on ESPN 3: N'Gannou vs. Dos Santos 29.06.2019 Stany Zjednoczone Minneapolis Bonus za występ wieczoru. Main Event.
Wygrana 13-3 Stany Zjednoczone Cain Velasquez (14-2) KO (ciosy pięściami) 1 0:26 UFC on ESPN 1: Ngannou vs. Velasquez 17.02.2019 Stany Zjednoczone Phoenix Main Event.
Wygrana 12-3 Stany Zjednoczone Curtis Blaydes (10-1) KO (ciosy) 1 0:45 UFC Fight Night: Blaydes vs. Ngannou 2 24.11.2018 Pekin Bonus za występ wieczoru. Main Event.
Przegrana 11-3 Stany Zjednoczone Derrick Lewis (19-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 226 07.07.2018 Stany Zjednoczone Las Vegas Co-Main Event.
Przegrana 11-2 Stany Zjednoczone Stipe Miocic (17-2) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 220 20.01.2018 Stany Zjednoczone Boston Pojedynek o pas mistrza UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 11-1 Holandia Alistair Overeem (43-15) KO (podbródkowy) 1 1:42 UFC 218 02.12.2017 Stany Zjednoczone Detroit Co-Main Event.
Wygrana 10-1 Białoruś Andrej Arłouski (25-13) KO (prawy sierpowy) 1 1:32 UFC on FOX: Shevchenko vs. Peña 28.01.2017 Stany Zjednoczone Denver Bonus za występ wieczoru.
Wygrana 9-1 Stany Zjednoczone Anthony Hamilton (15-5) Poddanie (kimura) 1 1:57 UFC Fight Night: Lewis vs. Abdurakhimov 09.12.2016 Stany Zjednoczone Albany Bonus za występ wieczoru. Co-Main Event.
Wygrana 8-1 Serbia Bojan Mihajlović (10-3) TKO (ciosy pięściami) 1 1:34 UFC on Fox: Holm vs. Shevchenko 23.06.2016 Stany Zjednoczone Chicago
Wygrana 7-1 Stany Zjednoczone Curtis Blaydes (5-0) TKO (przerwanie przez lekarza) 2 5:00 UFC Fight Night: Rothwell vs. dos Santos 10.04.2016 Chorwacja Zagrzeb
Wygrana 6-1 Brazylia Luis Henrique (8-1) KO (lewy podbródkowy) 2 2:53 UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 19.12.2015 Stany Zjednoczone Orlando Debiut w UFC.
Wygrana 5-1 Brazylia William Baldutti (6-2) KO (ciosy pięściami) 2 1:22 KHK National MMA Tryouts Final: IMMAF 2015 Qualifiers 28.05.2015 Bahrajn Madinat Isa
Wygrana 4-1 Szwajcaria Luc Ngeleka (1-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 0:44 SHC 10: Carvalho vs. Belo 20.09.2014 Szwajcaria Genewa
Wygrana 3-1 Francja Nicolas Specq (1-1) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 2 2:10 100% Fight 20: Comeback 05.04.2014 Francja Levallois-Perret Finał turnieju 100% Fight w wadze ciężkiej.
Wygrana 2-1 Belgia Bilal Tahtahi (0-1) KO (ciosy pięściami) 1 3:58 100% Fight 20: Comeback 05.04.2014 Francja Levallois-Perret Półfinał turnieju 100% Fight w wadze ciężkiej.
Przegrana 1-1 Francja Zoumana Cisse (7-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 100% Fight: Contenders 21 14.12.2013 Francja Paryż
Wygrana 1-0 Francja Rachid Benzina (0-0) Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 1:44 100% Fight: Contenders 20 30.11.2013 Francja Paryż Debiut w zawodowym MMA.

[1]

Lista zawodowych walk w boksie

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-2 Anglia Anthony Joshua (27-3) KO 2 2:38 Knockout Chaos: Joshua vs. Ngannou 08.03.2024 Arabia Saudyjska Rijad
Przegrana 0-1 Anglia Tyson Fury (34-0-1) Decyzja (niejednogłośna) 10 3:00 Battle of the Baddest: Fury vs. Ngannou 28.10.2023 Arabia Saudyjska Rijad Debiut w zawodowym boksie. Main Event.

[59]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Francis N'Gannou ("The Predator") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  2. ↑ Od biedy w Kamerunie, przez Francję, aż do numeru dwa w wadze ciężkiej UFC - Francis Ngannou [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-12-22] (pol.).
  3. ↑ a b Bartłomiej Zubkiewicz, UFC zwolniło z kontraktu Francisa Ngannou. Dana White: "Może zrobić co tylko chce" | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  4. ↑ Hubert Zdun, Francis Ngannou związał się z organizacją PFL! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 maja 2023 [dostęp 2023-05-17] (pol.).
  5. ↑ a b c Krzysztof Kordys, Udany powrót do MMA: Francis Ngannou szybko rozbił Ferreirę i zdobył pas PFL! (WIDEO) [online], MMA Rocks, 20 października 2024 [dostęp 2024-10-20] (pol.).
  6. ↑ Coral Barry, Fighter In Focus: The UFC's hottest heavyweight prospect is Francis Ngannou [online], Metro, 23 stycznia 2017 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  7. ↑ Once homeless on the streets of Paris, Francis Ngannou on the verge of making his dream come true [online], sports.yahoo.com [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  8. ↑ Francis Ngannou Details Working in Sand mines at Age 10. [dostęp 2021-05-11].
  9. ↑ Francis Ngannou : l'instinct du combat – L'Equipe Explore [online], L'Equipe.fr [dostęp 2021-05-11] (fr.).
  10. ↑ a b UFC Unfiltered: Francis Ngannou and Fortaleza preview | UFC [online], www.ufc.com [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  11. ↑ Francis Ngannou gets inspirational on Throwback Thursday reflecting on immigration hardship [online], MMA Junkie, 12 czerwca 2020 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  12. ↑ 161385360554578, New UFC champ Ngannou slept rough on way to top, loved Mike Tyson and packs a punch [online], talkSPORT, 28 marca 2021 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  13. ↑ a b Bartosz Cieśla, Francis Ngannou pobił rekord świata w sile ciosu! [WIDEO] [online], MMA PL, 25 listopada 2017 [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  14. ↑ a b Michał Tkaczuk, Alex Pereira pobił rekord siły ciosu należący do Francisa Ngannou (WIDEO) [online], MMA Rocks, 10 kwietnia 2024 [dostęp 2024-09-20] (pol.).
  15. ↑ Welcome to the UFC, Ngannou & Kasuya [online], Bloody Elbow, 12 sierpnia 2015 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  16. ↑ Sherdog.com, Francis [online], Sherdog [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  17. ↑ Marc Raimondi, Stipe Miocic slated to defend heavyweight title against Francis Ngannou at UFC 220 [online], MMA Fighting, 6 grudnia 2017 [dostęp 2024-10-17] (ang.).
  18. ↑ UFC 220: Koszmarne statystyki Ngannou! W 4. rundzie nie zadał żadnego ciosu - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 21 stycznia 2018 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  19. ↑ Francis Ngannou vs. Derrick Lewis na UFC 226 [online], Lowking.pl [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  20. ↑ Jakub Madej, Kibice mieli dość tego pojedynku. Przerażające statystyki walki w wadze ciężkiej z gali UFC 226 [online], sportowefakty.wp.pl, 8 lipca 2018 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  21. ↑ UFC: Lewis i Ngannou nie pobili żałosnego rekordu! - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 10 lipca 2018 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  22. ↑ Curtis Blaydes vs Francis Ngannou 2 oficjalnie na UFC Fight Night 141 w Pekinie – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  23. ↑ Maciej Szumowski, UFC Pekin: błyskawiczny koniec. Francis Ngannou znokautował Curtisa Blaydesa [online], sportowefakty.wp.pl/, 24 listopada 2018 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  24. ↑ Bonusy po gali UFC w Pekinie rozdane [online], Lowking.pl [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  25. ↑ Brutalny nokaut w oktagonie [online], sport.interia.pl [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  26. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Junior dos Santos vs. Francis Ngannou nową walką wieczoru gali UFC on ESPN 3 [online], mmarocks.pl, 21 maja 2019 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  27. ↑ UFC: Szybko poszło! Ngannou rozbił dos Santosa w pierwszej rundzie (WIDEO) - Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl, 30 czerwca 2019 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  28. ↑ UFC on ESPN 3: Ngannou vs dos Santos – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  29. ↑ Clyde Aidoo, Francis Ngannou Faces Jairzinho Rozenstruik in Columbus [online], MMA News | UFC News, Results & Interviews, 13 grudnia 2019 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  30. ↑ UFC postpones three events amid growing coronavirus outbreak [online], MMA Junkie, 16 marca 2020 [dostęp 2024-01-19] (ang.).
  31. ↑ Bartosz Cieśla, Francis Ngannou vs. Jairzinho Rozenstruik na UFC 249 [online], MMA PL, 7 kwietnia 2020 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  32. ↑ Krzysztof Kordys, WIDEO: Potworna siła Francisa Ngannou! Błyskawiczny i ciężki nokaut na Rozenstruiku podczas UFC 249! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 10 maja 2020 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  33. ↑ Maciej Szumowski, MMA. UFC 249. Bonusy po gali. Nowy mistrz Justin Gaethje podwójnie wyróżniony [online], sportowefakty.wp.pl, 10 maja 2020 [dostęp 2024-10-17] (pol.).
  34. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. UFC 260. Rewanż Stipe Miocicia z Francisem Ngannou potwierdzony [online], sportowefakty.wp.pl, 18 stycznia 2021 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  35. ↑ a b Bartosz Cieśla, UFC 260: Francis Ngannou brutalnie znokautował Stipe Miocicia. Udany rewanż i pas wagi ciężkiej dla "Predatora"! [WIDEO] [online], MMA PL, 28 marca 2021 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  36. ↑ Wirtualna Polska Media, MMA. UFC 249. Bonusy po gali. Nowy mistrz Justin Gaethje podwójnie wyróżniony [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  37. ↑ Mateusz Paczkowski, Francis Ngannou i Ciryl Gane zmierzą się na UFC 270! Są pierwsze szczegóły walki! [online], MMA PL, 7 października 2021 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  38. ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC 270: Francis Ngannou zdominował zapaśniczo Ciryla Gane i pozostał na tronie wagi ciężkiej [online], InTheCage.pl, 23 stycznia 2022 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  39. ↑ Były mistrz UFC związał się z nową organizacją! Debiut dopiero w połowie 2024 roku [online], www.polsatsport.pl, 16 maja 2023 [dostęp 2023-09-09] (pol.).
  40. ↑ Glynn A. Hill, Former UFC star Francis Ngannou signs with the PFL, „The Washington Post”, 16 maja 2023, ISSN 0190-8286 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  41. ↑ $2 miliony gwarantowane dla rywala, prawo do własnych sponsorów i inne – ujawniono szczegóły kontraktu Francisa Ngannou z PFL [online], Lowking.pl [dostęp 2023-09-09] (pol.).
  42. ↑ Former UFC heavyweight champion Francis Ngannou signs with PFL to join PPV super fight division [online], CBSSports.com, 16 maja 2023 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  43. ↑ Drake Riggs, Morning Report: Daniel Cormier says Francis Ngannou ‘has set a new standard’ in MMA, makes the sport ‘feel real’ [online], MMA Fighting, 17 maja 2023 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  44. ↑ Bartłomiej Stachura, Organizacja PFL zdradziła, z kim w formule MMA zmierzy się Francis Ngannou [online], lowking.pl, 22 lutego 2024 [dostęp 2024-02-27] (pol.).
  45. ↑ PFL vs Bellator: Renan Ferreira znokautował Ryana Badera w 21 sekundzie! [VIDEO] [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 25 lutego 2024 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  46. ↑ Bartosz Cieśla, Francis Ngannou wraca do MMA. Wielka walka z udziałem "Predatora" już w październiku [online], MMA PL, 7 sierpnia 2024 [dostęp 2024-08-08] (pol.).
  47. ↑ Adrian Hulbój, Ngannou zdemolował rywala. A potem takie słowa [online], sportowefakty.wp.pl, 20 października 2024 [dostęp 2024-10-20] (pol.).
  48. ↑ Telewizja Polska S.A, Sensacja była blisko! Fury uratowany przez sędziów [WIDEO] [online], sport.tvp.pl, 29 października 2023 [dostęp 2023-11-01] (pol.).
  49. ↑ Bartosz Cieśla, Anthony Joshua vs. Francis Ngannou - kolejna hitowa walka już w marcu! [online], MMA PL, 5 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-19] (pol.).
  50. ↑ JOSHUA CIĘŻKO ZNOKAUTOWAŁ NGANNOU! [online], Bokser.org [dostęp 2024-03-09].
  51. ↑ UFC Fight Night Beijing: Post-fight Press Conference. [dostęp 2023-09-09].
  52. ↑ Le Vestiaire - "Ce que les gens ignorent, c'est que ce sport n'est pas fait pour les méchants" assure Ngannou, star de l'UFC. [dostęp 2023-09-09].
  53. ↑ Francis Ngannou Talks About Learning English Ahead of Joining the Title Fray [online], www.vice.com [dostęp 2021-05-11] (ang.).
  54. ↑ Francis Ngannou Foundation: For Cameroon. [dostęp 2023-09-09].
  55. ↑ UFC heavyweight Francis Ngannou opens 'first full MMA' gym in Cameroon [online], MMA Junkie, 14 stycznia 2019 [dostęp 2023-09-09] (ang.).
  56. ↑ Wirtualna Polska Media, "Mój mały chłopiec". Nie żyje 15-miesięczny syn gwiazdy [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2024-05-02] (pol.).
  57. ↑ Fallece hijo de Francis Ngannou con tan solo un año de edad: "La vida es muy injusta" [online], La Opinión, 29 kwietnia 2024 [dostęp 2024-10-20] (hiszp.).
  58. ↑ Josh Peter and Alicia DelGallo, Emotional Francis Ngannou dedicates KO to late son: 'I hope they remember his name' [online], USA TODAY [dostęp 2024-10-20] (ang.).
  59. ↑ BoxRec: Francis Ngannou [online], BoxRec, 28 października 2023 (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Mistrzowie Ultimate Fighting Championship
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza
Waga open
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Francis_Ngannou&oldid=75042660”