Anna Sadurska
| Data i miejsce urodzenia |
1 września 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 marca 2004 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
archeolożka, historyczka sztuki |
| Uczelnia | |
| Małżeństwo | |
| Dzieci |
Anna Sadurska z domu Lenkiewicz (ur. 1 września 1921 w Warszawie, zm. 3 marca 2004 tamże) – polska archeolożka i historyczka sztuki.
Życiorys
Według wspomnień Aliny Margolis-Edelman nazywała się Hania Lewkowicz; razem z Margolis przebywała w warszawskim getcie, gdzie obie były uczennicami i pielęgniarkami w Żydowskiej Szkole Pielęgniarek prowadzonej przez Lubę Blum-Bielicką[1].
Absolwentka filologii klasycznej i archeologii. Studia ukończyła w 1949 i w tym samym roku podjęła pracę w Dziale Sztuki Starożytnej Muzeum Narodowego w Warszawie. Od 1951 wykładała w Katedrze Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1953 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy na temat inskrypcji łacińskich znajdujących się w zbiorach Muzeum Narodowego. Przedmiotem jej zainteresowań badawczych stały się w tym okresie rzymskie zabytki sztuki sepulkralnej. Profesor od 1972. Była członkiem ekspedycji archeologicznych kierowanych przez Kazimierza Michałowskiego w Egipcie, Syrii, na Krymie. W latach 1970–1971 kierownik polskich wykopalisk w Palmyrze[2].
Życie prywatne
Jej mężem był Franciszek Sadurski. Matka Wojciecha Sadurskiego[3]. Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera GII dod.-2-6)[4].
Wybrane publikacje
- Les tables iliaques, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1964.
- W cieniu Panteonu: o sztuce starożytnego Rzymu, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1965.
- Archeologia starożytnego Rzymu, cz. 1–4, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1965–1971.
- Palmyra – narzeczona pustyni: dzieje i sztuka, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1968.
- Sztuka ziemi wydarta: archeologia klasyczna 1945–1970: najnowsze odkrycie i metody badań, Warszawa: "Wiedza Powszechna" 1972.
- Les portraits romains dans les collections polonaises, Warszawa: Éditions Scientifiques de Pologne 1972.
- Archeologia starożytnego Rzymu, t. 1: Od epoki królów do schyłku republiki, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1975.
- Le tombeau de famille de 'Alainê = Grobowiec rodziny 'Alainê, Varsovie: Éditions Scientifiques de Pologne 1977.
- Archeologia starożytnego Rzymu, t. 2: Okres cesarstwa, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1980.
- (redakcja) Z dziejów miłośnictwa antyku w Polsce = Sur les amateurs de l'antiquité en Pologne, pod red. naukową Anny Sadurskiej, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1989.
- Les Sarcophages et les fragments de sarcophages dans les collections polonaises, par Anna Sadurska et Zsolt Kiss, Warszawa: APS. Centre d'Archéologie Méditerranéenne 1992.
Przypisy
- ↑ Myśmy tam żyły jak w jakimś azylu – Z Aliną Margolis-Edelman rozmawia Anka Grupińska. tygodnik2003-2007.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)].
- ↑ Wiesława Czerpińska, Anna Sadurska – ArcheoBiogramy [online], www.muzarp.poznan.pl [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Intersim, Anna Sadurska – ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2022-03-05].
Bibliografia
- Prof. zw. dr hab. Anna Sadurska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-09-06].
- Tomasz Mikocki, Anna Sadurska (1 IX 1921 – 3 III 2004), „Archeologia” 55 (2004), s. 161–167 (zawiera także bibliografię jej prac za lata 1950–2002).
- Tomasz Mikocki, Anna Sadurska (1921–2004), „Światowit: rocznik poświęcony archeologii przeddziejowej i badaniom pierwotnej kultury polskiej i słowiańskiej” (2003), s. 11–13.