Przejdź do zawartości

Idzi Panic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Idzi Panic
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1952
Wodzisław Śląski

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: dydaktyka historii, historia historiografii, historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Doktorat

1980

Habilitacja

26 kwietnia 1993

Profesura

19 maja 1999

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Multimedia w Wikimedia Commons

Idzi Panic (ur. 24 listopada 1952 w Wodzisławiu Śląskim) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, pracownik naukowo-dydaktyczny Uniwersytetu Śląskiego. Kierownik Zakładu Historii Średniowiecznej od 1998 do 30 września 2017. Od 1 października 2017 do 30 września 2018 kierownik Zakładu Historii Średniowiecznej i Nauk Pomocniczych Historii w Instytucie Historii Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego[1].

Życiorys

Absolwent LO w Kietrzu (1971)[2]. Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Śląskim w latach 1971–1976, równolegle studiował prawo i filologię klasyczną[2]. Doktor nauk humanistycznych od 1980, doktor habilitowany od 1992, tytuł profesora otrzymał w 1999. Był dyrektorem Instytutu Historii UŚ (1988–2002) i wicedyrektorem ds. naukowych (2002–2008). W latach 1979–1990 nauczał języka łacińskiego i historii w Liceum Ogólnokształcącym im. M. Kopernika w Cieszynie[3]. W 1989 był współzałożycielem Związku Górnośląskiego[4].

Zajmuje się głównie historią średniowiecza oraz dziejami Górnego Śląska i Śląska Cieszyńskiego. Od połowy lat 80. XX wieku prowadzi badania nad Całunem Turyńskim, zwieńczone publikacją monografii Tajemnica Całunu (2010). Działa również w radzie społecznej muzeum w Wodzisławiu Śląskim. Członek Collegium Invisibile[5].

Był członkiem Śląskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich w 2010[6].

W 2011 otrzymał Nagrodę im. Karola Miarki[7], a w 2007 Nagrodę im. ks. Leopolda Jana Szersznika. W 2012 został członkiem Komitetu Nauk Historycznych PAN[8].

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Jakub Morawiec i Bożena Czwojdrak[9].

Ważniejsze publikacje

  • Księstwo cieszyńskie w średniowieczu. Studia z dziejów politycznych i społecznych, Cieszyn 1988.
  • Historia osadnictwa w księstwie opolskim we wczesnym średniowieczu, Katowice 1992.
  • Stan i potrzeby badań nad historią Górnego Śląska w czasach średniowiecznych i nowożytnych, pod red. Idziego Panica, Cieszyn 1994.
  • Początki Węgier. Polityczne aspekty formowania się państwa i społeczeństwa węgierskiego w końcu IX i w pierwszej połowie X wieku, Cieszyn 1995.
  • Książę cieszyński Przemysław Noszak (*ok. 1332 + 1410). Biografia polityczna, Cieszyn 1996.
  • Ostatnie lata Wielkich Moraw, Katowice 2000 (wyd. II 2003).
  • Żory we wczesnym średniowieczu. Z badań nad historią miasta, Żory 2000.
  • Urbarz Cieszyński z 1577 roku, ed. Idzi Panic, Cieszyn 2001.
  • Wybór źródeł do dziejów Ustronia, tom 1, wybrał, łacińskie teksty tłumaczył, do druku przygotował Idzi Panic, Cieszyn – Ustroń 1996.
  • Zbiór praw i porządków ziemskich księstwa cieszyńskiego, Cieszyn 2001.
  • Samorządowość i elity władzy w Cieszynie na przestrzeni dziejów, praca zbiorowa pod red. Idziego Panica, Cieszyn 2002.
  • Żory. Pod rządami Przemyślidów i Habsburgów. Z badań nad historią miasta w latach 1327–1742, Żory 2002[10].
  • Urbarz Cieszyński z 1621 r., ed. Idzi Panic, Cieszyn 2003.
  • Urbarz cieszyńskiego klucza dóbr książęcych z 1646 roku, ed. Idzi Panic, Cieszyn 2005.
  • Studia z dziejów Skoczowa w czasach piastowskich, Skoczów – Tarnów 2005.
  • Dzieje Górek Wielkich i Małych, Cieszyn – Brenna 2005.
  • Zachodniosłowiańska nazwa „Niemcy” w świetle źródeł średniowiecznych, Katowice 2007.
  • Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych, pod red. Idziego Panica, t. 1–6, Cieszyn 2009–2016 [autor tomu 2. i 3., red. całości].
  • Dzieje Cieszyna od pradziejów do czasów współczesnych, praca zbiorowa pod red. Idziego Panica, t. 1–3, Cieszyn 2010 [autor tomu 1., red. całości].
  • Tajemnica Całunu, Kraków 2010.
  • Osobliwości skoczowskie = Skotschauer Denkwürdigkeiten, wydał Idzi Panic ; tł. [z niem.] tekstu źródła Maria Jolanta Panic i Idzi Panic, Cieszyn 2013.
  • Jak my ongiś godali: język mieszkańców Górnego Śląska od średniowiecza do połowy XIX wieku (2015)
  • Język mieszkańców Śląska Cieszyńskiego od średniowiecza do połowy XIX wieku (2016)

Przypisy

  1. ↑ Strona Zakładu Historii Średniowiecznej UŚ. www.historia.us.edu.pl. [dostęp 2012-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-04)]. (pol.).
  2. ↑ a b Idzi Panic. www.kolumbowie69.pl. [dostęp 2012-01-23]. (pol.).
  3. ↑ Spis nauczycieli. W: Księga pamiątkowa Państwowego Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczego, obecnie Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Cieszynie. [Praca zbiorowa], tom II. Cieszyn: Cieszyńska Drukarnia Wydawnicza, s. 76–82.
  4. ↑ Z historii Związku Górnośląskiego | Związek Górnośląski [online], zgpiekary.pl [dostęp 2016-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-30].
  5. ↑ Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  6. ↑ Śląski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 1 czerwca 2010. [dostęp 2017-09-19].
  7. ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [online] [dostęp 2016-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-03].
  8. ↑ Skład. www.knh.pan.pl. [dostęp 2015-10-23].
  9. ↑ Prof. Idzi Jan Panic, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-01-23].
  10. ↑ Informacja o profesorze ze strony SKNH UŚ. sknhus.ovh.org. [dostęp 2011-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 kwietnia 2008)].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Idzi_Panic&oldid=70430991”