Przejdź do zawartości

Margit Elek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast tego użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Margit Elek
Ilustracja
Margit Danÿ, Ilona Elek, Erna Bogen i Margit Elek
Data i miejsce urodzenia

5 października 1910
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

4 lutego 1986
Budapeszt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Reprezentacja  Węgry
Mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1933 floret druż.
złoto Warszawa 1934 floret druż.
złoto Lozanna 1935 floret druż.
złoto Paryż 1937 floret druż.
złoto Kopenhaga 1952 floret druż.
złoto Bruksela 1953 floret druż.
złoto Luksemburg 1954 floret druż.
złoto Rzym 1955 floret druż.
srebro Warszawa 1934 floret ind.
srebro San Remo 1936 floret druż.
srebro Haga 1948 floret druż.
srebro Sztokholm 1951 floret druż.
brąz Londyn 1956 floret druż.

Margit Katalin Elek, później Müller i Balló (ur. 5 października 1906 w Budapeszcie, zm. 4 lutego 1986 tamże) – węgierska florecistka, wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Siostra Ilony Elek[1].

Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie w 1933 roku wspólnie z Erną Bogáti, Margit Danÿ i Iloną Elek zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywała następnie złote medale na mistrzostwach świata w Warszawie (1934), mistrzostwach świata w Lozannie (1935), mistrzostwach świata w Paryżu (1937), mistrzostwach świata w Kopenhadze (1952), mistrzostwach świata w Brukseli (1953), mistrzostwach świata w Luksemburgu (1954) i mistrzostwach świata w Rzymie (1955), srebrne na mistrzostwach świata w San Remo (1936), mistrzostwach świata w Hadze (1948) i mistrzostwach świata w Sztokholmie (1951) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Londynie (1956). Ponadto na MŚ 1934 zdobyła srebrny medal w turnieju indywidualnym, rozdzielając na podium Ilonę Elek i Hedwig Haß z III Rzeszy[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku była szósta w turnieju indywidualnym. W rundzie finałowej przegrała sześć z siedmiu pojedynków[3]. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach cztery lata później, gdzie odpadła w ćwierćfinałach[4].

Przypisy

  1. Olympedia – Ilona Elek. olympedia.org. [dostęp 2024-01-16]. (ang.).
  2. Fechten - Weltmeisterschaften (Damen - Florett) [online], sport-komplett.de [dostęp 2024-01-16] (niem.).
  3. 1948 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Women [online], olympedia.org [dostęp 2024-01-16] (ang.).
  4. 1952 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Women [online], olympedia.org [dostęp 2024-01-16] (ang.).

Linki zewnętrzne