Powiat stopnicki
powiat | |||||
do 1948 | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Data likwidacji |
12 marca 1948 | ||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
1590 km² | ||||
Populacja (1946) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
81 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
|
Powiat stopnicki (1916-19 powiat buski) – historyczny powiat, istniejący w XIX i I poł. XX wieku. Wchodził w skład guberni kieleckiej, a później województwa kieleckiego. Do 1915 r. siedzibą powiatu była Stopnica, a w latach 1915–1939 i 1945–1948 Busko-Zdrój.
W przeważającej części był to powiat rolniczy. W 1881 r. znajdowały się tu zaledwie 53 drobne zakłady przemysłowe (m.in. gorzelnie, cegielnie i garncarnie). W 1867 r. powiat zamieszkiwały 73 304 osoby. W 1884 r., powiat liczył już 118 757 mieszkańców[1].
W 1880 w skład powiatu wchodziły 23 gminy: Busko, Chmielnik, Drugnia, Gnojno, Grabki, Grotniki, Korczyn, Kurozwęki, Lubnica, Maleszowa, Oględów, Pacanów, Pawłów, Pęczelice, Potok, Radzanów, Stopnica, Szaniec, Szydłów, Szczytniki, Tuczępy, Wójcza i Zborów[1].
W 1870 r. Stopnica utraciła prawa miejskie. Pomimo tego pozostawała nadal siedzibą powiatu. 15 czerwca 1916 austriackie władze okupacyjne przeniosły siedzibę powiatu stopnickiego do Buska (zmieniając nazwę powiatu na buski)[2]. 26 października 1939 wraz z utworzeniem przez władze hitlerowskie Generalnego Gubernatorstwa powiat stopnicki z siedzibą w Busku, został zastąpiony przez powiat buski[3]. Po II wojnie światowej przywrócono powiat stopnicki. Został on ostatecznie zlikwidowany 12 marca 1948 rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 lutego 1948 r. Na jego miejsce powołany został powiat buski[4].
Przypisy
- ↑ a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1880
- ↑ http://rcin.org.pl/Content/41838/WA51_50581_r1956-z4_Dokumentacja-Geogr.pdf
- ↑ Historia Stopnicy
- ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 12, poz. 97
Linki zewnętrzne
- Powiat stopnicki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 373 .