Shōhei Ōoka
Shōhei Ōoka | |
Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 1988 |
Narodowość |
japońska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Nobi |
Shōhei Ōoka (jap. 大岡 昇平 Ōoka Shōhei; ur. 6 marca 1909 w Ushigome (ob. tokijska dzielnica Shinjuku), zm. 25 grudnia 1988[1]) – japoński pisarz.
W 1932 przeniósł się do Kioto, gdzie studiował literaturę francuską na Kyoto University[2]. Szczególnie interesował się dziełami André Gide’a i Stendhala[3].
W 1944 został powołany do wojska i wysłany na Filipiny, gdzie jego oddział został zdziesiątkowany, a sam Ōoka dostał się do amerykańskiej niewoli[2][4] na wyspie Leyte.
W grudniu 1945 powrócił do kraju. Rok później debiutował autobiograficznym opowiadaniem Furyoki (Pamiętnik jeńca wojennego, 1946)[2]. W 1951 opublikował swoją najbardziej znaną powieść, Nobi (1951, przekład polski Ognie polne, 1959[1]). Powstała ona w oparciu o jego własne przeżycia wojenne. Powieść przyniosła mu rozgłos i Nagrodę Literacką Yomiuri[4].
W twórczości Ōoki widoczne są wpływy japońskiego neorealizmu i neoimpresjonizmu[1], a także własnych przeżyć wojennych[2][5]. W swoich powieściach ukazywał dramat człowieka uwikłanego w wojnę oraz współczesne problemy społeczne[1]. Nawiązywał także do twórczości Gide’a i Stendhala[1], którego dzieła tłumaczył na japoński[2] i któremu poświęcił liczne ze swoich esejów[1]. Na twórczości francuskiego pisarza oparł także powieść psychologiczną Musashino fujin (Kobieta z Musashino, 1950)[6].
Laureat Nagrody Asahi za 1975 rok[7].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Ōoka Shōhei, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-08-17] .
- ↑ a b c d e Merriam-Webster’s Encyclopedia of Literature. Springfield: Merriam-Webster, 1995, s. 837. ISBN 0-253-32983-3.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 405–407. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ a b William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 240–241. ISBN 978-0-8108-5460-4.
- ↑ J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 95. ISBN 978-0-8108-7615-6.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 406. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- ISNI: 0000000081154458
- VIAF: 36965205
- LCCN: n81033682
- GND: 11894486X
- NDL: 00062203
- BnF: 12201777j
- SUDOC: 030642299
- NKC: xx0018871
- BNE: XX1797653
- NTA: 074270710
- BIBSYS: 90763840
- CiNii: DA00308888
- Open Library: OL4283022A, OL228770A
- PLWABN: 9810694157805606
- NUKAT: n2004099577
- J9U: 987007273764305171
- PTBNP: 191715
- CANTIC: a10263925
- LNB: 000068261
- KRNLK: KAC199631289