Jak w zwierciadle
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
89 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Harriet Andersson, |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Dystrybucja | |
Nagrody | |
Oscar w roku 1962. |
Jak w zwierciadle (szw. Såsom i en spegel) – szwedzki film fabularny z 1961 roku, laureat Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego w roku 1962. Pierwsza część „trylogii pionowej” Ingmara Bergmana[1]. Film ponownie został wprowadzony do polskich kin 26 stycznia 2007 roku ze względu na przypomnienie dzieł Bergmana.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Harriet Andersson – Karin
- Gunnar Björnstrand – David
- Max von Sydow – Martin
- Lars Passgård – Fredrik „Minus”, brat Karin
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Film jest pierwszą częścią „trylogii pionowej" Ingmara Bergmana zajmującą się problemem relacji pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Tytuł filmu zaczerpnięty jest z Hymnu o Miłości autorstwa św. Pawła. Akcja, osadzona na wyspie, ukazuje wzajemne relacje pomiędzy chorą na schizofrenię Karin a członkami jej najbliższej rodziny. Klaustrofobiczna scenografia wyspy jest miejscem rodzinnego dramatu; zaniku uczuć, będącego zarówno skutkiem, jak i przyczyną braku porozumienia pomiędzy członkami rodziny. W Jak w zwierciadle można zaobserwować również próby określenia wiary przez bohaterów borykających się z tradycyjną koncepcją Boga. Film zrealizowany w ascetycznej formie, w skąpej scenografii, zapoczątkuje rozrachunek Bergmana z protestanckim wychowaniem, kontynuowany w dalszych częściach trylogii, tj. Gościach Wieczerzy Pańskiej i Milczeniu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 200. ISBN 978-83-60292-30-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jak w zwierciadle w bazie IMDb (ang.)
- Jak w zwierciadle w bazie Filmweb